Kağıttan Gemi-ZeyÇağ

1.Bölüm

Çağrı

Okula girmemle omzumda hissettiğim acı bir oldu. Kafamı sağıma çevirip bana çarpan kişiye baktığımda çattığım kaşlarım düz çizgi haline geldi. Karşımda kısa siyah kıvırcık saçlı,kahverengi gözlü ve daha önce okulda hiç görmediğim o kızı gördüm. Utanarak bana döndü. "Çok afedersin istemeden oldu. Özür dilerim." Fazla mahçup görüntüsünün üstüne "Sorun değil bir şeyin yok değil mi?"diye sorduğumda hızla cevap verdi "Yok yok iyiyim." Cevap vermemi beklemeden kaçar gibi gittiğindeyse şaşkınlığımı gizleyemeden arkadaşlarımın yanına ulaşmıştım.
"Hayırdır noldu?" Hazal'ın sesini duyduğumda ona dönüp cevap verdim "Bir şey yok yine bir okul yılına olaylı başladık" diyip güldüğümde Cemre ile birlikte göz devirip kendi aralarında konuşmaya devam ettiler. Arkamdan belime aniden dokunulmasıyla hızlıca arkamı döndüğümde karşımda Ege'yi görmeyi beklemiyordum. "Naber aşkım?" Ben ona şok olmuş şekilde bakarken bizimkiler koşup sarılmıştı bile. "Noldu oğlum hiç mi özlemedin?" Dolan gözlerimi belli etmemeye çalışarak Ege'ye sarıldım.
Ege 2 yıl önce ailesinin yanına yurt dışına gitmişti ve o günden beri sadece telefonda görüşebiliyorduk. Yaz tatillerinde bile buraya gelmiyordu. O benim çocukluk arkadaşımdı,en yakınımdı. Bana sürpriz yapmak için haber vermeden gelmişti. "Oğlum öyle bir anda gelinir mi?İnsan haber verirdi insafsız" "Bende böyle romantik bir erkeğim işte hayatım, alışsan iyi edersin" Berk Egenin bu haline gülerken ben sırtına atlamıştım. "Sus lan senin yüzünden beni gay sanıyorlar zaten. Yürü sınıfa şimdi sırtında götüreceksin beni"
"Emredersiniz efendim" Egenin dediğiyle çantamı kızlara bırakıp ellerimi havaya kaldırdım, halkımı selamlarcasına içeri girdik.

Zil sesiyle birlikte defterimi kitabımı kapatıp öğle arasına çıkacaktım. Bizimkiler anca uykularından uyanırken ayağa kalkmış kapıya ulaşmıştım bile. "Ya hadi be amma yavaşsınız he" kapıdan dışarı baktığımda sabah çarpıştığım kızla göz göze gelmiştim, ona baktığımı görür görmez bakışlarını çekip kızlar tuvaletine girmişti. "Ne o aşık mı oldun,yoksa beni aldatıyor musun Çağrı?" "Off yine ne saçmalıyorsun Ege?" Kolunu omzuma atıp yürürken konuşmaya devam etti."O kız kimdi bro,tanıyor muyuz?" "Daha ben tanımıyorum ki siz tanıyacaksınız Ege susar mısın?" "Nasıl ya sen az önce tanımadığın kızın arkasından mı o kadar derin bakıyordun? Ben de o kadar şeyden sonra tekrar aşık oldun sandım" Oflayarak ondan uzaklaştım "Açma şu konuyu Ege! Daha kaç defa söylemem gerekiyor?" Karşıma geçti "Böyle konuşmadan kaçarak aşamazsın biliyorsun dimi Çağrı? Yaşadıkların kolay şeyler değil ama bunu görmezden gelerek atlatamazsın!" "Ege ben her şeyi aştım geride bıraktım, izin ver buna da ben kara vereyim" her sinirlendiğimde olduğu gibi Ege'nin kalbini kırmamak için geri dönüp sınıfa gittim. Kitabımı açıp soruları çözmeye başladım. Her sinirlendiğimde dara düştüğümde yaptığım gibi. 2 yıldır olduğu gibi yine test çözerek düzelmeye çalışıyordum.

Zil sesini duymamla kitaptan kafamı kaldırdığımda öğle arasının bittiğini fark etmiştim. Tüm öğle arası boyunca sorunlarımdan kaçmak için test çözmüştüm tekrar kitaba baktığımda 157 soru çözdüğümü gördüm. Kafamı geriye yaslayıp dinlenmeye çalıştım, bizimkiler sınıfa girdiğinde Cemre hemen yanıma geldi. "Vefa gelmiş" kafamı kaldırıp yüzüne anlamaz şekilde baktım "Yani Cemre,ne yapabilirim?" Göz devirip bana döndü "Çağrı Vefa diyorum hani sınıf arkadaşımız, bir anda ortadan kayboldu falan" onaylar şekilde başımı salladım "İyi hoş gelmiş Cemre ne diyim ki?" Sıkıntıyla yüzüme bakınca anlamamış gibi baktım tekrardan "Şey, belki onun hakkında" hemen sözünü kestim "Cemre lütfen duymak istemiyorum" arkasına yaslanıp devam etti"Peki sustum ama bu sefer yanında üç arkadaşı daha varmış vefanın. Kafamı sallayıp sıraya koydum. "Ya Çağrı neyin var senin? Öğlenden beri bir ruhsuzsun, sınıfta sürekli test çözmüşsün." "Bir şeyim yok güzelim, yapacak başka bir şey bulamadım. Hem biliyorsun size sözüm var sigara da içemiyorum." Diyip gülümsedim. Ama o gülümsememin sahte olduğunu anlamış gibiydi. "Hiç inandırıcı değilsin Çağrı Koçak ama şimdilik inanmış gibi yapıyorum." Cemre her zaman her durumda benim hislerimi gözlerimden anlardı. Ortaokuldan beri bir aradayız Cemre benim kardeşim gibidir. Aslında gruptaki herkes öyle Hazal,Berk,Duru. Hepsinin yeri bende ayrı ayrı.