HANÇER

938 59 23
                                    


Bu bir asker kurgusudur
Gerçeklik yoktur.
Keyifli okumalar 🤍
___________________

Gece boyu düşünüp durmuştum.Neden böyle oluyor,diye.

Seviyordum,evet.İtiraz edilemez bir gerçekti ama olmaması da gerekiyordu.
Bana ihanet eden birini sevemezdim.Sevmemeliydim.

Gece boyu hiç uyumamama rağmen güneş daha doğmadan iki saat koşu yapmış ve şimdide şınav çekiyordum.

Yorulmuştum,yaram sızlıyordu ama umursamıyordum.Ağlıyordum belki hatta ama hissetmiyordum.Hava soğuktu, alışıktım.Gözümün önünde bir gölge görmemle ayağa kalktım ve silahımı ona doğru kaldırdım.

Tabi ya başka kim olabilirdi.Yiğit.

"Günaydın komutanım."dedim saygı gereği.Silahımı da yerine geri koydum.

"Günaydın komutanım."dedi oda aynı şekilde.Ceketimi aldım ve terli üstümün üzerine giydim.

"Hava soğuk hasta olacaksın, hem yaralısın ne bu acele."dedi kızgın gibi.Kızıyordu da zaten.

"Seni ne ilgilendirir."dedim atış yapmak için silahımı tekrar çıkarırken.

Arkamdan gelişmişti ve tam yanımda durmuştu.Silahımı atış tahtasına doğru kaldırdım ve duruşumu dikleştirdim.

Bir bedenin arkama geçmesi ve kollarıyla bedenimi sarması nefesimi kesmişti.Silahımı tuttu ve biraz daha havaya kaldırdı.

Nefes al Irmak,noluyo hayırdır.

İç sesim bile düşman dı bana resmen.

"Gözünü kapat."dedi Yiğit silahı daha sıkı tutarak.İçimdeki nedensiz güven hissiyle
gözlerimi kapattım.Elimi biraz daha oynattı ve biraz bekleyerek atış yaptı.

Gözümü hemen açamadım.Korkuyor muydum yada heyecan mı yapmıştım bilmiyordum.Hislerime engel olmak istiyordum sadece.

Tekrardan duygularıma kapılıp mesleğimi tehlikeye atmayacaktım.Evet,buna kararlıydım.

"Aç gözünü Irmak, gör,bak.Güvenmediğin adamın seni korumasına bak.Dinlemek istemediğin adamın yardımına bak.Küçücük bir dokunuşuna bak.Sonra düşün Irmak.Bu adam haklı mı diye bir kez olsun düşün."sözleri suratıma tokat gibi çarparken sadece yerin dibine girmeyi istedim.Yiğit ise arkasını döndü ve alaya girdi.

Dinlemediğim doğruydu.Sinirle ne yapacağımı bilememiştim.Hatta belki de haklıydı.

Yine mi hata yaptık Irmak.Bıkmadık mı hatalardan.

Karar vermesi zordu.Tekrar kabul edebilir mıydım hayatıma,bilmiyordum.Kesin olan tek şey kalbimin hala deli gibi çarpmasıydı.

Ben aşıktım,
Ben deliydim,
Ben salaktım,
Ben sorunsuzdum,
Ben hırslıydım,
Ben sırılsıklam seviyordum bu adamı...

Silahı yerine geri koyup alaya doğru ilerlemeye başladım.Ayak sesleri vardı sanki bahçede.Ben mi deliriyordum acaba.

İçeri girdim,tim selam verdi ve odama ulaştım.

"Akça timi toplantı odasına."diye bir anons yankılandı alay'da.Semih albay'ın sesiydi.Görev mi vardı acaba yine.

Sıkıntıyla odadan geri çıktım ve toplantı odasına girdim.Beş dakika içinde herkes toplanmıştı.

"Asker."dedi Semih albay ve hepimiz hazır komutuna geçtik.Selam verdik ve yerlerimize oturduk.Ali her zamanki gibi çok mutluydu ve hareketliydi.

Uraz ve Mercan arasında hala gerilim devam ediyor gibiydi ve Efnan ve Yusuf.Çok yakışıyolar ve iyi anlaşıyorlardı ama her sorduğumda ikiside o benim kardeşim diyordu.Kafam ikisinede çalışmıyordu artık.

AKÇA seri ateş Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin