Çağrı
Babam zorla herkesi eve göndermişti. Şimdi de annem bana tatsız hastane yemeklerinden yedirmeye çalışıyordu.
"Ya anne yemeyeceğim bu ne ya"
"Sus Çağrı bak yeni kaza geçirdin sen!"
Annem zorla elindeki kaşığı ağzıma tıkmıştı. Babamsa durgun bir şekilde bizi izliyordu. Ona baktığımda annem de elindeki tabağı bırakmıştı. Kalkıp babamın yanına gitti. Ellerini babamın omuzlarına koydu.
"Hayatım neyin var?"
"Yok bir şey dalmışım sadece."
Babam bize bakmadan dışarı çıkmıştı. Annem üzgünce bana baktı.
"Baban belli etmiyor ama çok etkilendi bebeğim. Sen merak etme şimdi gider konuşurum onunlar tamam mı annecim?"
Alnıma öpücük bırakıp babamın peşinden annem de çıktı. Yanımdaki komidine zar zor uzanıp telefonumu aldım. Bildirimlere bakmaya başladım.
Zeyno:Nasılsın Çağrı daha iyi misin?
"İyiyim Zeyno, sen nasılsın?"
Zeyno:Ben de iyiyim. Ağrın falan yok dimi?
"Yok Zeyno merak etme. Hem sen bu saatte niye ayaktasın yarın okula gideceksin yatsana."
Zeyno:Okula gideceğimi kim söyledi?
"Hadi ama Zeyno. Neden gitmeyeceksin?"
Zeyno:Çünkü senin yanına geleceğim
"Hayır Zeyno gelmeyeceksin. Okula gideceksin. Çıkışta bizimkilerle gelirsin. Lütfen"
Zeyno:Bakarız
"Zeyno bakarız değil,tamam. Hadi bakalım yarın erken kalkacaksınız hanımefendi iyi geceler size."
Gülümseyerek telefonu kapatıp kenara koydum o sırada tekrar annemle babam geldi. Babam hemen yanıma gelip alnımdan öptü.
"Seni çok seviyorum oğlum. Sen benim bu hayattaki tek varlığımsın."
"Ben de seni çok seviyorum baba, ama ben sana aynısını diyemeyeceğim çünkü benim iki tane varlığım var"
Güldüğüm zaman onlarda gülmeye başladı. Ben biraz kendimi zorladığım için karnıma ağrı girmişti. Ağzımdan çıkan ufak inlemeden sonra annem hemen ayaklandı.
"Noldu oğlum? Bir yerin mi ağrıdı?"
"Bir şey yok iyiyim annecim sadece biraz zorladım karnımı galiba."
...
Sabah yine annem bir şeyler yedirmeye çalışıyordu ama ben yiyemiyordum. Sonra kapı çalınca ikimiz de o tarafa baktık. Kapıdan Zeyno girmişti. Üstünde okul üniforması yoktu.
"Şey günaydın. Ben Çağrıya bakmaya gelmiştim."
"Hoşgeldin tatlım sana da günaydın. Ben de bu baş belasıyla uğraşıyordum. Yemek yemiyor da kendisi."
"Anneee"
"Neyse neyse, ben bir dışarı çıkıcam birazdan gelirim. Zeyno'cum sen de Çağrı'ya şunları yedirebilir misin? Geldiğimde bitmiş olsun lütfen."
"Tabi Nesrin hanım."
Annem çıkınca Zeyno gülerek karşıma oturdu.
"Evet baş belası ne yemek istersin bakalım."
"Gülme zeyno, hem hiçbir şey yemek istemiyorum ben bunlar çok tatsız."
"Hasta yemeği bunlar çağrı tabiki öyle olacak."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kağıttan Gemi-ZeyÇağ
FanfictionKağıttan gemi yaptım belki de sana yüzer diye. Gökyüzüne baktım bir uçak sana uçar diye. Kumdan kale kazdım bir evimiz olsun diye. Camdan duvar ördüm güneşe uyansak yine.
