Chocolate •Hyunin• ⚜️

6• "Havuçlu kek"

Oy ve yorum 🍫
•••

"Ya hayır anlamıyorum. Herkes bakıyor. Sadece kutuyu verenin bakması gerek- Jeongin dinliyor musun beni? Aloo dünyadan Jeongin'e cevap ver dünyalı Jeongin."

Seungmin'in kafama patpatlamasıyla kendime gelip yüzümü ovaladım. Daha doğrusu yapmak için harekete geçtim ama yanımda ki Felix beni kollarımdan tutarak durdurmuş ve başını iki yana sallamıştı. "O papatya makyajına hayatımı adadım ben. Hayatta olmaz."

"Cidden ilkokul gösterisi moodundayız bu arada. Hala nasıl müdür gelip olay çıkarmadı anlamış değilim." Boş gözlerle Jisung'a baktım. Sabah kendine basket topu çizdirmek için olay çıkaran kişi söylüyordu bunu. Neyse ki fikrinden döndürüp domino taşı temasını kullanmıştık onda.

O domino, Felix kalp, Seungmin menekşe bense papatyaydım.

Ne muhteşem takım ama...

Enerjim bitik bir şekilde sıraya koydum başımı. Hoca toplantısı olduğunu söyleyerek erken çıkmıştı. Bu yüzden de böyle boş boş duruyorduk. Gerçi boş duran bendim. Karşı Soobin tayfa işim şehir, arkadaki Hongjoong tayfası ise kart oynuyordu. Bizimkilerde magazin derdindeydi. Seungmin sağolsun Felix'inde kanına girmiş komplocu komplocu diyerek geziniyorlardı etrafta.

O ise bana bakmıyordu.

Son kez diye kendimi uyarıp başımı kaldırmadan yavaşça ona doğru döndüm. Kollarım sayesinde yüzüm belli değildi. Belki bakmadığım an bakı- bakmıyor...

Ona bakmayı kesip tamamen önüme döndüm ve sıramın altında ki kapşonlumu başıma örterek tam uyuma pozisyonuna girdim. Uykum gelmişti. Kendimi iyi hissettiğimde söylenemezdi zaten. Bu yüzden kendime yenilip gözlerimi kapadım. Bir şey olursa uyandırırlardı. Yani umarım.

---

"Jeongin?"

İsmimi duymamla gözlerimi araladım yavaşça. Bedenim uyuşmuş kollarım kitlenmişti sanki. Yutkundum ve yavaşça düzelmeye çalıştım. Sanırım bayadır uyuyordum. "İyi misin?"

Beni uyandıran kişiye bakmak istediğimde başımı öylece yukarı kaldırdım. Hyunjin... Aşağıdan baktığım için yüzünü tamamen görüyordum ve hmm Felix'in dediği gibi gerçekten de yakışıklıydı. Bana bakmayan bir yakışıklı. Beni sevdiğini söyleyip arkasında durmayan bir yakışıklı.

"Değilim." Yaptığımın saçma olduğunu biliyordum. Tripli gibiydim şu an ama aramızda bir şey yoktu. Çikolatasını açtığımı bilmiyor belki de öylesine tesadüf olduğunu düşünüyordu yüzümde ki papatyaların. Ah. Cidden. Ne yapmalıydım şu an?

"N-neden? Bir yerin mi ağrıyor? Revire gidebiliriz. Götüreyim mi seni?"

Karşı çıkmadım ve başımı sallayarak onayladım onu. Yavaşça ayağa kalktım, beni yönlendirmesine izin verdim. Bana dokunuyordu. Bir eli belimde bir eli ise omzumda beni yürütüyor ondan destek almamı sağlıyordu.

Titreyerek yapıyordu bunu. İyi de neden? Bana zarar vermezsin demişti acaba şu an farklı mı düşünüyordu?

"Neden titriyorsun?" Dedim kendimi tutamayarak. Bir yandan da kafasını ona çevirmiş vaziyette yürüyordum. "Bana sorun yok diyen sendin."

"A şey ben yani öyle değil ben..." Kahve gözlerle buluşunca gözlerim yanaklarımı oynattım. Bu ona tatlı gelmiş olacak ki hafiften gülümsedi. "Sadece sana... İlk defa bu kadar yakınım sana. Üzgünüm böyle düşünmemem gerek ama kendimi alamıyorum. Heyecanlandım fazlasıyla."

Kızarmış yüzü de bunu destekler nitelikteydi. Derin bir nefes alıp göz temasını kesti ve yere bakarak yürümeye başladı o da. Şey. Bu bana tatlı gelmişti. "Sorun değil. Bu doğal bir şey." Belimde hafif dokunan elini tuttum ve iyice bastırdım. "Sorun deği-"