Forty seven ✨

3.5K 181 51
                                    

"Kızım birden bire nereden çıktı gitmek?" diye sordu Yasemin anne çatık kaşlarıyla.

Nedenini anlamadığı için sinirli görünüyordu.

Sırma abla buruk bir şekilde gülümsedi.

"Anne, ne zamana kadar sizin yanınızda yaşayacağız ki?" diye sordu omuz silkerek.

"Genç bir aileyiz biz de. Artık sizden bağımsız kendi ayaklarımızın üstünde durmalıyız. Çocuklarımız için."

Aslında ona katılıyordum. Çok haklıydı bu dediğinde.

"Abim başka bir sorun yok değil mi?" diye sordu Alihan tek kaşını kaldırarak.

"Bize söylemediğin bir sebep, hmm?"

Sırma abla gülümsedi ve Alihan'ın elini sıktı.

"Hayır abi. Gerçekten bir şey yok."

"Ben hiç razı değilim buna." dedi Yasemin anne.

Kollarını göğüsünde bağladı.

"Anne..."

Sırma abla onun yanına oturdu ve sıkıca sarıldı annesine.

"Anne, senin de iki oğlun var. Evlenip eşlerinin evine yerleşseler hoşuna gider mi senin?"

Yasemin anne sessiz kaldı bu soruya. Belli ki Sırma abla doğru noktaya değinmişti.

"Peki." dedi en sonunda Yasemin anne. "Ben ne desem boş. Akşam babanız gelsin, konuşun. Bakalım o ne diyecek."

Sırma abla omuzlarını düşürdü. Kalkıp giden kadının arkasından "Peki anne." dedi kısık sesle.

Annesinden boşalan yere Alihan oturdu ve kardeşinin ellerini avuçları arasına aldı.

"Abim, hadi anlat. Ne oldu birden bire?" diye sordu. "Daha önce hiç bu kadar gitmekte ısrar etmemiştiniz."

"Abi zaten anlattım. Ya haksız mıyım sence?"

"Hayır bir tanem, haklısın. Ama başka bir şey var. Ben kardeşimi tanıyorum Sırma."

Sırma abla alt dudağını ısırdı.

"Abi rahat edemiyoruz burada. Tamam benim baba evim. Ama Mehmet..."

"Peki güzelim." dedi Alihan gülümseyerek. Onu daha fazla zorda bırakmak istemiyordu. "Anladım. Hayırlısı olsun sizin için."

İçten bir şekilde gülümsedi Sırma abla.

"Sağ ol abi."

"Ben bir tarlaya kadar gideceğim yavrum." dedi bana hitaben. "Geliyor musun?"

"İşin uzun sürer mi?" diye sordum.

"Sanmıyorum." dedi gözlerini kısarak.

"O zaman ben evde kalayım."

Gülümsedi.

"Sen bilirsin bebeğim."

Saçlarıma öpücük kondurdu ve o da odadan çıktı.

Bir süre arkasından baktım. Bakışlarım Sırma ablaya dönünce gülümseyerek bana baktığını gördüm.

Yanaklarım anında kızardı.

"Çok tatlısınız." dedi gülümsemeğe devam ederken.

Gülümsedim.

"Teşekkürler abla." dedim utanarak.

Eliyle yanını patpatladı.

"Gel otur bakalım. Konuşalım biraz seninle."

MAHALLE ABİSİ •|• BxB •|•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin