7.bölüm

1.4K 44 0
                                    

5 ay sonra

Sabah yine her zamanki gibi beni yengem uyandırmıştı. Son 5 aydır olduğu gibi hazırlanıp mutfağa gittim. Yengemin içi rahat etmediği için benim yanıma geçici bir süreliğine taşınmıştı. Mutfağa girdiğimde karnımdan gelen guruldamayla bebeğimin de acıktığını anladım bugün bebeğimin cinsiyetini öğrenicektik.

"Yengecim yine döktürmüşsün"

"Hepsi sizin için hadi ye de hastaneye gidelim."

"Tamam yengelerin birtanesi"

Kahvaltımızı yaptıktan sonra yengemle hastaneye geldik sıramızı beklerken içeriden bir çift çıktı. Çift çok mutluydu aklıma serhat gelmişti ve gözlerim doldumuştu. Yengem farketmeden gözlerimi sildim. Bizde çok beklemeden içeri girdik. Serap gülümseyerek bana bakıyordu.

"Derya cım nasılsın nasıl gidiyor"

"İyiyim serap sen nasılsın"

"Bende iyiyim canım hazırmısın bebeğin cinsiyetini öğrenmeye "

"Sağlıklı olsun da cinsiyet in çok önemi yok"

"Tamam. Canım hadi uzan ve karnını aç"

Serap biraz ekrana baktıktan sonra gülümseyerek bana baktı

"İşte burda hadi hayırlı olsun minik bir cadaloz un olacak deryacım"

"Kız mı"

"Evet canım"

Serap bunu diyince gözlerim dolup bir damla yaş akmıştı bile. Serhat en çok kızının olmasını isterdi ve ismini asel koymak isterdi. Hemen toparlanıp serap ile sıradaki kontrol tarihini belirleyip odadan çıktık.

"Yenge ben bir lavaboya gidip geliyorum"

"Tamam canım geleyim mi bende"

"Yok Yengem ben hemen gelirim zaten"

Lavaboya girdim tahmin ettiğim gibi içeri girer girmez gözyaşlarım akmaya başlamıştı. Ben ağlarken içeri biri girdi baktığımda bir erkek ti arkası dönüktü ve kapıyı kilitlemişti.

"Pardon ama burası erkekler tuvaleti değil bayanlar tuvaleti"

Adam önünü döndüğünde elim silahıma gitti çünkü karşımdaki serhat tı. Sesimi yükselterek konuştum.

"Serhat ne işin var burda ne istiyorsun benden"

"Senden ne mi istiyorum sadece sevgilimi görmeye geldim yada kuklamı demeliyim"

"Senden nefret ediyorum sana bunca yıl inandığım için sana karşı hisler beslediğim için Senden nefret ediyorum"

"Aaa ama olmaz ki böyle sinirlenme kızımız için iyi değil öyle değilmi"

O böyle söyleyince koruma iç güdüsüyle bir elimi karnıma sardım. Ve silahımı ona doğrulttum.

"Bence silahını indir çünkü adamlarım hastanenin içinde ve bana birşey olursa bütün hastaneyi yerle bir ederler.

Tam cevap verecekken telefonum çaldı. Arayana baktığımda abim arıyordu.   

bebeğimin babasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin