MAHALLE ABİSİ •|• BxB •|•

Ten ✨

Alihan'dan

Mutfakta bir şey düşünmeden yemek yapmaya çalışıyordum ama bir şeyleri düşünmemek imkansız gibi bir şeydi.

Üstelik baktığın her yerde bir anın varsa...

Gözlerimi kapattım ve derin nefes aldım.

Bu da senin imtihanın Alihan...

Batuhan'ı ilk gördüğümde her şeyden önce ne kadar güzel olduğunu düşünmüştüm ve bu bana çok garip görünmüştü.

Çünkü o bir erkek ve bilemiyorum hiç bir erkeği güzel bulduğum olmamıştı şimdiye kadar.

Bana erkeklerin de güzel olabileceğini kanıtlamıştı kendisi.

Özellikle o gülüşü çok güzeldi.

İlk başlarda pek bir şey hissetmiyordum. Yani onu güzel bulmam dışında. Fakat bir süre sonra onu görünce vücudum garip tepkiler vermeye başladı.

Kalbim hızlanıyor, midem bulanıyordu. Kanın vücudumda nasıl dolaştığını hissediyordum.

En önemlisi onu bir gün göremeyince özlüyordum...

Bir şeyleri bahane ederek onu görmek istiyordum.

Ama Batuhan'dan bahsediyoruz.

Denizde balık herifte kızlar bitmiyor ki.

Düşünceler içinde kaybolarak bir şekilde çorba yapmıştım. Çorbayı kaseye döküp tepsiye koydum ve bir bardak su ile ilacı da tepsiye koydum.

Odaya girdiğimde Batuhan uyumuştu bile. Bir de üstü açık uyumuştu. Te Allah'ım ya.

Tepsiyi komodinin üzerine bıraktım.

Uyurken fazla masum görünüyor. İçim gidiyor be...

Yaklaştım ve yatağın kenarına oturdum. Üzerini yavaşça örttüm.

Ellerim benden bağımsız yumuşacık saçlarına gitti.

Batuhan'ın saçları zaafım olabilir...

"Çok güzelsin be Batuhan..." dedim kısık sesle. "Ama yasaksın..."

Derin nefes aldım ve gözlerimi kapattım.

"Muhtemelen benden nefret ediyorsun. Bunun sebebi de benim davranışlarım. Acaba yaşadığımız şeyi hatırlasan benden yine de nefret eder misin?"

Yüzüm düştü ve burukça gülümsedim.

"Bir de soruyorum. Şu an etmesen bile o zaman kesin edersin..."

Mahallemizin kızı Çiğdem'in düğünü benim patlama noktam olmuştu.

Batuhan çok sarhoştu ve o halde bile neredeyse düğündeki bütün genç kızlarla flört etmişti. Gözümün önünde olduğu için öfkeden deliye dönmüştüm.

Bu yüzden Batuhan sendeleyerek sessiz bir yere geçince peşinden ben de gittim. Hesap sormaya...)

Gözleri kapalı bir şekilde yere oturmuştu.

Siyah takım elbisenin içinde çok güzel görünüyordu. Düşüncelerimin trajikomikliği ağlama isteğimi körüklüyordu ama gülümsedim.

Kısa süre sonra öfkem eriyip bitince çok da şaşırmamıştım. Ona dayanamıyordum ki. Sessizce yanına oturdum ve gökyüzüne baktım.

Gökyüzü çok güzel değil mi diye sormuştu bana...

Gözlerinin içine bakarak sen daha güzelsin demiştim. Göz bebekleri titremişti.

Nasıl oldu bilmiyorum ama birde kendime geldiğimde Batuhan kucağımdaydı ve tüm galaksiyi sığdırdığı titreyen gözleriyle bana bakıyordu.

O gözlerini kapatınca ben de kapattım ve aramızdaki çekimin kendi işini yapmasına izin verdim.

Dudaklarımız birleşti. Bu his öyle tarifi imkansız bir şeydi ki..?

Batuhan o gece doğru bildiğim her şeyi yıkmıştı ve kendi doğrusunu yazmıştı.

Ben bulutların üzerindeymiş gibi hissediyordum.

Fakat hızla ondan ayrıldım. Çünkü aklı başında değildi. Bu ondan faydalanmak olurdu. Pişman olabileceğini düşündüm.

Fakat o gece ikimiz de irademizin son kırıntılarını da kaybedip onun evinde daha fazlasını yaşadık.

Sabahındaysa o hiçbir şey hatırlamadı...

Acaba rol mu yapıyor diye kafayı yedim günlerce. Fakat hayır. Gerçekten hatırlamıyordu.

Düşüncelerimi kovdum ve ayağa kalktım. Bana iyi gelmiyordu.

Tepsiyi alıp geri mutfağa götürdüm ve salona geçtim. Galiba bu gece de uzun olacaktı...

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Hello gençler? Nabersiniz? Çok mutluyum. Bu yüzden bölüm atayım dedim. Bu kadar gecikmemin sebebi maalesef telefonum çalıştığım şirketin onuncu katından yeri boyladı. Dün yeni telefon aldım. Bugün de fazla mutlu kalkınca bölüm yazayım dedim. Zaten yarısını yazmıştım. Neyse görüşürüz. Love you all 🤎

~•~•~Elaine Laila Parker~•~•~

~•~•~29.05.2023~•~•~