Dışarı çıktığımda bizi takip eden adamlardan biri masum bir sivili rehin almıştı. O tarafa gidiceğimde yengem kolumdan tutup engel oldu.
"Derya bence abini bekliyelim"
"Yengecim merak etme bende bir Türk silahlı kuvvettelerinde bordo bereli askerim"
diyip hemen o adamın olduğu tarafa yöneldim. Ve silahımı gizlice çıkarıp emniyetini açıp susturucu mu takıp nişan aldım. Ama adam rehineyi kalkan gibi kullandığından görüş açım yoktu. adamın arkasından dolaşmam gerekiyordu. Biraz riskliydi fakat yapmak zorundaydım. Daha fazla oyalanmadan ve kimseye görünmeden başka tarafa yönelip adamın arkasına geçtim kimse beni göremiyordu ve adama tam nişan almış ateş edecekken bir anda çevik bir hareketle silah elimden alındı ve ağzım kapatıldı. Bende boş durmayıp ondan kurtuldum. Hareket ederken tanıdık koku burnuma doldu. Ve biran afallayıp yüzüne baktım yüzünde sadece gözleri açıktı ve bu gözler benim aşık olduğum gözlerdi beni görünce biran afallasada hemen kendini toparladı ve silahını bana doğrulttu.
"S- serhat"
Ben elindeki silaha bakıyorken o silahın yönünü değiştirip arkama ateş etti onunda susturucusu olduğu için ses çıkmamıştı. Arkama baktığımda yerde yine aynı giyinimli bir adam vardı. Geri önüme dönerken çevik bir hareketle onu yere düşürdüm toparlanmasına fırsat vermeden elindeki silahı alıp ona doğrulttum ve yüzündeki maskeyi çıkardım. Karşımda aylarca hasret kaldığım yüz duruyordu. Ve gözlerimden benden habersiz yaşlar akmaya başladı.
"Serhat sensin serhat seni çok özledim sevgilim"
O ise bana ifadesiz bakıyordu. Bu işte bir terslik vardı. Tam o anda ensemde bir sızı oluştu sonra ise yere yıkıldım gözlerimi kapatmadan önce dediğim son şey ise bebeğim kelimesi olmuştu ve serhat ın bakışlarının şaşkına dönmesi olmuştu sonra ise daha fazla dayamayıp gözlerim karanlığa gömülmüştü.
