[MHHMTD-FORTY-ONE]

12.1K 224 4
                                    

[MHHMTD-FORTY-ONE]


STILL MAGGIE'S POV

*****

Kinabukasan...

Sobrang maaga akung nagising, pagmulat ko palang ay pansin kung nasa kwarto na ako. Mukhang nakatulog yata ako kanina. Pagbaling ko sa kanan ko, tulog na tulog pa ang Lucas ko. Napabangon na ako at lumabas ng kwarto namin. Hagdan nadin ang ginamit ko para bumaba. Kailangan din kasi ito sakin para exercise narin. Nang umabot ako sa second floor, laking gulat ko ng madatnan ko si Tita Ysabelle na pababa narin sana ng hagdan.

"What are you doing?!" Taka kung tanong at pinuna ang bag na hawak niya.

May alahas pa na nakalawit sa bag niya. Pansin ko ring nakabukas na ang kwarto ni Daddy Zack.

"Are you stealing?" Bahagya naman siyang nataranta sa tanong ko.

"I'm not! This jewelries are supposedly belongs to me!" Galit niya pang sagot.

Hinablot ko 'yung bag na hawak niya.
"This is not yours! Akin na 'yan!" Nakipaghilaan din siya sakin at ayaw niya talagang patalo.

CRAIG'S POV

I woke up with no sign of my wife beside me. Napabangon ako agad at hinanap siya sa buong sulok ng kwarto namin pero wala siya. Hindi siya dapat hayaang mag-isa. Why so stubborn Maggie! Lumabas ako ng kwarto namin at sumakay sa elevator. Maybe she's hungry kaya maaga siyang nagising. Pagkabukas ng elevator, narinig ko pang nagsisisigaw pa ang mga katulong namin.

"Ma'am! Tulong!" I heard them screaming for help.

Mabilis kung tinungo ang nagsisisigaw kung katulong. I was shocked and dumbfounded when I saw my wife lying on the floor unconscious and lots of blood running down through her thighs. Oh no! Napatakbo ako agad palapit sa asawa ko.

"Maggie! Wake up! Oh no! Please!" Tinatapik ko 'yung pisnge niya.

"What the f*ck happen! Tumawag kayo ng ambulansya!" Nanginginig kung utos.

"Baby! Wake up! Please! Don't do this to me!" Paulit-ulit kung pukaw sa kanya habang umiiyak.

"Sir...naitulak po siya ni ma'am Ysabelle kaya nahulog po siya sa hagdan." Naiiyak pang paliwanag ng katulong sakin.

Nagtataka man ako at gulat kung bakit nasa ganitong oras si Tita pero mas importante ang asawa ko. I swear to god! Pagbabayaran niya 'to!

I can't wait the ambulance anymore! I am losing my wife for god's sake! Agad ko siyang binuhat at isinakay sa kotse ko, saka ko pinaharurot papuntang Hospital.

*****

Nakaupo ako sa gilid ng O.R. habang nakatangang pinagmamasdan ang mga kamay kung puno ng dugo ng asawa ko. Oh god! Please not them! Para na akung tangang nagpapabalik-balik ng lakad sa sobrang kaba. Dapat nagising ako ng maaga! Hindi sana mangyayari 'to! Para na akung mamamatay so sobrang sakit at pag-aalala. Bigla namang lumabas ang doctor.

"How's my wife and twins doc? Tell me!" Umiiyak kung tanong.

"I am sorry Craig but you have to choose." Napaluhod ako sa narinig ko.

I can't afford to lose them! Oh god!

"I...want...to see my wife..." Tinanguan niya lang ako.

Nagpalit ako agad ng hospital dress at pumasok sa O.R. Hindi ko kayang makita ng ganito si Maggie but I have to. I hold her hand tightly. She's half awake.

"Choose...our sons..." Halos pabulong na niyang pagmamakaawa sakin.

I shook my head many times.

"I can't...Maggie please...no way!" Pagmamaawa ko.

"Craig we need to hurry..." Paalala ng Doctor sakin.

"Your so idiot if you choose me...please...choose our sons. Okay lang ako..." Halos pabulong niya ng pangungumbinsi sakin at napangiti ng kunti.

"Maggie you can't...you can't do this...please!" Pagmamakaawa ko habang pinugpug siya ng mga halik sa mukha.

"Lucas...ayos lang ako...please..." She beg too as she cries.

Napaluhod na ako habang hinahalikan ang kamay. Napapikit na ako sa sobrang sakit.

"Our sons..." I choose and cried to death.

Napalabas ako agad ng O.R. I can't afford to see Maggie dies infront of me. Halos maglupasay na ako dahil hindi ko na alam ang gagawin ko.

"Time of death..." Narinig ko pang sabi ng Doctor pero napatakbo na ako palabas ng Hospital! Nagsisisigaw ako sa sobrang sakit. Why not me! Why them!

MY HANDSOME HUSBAND [MR. TAXI DRIVER] BOOK TWOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon