KALBİM HALA ATIYOR

805 53 17
                                    

4 gün sonra;

Sevdiğim adam,bana ihanet etmemişti ve ben bunu bir terörist elinde esirken öğreniyordum.Kadını Yiğit'i vurmaları için yollamışlar ama kızın ölü bedeni ellerine ulaşmış.

Hayatımın en acı verici şeyiydi bunu öğrendiğim an.Bana ihanet etmemişti ve ben onu dinlememiştim bile.Şimdi anlıyordum neden bana yakın davrandığını.

Suçu yoktu,bu yüzden yakın davranabiliyordu.Sevdiğim adam bana ihanet etmemişti.

"Geliyorlar."dedi biri taşın arkasında elinde silahıyla bekleyerek.Şerefsizler geleceklerini biliyolardı.Ehtes gün boyu bana şiddet uygulamıştı ama nafile.Konuşmayacağı mı biliyor olmalıydı aslında.Gerçi olmayan beyniyle bunu akıl edemez.

"Gelsinler.İki ve beş sağ taraf altı ve bir sol taraf."dedi Ehtes adamlarına emir vererek.Para için herşeyi yapardı namussuzlar.

"Abi yoklar."dedi taşın arkasındaki adam şaşkınlıkla.Kandırıyorlardı.Hiç beklemedikleri bir anda saldıracaktı tim.

"Nasıl yoklar, şaka mısın sen?"dedi Ehtes dürbünü eline alarak ama tam dürbünle bakacakken silah sesleri gelmeye başladı.Az önce emir verdiği adamlar vurulmuştu ve bu saniyeler içinde olmuştu.

"Noluyor lan."diye bağırdı taşın arkasından kaçan adam ama tam bana doğru gelecekken kafasının arkasından vurulmuştu.

Bu işi yapabilecek tek bir kişi vardı,Mercan.Keskin nişancım benim.Güzel kızım.

"İşini bitirin kızın."dedi Ehtes ve dağın arkasına doğru kaçmaya başladı.

Bana doğru gelen tüm adamlar tek tek vuruluyordu.Taki biri gelip yüzümü çizene kadar.Kalıcı bir iz olmamasını umuyordum ama canım çok yanıyordu.Bu sırada biri yukarıdan atladı ve adamın boynunu kırdı.

Efnan, güçlü kızım.

"Komutanım."dedi şaşkınlıkla bana bakarak.Evet, haklıydı.Perişan bir haldeydim.

Tüm bağlarımı çözdü ve ayağa kalkmama yardım etti.Karnıma yediğim tekmeler acısını şuan belli ediyordu.

"Lan yüzüne noldu."dedi arkadan biri.

"Yani komutanım yüzünüze noldu diyecektim."dedi Ali.Gözleri kıpkırmızıydı.

"İyiyim dedim ve Efnan'ın uzattığı peçeteyi alarak kanı sildim

"Irmak."Yiğidimin sesi.Benim Yiğidim.

"Merhaba komutanım."dedim alayla karışık.Benim aksine çok sınırlıydi.Bir bana bir saçıma ve yüzüme bakıyordu.

"O şerefsiz adamı bulun bana."diye gürledi birden.Ehtes'den bahsediyor olmalıydı.Uraz ve Mercan'a gelmişti fakat Yusuf yoktu.Neredeydi.Birşey mi olmuştu?

"Yusuf nerde?"dedim gözlerim onu ararken.

"Ağlıyor."dedi Ali kafasını öne eğerek.

"Neden?"dedim bu sefer de.

"Dürbünle baktığında sizi bu halde görmüş ve kendine kızıyor du.Biliyorsunuz sizinle kardeş gibi."dedi Uraz arkadan.

"Sizin bir suçunuz yok."dedim ve ayaklarım daha fazla acı çekmesin diye geri oturdum.

Herkes şaşkınlıkla bana bakıyordu.

"Birşey mi oldu komutanım?"dedi ama aklım Ehtesdey'di.Kaçmıştı köpek.

"Bulun onu."dedim,anladılar.Yiğit ve Yusuf hariç tüm tim aramaya koyuldu.

"Sana ne yaptılar."dedi acılı bir sesle.Bana kıyamazdı hiç.Kıyamadığından öpmezdi bile.

AKÇA seri ateş Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin