Chocolate •Hyunin• ⚜️

44• "Üniversiteli aşıklar"

Oy ve yorum 🍫 (70oy=erken bölüm)
•••

Felix'in kahkahası ve hyungun konuşması o kadar güzeldi ki film gibi izliyordum onları. Arkadaşımı kapıda karşılayan hyung garsona 'yeni açıldı ilk müşterimize özel' başlığı altında güzel bir sunum yaptırmış ve Felix'in favorisi olan Dil balığını getirmişti. İkiside mutluydu. Üç tane üç yüz altmış beş gün. Toplam bin doksan beş gün. Bir insana bağlı olup onu hala sevmek ve hala ona aşkla bakmak...

Böyle bir aşka bende sahip olmak istiyordum. Hyunjin'le böyle olmak ona her baktığımda mutlu olup onu mutlu etmek istiyordum.

Bacaklarımı birbirine çekip başımı sevgilime çevirdim. Beni izliyordu. Derin bir nefes aldım ve elimi uzattım. Hemen tutup kafasını yaklaştırdı ve minik bir öpücük kondurdu parmaklarımın üstüne. Fısıldadığında duymak için başımı kaldırıp ona yaklaştım. O da kulağıma yaklaşmıştı.

"Bugün senden büyük olmak istedim."

Gözlerimi kıprıştırıp neden dercesine baktığımda kafedeki gibi gülümsemişti.

Hm?

Hmmm

Hm?!

Gözlerim büyüyünce eliyle ağzımı kapatıp dudaklarını gülmemek için birbirine bastırdı. Dududuuddudur. Şu an resmen evlilik teklifi edebilmek için benden büyük olmak istediğini belirtmişti. Yanaklarım kızarırken gözlerimi kaçırdım. Ben hayaller kuruyordum ve Hyunjin'in de kurması... Çok iyi hissettirmişti. Hayallerimi ortak ettiğim adam benimle bir gelecek istiyordu.

Bu durumda olmasak çığlık atardım. O derece sevinmiştim bu duruma.

"BROKOLİ diyorum BROKOLİ aşkım çok leziz bir şey ya BROKOLİ!"

"Changbin neden bastıra söylüyorsun?" Evet ya neden şimdi bağırıyordu? Ne alakaydı ayrıca dil balığında broko-

Hyunjin'le o an göz göze geldik. Aynı anda aydınlanmayı yaşayınca sırtımızı duvara yaslayıp minho Jisung tayfasına işaret verdik. Ama... Bize bakmıyorlardı ki. "Jis. Jiiiisssss" kısıkça nasıl bağırabilirsem öyle bağırdım ama yok. Kendi kendilerine konuşuyorlardı. "JİSUNG!"

"SEVİŞELİM!"

HE?

Jisung benim bağırmamdan sonra korkup bağırıp ışıkları kapattığında Minho hyungun eli ayağına girmiş ve ayağa kalkamayıp ışığın üstüne düşmüştü. Yerden sabitli ışık her ne kadar yansa da masanın oraya değil, benim işaretimle ortaya çıkan ellerinde buketler olan ikiliye döndü. Şok içinde domino taşı gibi etki tepkiyle oluşan duruma baktım. Ortam kararmıştı ışık vardı ama başrollerin üstünde değil, duruma katıla katıla gülen Seungmin ve ne olduğunu şaşıran Chan hyungtaydı.

Küfür etmeyi sevmem ama...

Sıçtık.

"Pffffttt hahahaha ben normal bir şey yapacağımızı düşünmüyordum ama bu kadarı!"

Changbin hyungun gazabından korkarak dolabın arkasına iyice sindim ve Hyunjin'e yapıştım. Sevgilim ne düşündüğümü anlamış gibi kendini bana sipariş etmişti.

Az önce dolaylı yoldan mükemmel bir evlilik teklifinin içine etmiştim. Resmen dominoları iten bendim!

"Ne? Tanrım ne oluyor burada? Changbin? Seungmin? Hyung? Hele sen Han Jisung!" Ah şey. Aslında benden çok rezil olan Jisung'tu evet evet. Böyle düşünüp biraz rahatlayabilirdim. O KELİMEDE NEYDİ AYRICA?!

"Gülmemi durduramıyorum. Ayh. Karnıma ağrı gir-"

"Aşk senin için gerçekten bu kadar komik bir şey mi?"