Zeyno
Yukarı baktığımızda Leyla çatıya,Vefa'nın düştüğü çatıya, çıkmış aşağı bağırıyordu. Çağrı hemen hareketlenip okula doğru ilerleyeceği sıra kolundan tuttum.
"Çağrı gitme"
"Olmaz Zeyno, onun hak ettiği bu değil."
"Çağrı ya sana-"
"Bir şey olmayacak Zeyno."
Elimi kolundan çekip koşarak binaya girdi. Ben de hızlıca Berklerin yanına gittim. Polisler itfaiye ve ambulans çağırdılar. Bir süre sonra Leyla arkasına döndüğünde Çağrı'nın yukarı çıktığını anlamıştım. Leyla gittikçe kenara yaklaşıyordu kokuyla izledim olanları.
Birkaç korkunç dakika sonrası Leylaya uzanan bir çift el onu çekip kenardan aldı. Saniyelerdir tuttuğum nefesimi bıraktım. Biraz bekledikten sonra Çağrı kucağında Leyla ile okuldan çıktı. Çıkar çıkmaz yere bıraktı. Polisler yanlarına gidince hemen yanıma gelip bana sarıldı.
"Bak sana demiştim bir şey olmayacak diye."
Saçlarımdan öpüp Leyla'ya baktı. Yarı baygın duruyordu. Polisler kelepçe takıp polis arabasına bindirmişlerdi. Ve hızlıca okul bahçesinden çıktılar.
"Ve bir beladan daha kurtulduk."diyen çağrıya iyice sarıldım.
"Senin sayende."
"Öyle mi?"
"Iyy çift görmek istemiyorum Berk götür beni!"
Egenin tepkisine hepimiz gülerken Hazal sandalyenin başına geçip Ege'ye yaklaştı.
"Ben götüreyim seni Egecim"
"Götür Hazalcım götür."
Çağrı dalga geçerek konuştu.
"Iyy çift görmek istemiyorum Zeyno götür beni."gülerken Hazal telaşla konuştu
"Ne çifti be aa saçmalama Çağrı."
"Bir siz görmüyorsunuz zaten."
Cemrenin Berkin koluna girerken söylediği cümleyle Hazal Egeyi alıp gitmişti. Biz de sadece arkalarından güldük. Biraz daha orada durup konuşurken Ali ve Arap geldi yanımıza. Arap kolunu Duru'nun omzuna attı.
"Leyla yakalanmış. Geçmiş olsun diyelim."
"Yakalandı yakalandı da sen, hayırdır?" Göz kırpıp Duruyu gösterdim.
Duru beni fark etmiş olacak ki kızardı. Arap da aynı benim gibi yapıp cevap verdi.
"Sen asıl hayırdır? Ne iş?"
Çağrının koluna girip heyecanla cevapladım.
"Ben cevaplarım. Çağrı benim sevgilim! Ama sen cevap verebilecek misin?"
Duru şaşkınca bize baktı. Tabi çoğu kişinin haberi yoktu.
"İnanmıyorum Çağrı bana söylemedin mi?! Ne zamandan beri!"
"Dünden beri"
"He iyi bari daha yeniymiş."
"Ee arkadaşlar içeri geçsek mi artık?"
Cemrenin cümlesiyle ders olduğu gerçeğiyle yüzleştik. Yavaş adımlarla içeri girdik. Sınıfta yerime geçeceğim sırada kolumdan çekildim. Kafamı kaldırıp baktığımda Çağrı olduğunu fark ettim. Ve ona ayak uydurup peşinden gittim. Sırasının önüne geldiğimizde Cemre bize soran gözlerle bakıyordu.
Çağrı kaş göz işaretiyle Cemreye benim sıramı gösterince Cemre anlayıp eşyalarını toplayıp kalktı.
"Ya çağrı kızı niye kaldırdın sıradan?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kağıttan Gemi-ZeyÇağ
FanfictionKağıttan gemi yaptım belki de sana yüzer diye. Gökyüzüne baktım bir uçak sana uçar diye. Kumdan kale kazdım bir evimiz olsun diye. Camdan duvar ördüm güneşe uyansak yine.
