MAGCAS EPILOGUE

16.8K 340 22
                                    

MAGCAS EPILOGUE

*****

Three years later...

I was sitting on the corridor watching the blue sky and the sea when someone poke me.

"Hey Daddy! Look..." My son Craig Louise asked me.

Ipinakita niya sakin 'yung drawing niya. Me and Maggie, then them.

"Nah! Take a look for this one Daddy..." Singit naman ng isa ko pang anak, si Craig Emanuel.

Pareho ko silang dalawa na kinandong.

"Both of you are good pero parang kinahig ng manok..." Biro ko.

Pareho naman silang dalawa na napatawa. They are both three years old and I raised them alone.

"You know Dad?" Craig Emanuel said to me.

They are both madaldal, nagmana kay Maggie.

"Hmm..."

"Mama talk to me, she said your so idiot." Sabi niya pa sabay tawa at nagfist bump pa ang dalawa. Seriously?

"In your dreams?" Kunot-noo kung tanong at bahagyang nagulat dahil sa pinagsasabi nila at kung saan galing.

"Yeah! And Mama even became a tiger!" Segunda naman ni Craig Louise. Napaismid ako.

"Quit playing boys..." Nasabi ko nalang. Nahirapan din ako sa pagpapalaki sa kanila.

Mapuyat sa araw-araw. Magpatahan sa kanila at lalo na ang magtimpla ng gatas at magpalit ng diapers. I even leave my jobs for my kids pero pansamantala din lang naman. We are living here in my beach house permanently. They like it here.

"Daddy, Mama told me, you should take her to derma." Craig Emanuel said to me and laugh again.

"Mama will bit you Daddy for not taking her to derma." Segunda pa ni Craig Louise habang panay ang drawing sa sketch. Napailing nalang ako sa mga pasaring nila.

"It's time..." They both said at hinila na ako papasok sa loob.

Pagkarating sa kwarto, itinulak nila akung dalawa papasok sa loob.

"So? Hindi ka man lang talaga nag-abalang ipaderma man lang ang mukha ko habang tulog ako ng buong tatlong taon?" Litanya sakin ni Maggie.

I was shocked and my tears are starting to fall. My wife is not dead, she's just in coma for three years now. Mataman akung napabaling sa mga anak ko. Isa-isa silang nagtakbuhan paakyat ng kama and kiss Maggie on her cheeks.

"Did you tell your Daddy what I've told you?" Nakangiti pa niyang sabi.

Those smiles, I missed them so much. And her voice that I've been waiting for to hear.

"Daddy? Aren't you gonna kiss Mama too?" Craig Emanuel said.

"Our queen is already awake Daddy. Aren't you gonna say something?" Craig Louise said too. Halos pigilin ko ang paghikbi.

I know it's so gay, but I waited for almost three years just to see her smile, to hear her voice, to listen her nags at me, to watch her being so nosy and to hear her say how she loves me that much. Mabigat ang paghakbang ng mga paa ko. My tears are hard to hold back. I gently sit on her beside and hug her so tight.

"I miss you..." I whispered.

"Namiss din kita, kaya lang hindi ko pa kayang tumayo. Gusto ko ng piggy front ride." Nakanguso niya pang sabi. I traces her whole face with my finger tips.

"Gagawin natin...'yan when you get well so soon..." Napabaling naman siya sa mga anak namin.

"You raised them well idiot at binigyan mo ako ulit ng stress...." Nakangiti niyang saad.

"Nah! Mama we are just born to be like this..." Napabungisngis naman si Craig Louise sa itinuran ng kapatid niya.

"Yeah! We're just like Daddy..." Craig Emanuel said again. Tawa naman ng tawa si Maggie.

"Ang kulit! Who's the eldest?" Maggie asked me.

"Craig Louise, ten seconds lang ang pagitan." Sagot ko naman.

"Go boys, tell Butler Henry to get the wheelchair." Utos ko sa kanilang dalawa at pinababa na sa kama.

Nagsitakbuhan naman silang dalawa, tawa naman ng tawa ang asawa ko.

"Are you happy?" I asked. She hugged me so tight.

"Oo naman, hindi ka ba nahirapan sa pagpapalaki sa kanila?" Umiling ako ng kunti.

"Medyo mahirap din pero habang tumatagal, I am enjoying it. Lalo na nang lumaki sila. They are so makulit, gaya mo." Napahatawa naman siya ng kunti.

"Talaga lang, huh?" Tumango ako at marahan siyang hinalikan sa labi niya.

"Ow! Daddy, could you please lean our Mama now, you know?" Singit ng kambal ko. Napahiwalay din naman agad si Maggie sakin.

"Mukhang tama nga sila, like father like son. Napakaseloso." Sabi niya sabay hampas ng mahina sa dibdib ko. Bumaling ako sa mga anak ko.

"You two will have your punishments." I said as I raised my brows.

Pareho namang nalaglag balikat nilang dalawa.

"Ew! Are we going to eat vanilla ice cream again?" Sabay nilang angal.

I just rolled my eyes at kinarga na si Maggie na kanina pa tawa ng tawa. Pinaupo ko siya sa wheelchair at iginiya na palabas ng kwarto namin. Nang makalabas kami, marahan ko siyang inilipat ulit sa paupo sa buhanginan. My two boys are playing sand, burrying the legs of their Mommy under the white sand. Maggie never faded a wide smile on her lips.

"Mama how's your long sleep like Aurora in the Disney?" Craig Louise asked.

"Quite tiring sweety..."

My boys just smiled and run off. Umupo ako sa tabi niya.

"How's Tita Ysabelle?" She asked suddenly.

"In jail. Pinababa ko lang ang sentensya niya." Sagot ko. She sighed and smiled a bit.

"I love you, Idiot. Thanks for making me happy." I kissed her forehead.

"Remember the song I used to sing? If I could list a million things. I love to like about you. But they could all come down to one reason. I could never ever live without you...I love you more, Tiger."

-FIN-

Happy birthday JanMagtalas, love u much anak ko, sinadyang tapusin sa araw na ito para sayo nak.

Salamat sa taos pusong suporta.

Love nanay Miaki

MY HANDSOME HUSBAND [MR. TAXI DRIVER] BOOK TWOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon