Zorgen Om Niks....Toch?? // Mabbie

hoofdstuk 5

Pov: matthy
Ik word wakker in robbies armen. Ik heb niet zo heel goed geslapen maar dat is niet nieuw want ik slaap al weken niet goed. Ik sta rustig op zodat ik robbie niet wakker maak. Ik kijk op de wekker en ik zie dat het 07:30 is. Waarschijnlijk ben ik als enige beneden. Ik kleed me aan en loop naar beneden. Ik ben inderdaad helemaal alleen. Ik ben daar altijd heel blij mee want dan hoef ik niet te ontbijten. Ik moet toch een beetje proberen af te vallen. Ik ga op de bank zitten en ga een serie kijken die ik volg. Na een tijdje komt raoul door de deur gelopen. "Goedemorgen matt" zegt roel. "Goedemorgen" zeg ik. "Hoelaar was jij wakker dan? Het is nog vroeg namelijk" zegt raoul met een vragende blik. "Oh ik was al om half 8 wakker" zeg ik eerlijk. "Nou lekker optijd. Heb je wel ontbeten?" Vraagt roel. Hier was ik al bang voor. Ik weet nooit wat ik dan moet zeggen. "J-ja" zeg ik. "Matt je kan niet liegen en dat weet je" zegt raoul met een serieuze blik. " Ik ga wat voor je maken! Wat wil je?" "Uhm ik hoef niks hoor!" Zeg ik met de hoop dat hij het zo laat. "*zucht* oké vooruit maar in de middag ga je goed lunchen" zegt raoul Terwijl die naar de keuken loopt. Een angst verlaat gelijk mijn lichaam. Ik hoop opeens iemand van de trap lopen. Ik hoop stiekem dat het koen is. De deur gaat open en ik zie een kleine Brabander de deur doorlopen. "Goedemorgen" roept hij. "Goedemorgen maatje" zegt roel. Ik zie dat koen gelijk naar de bank loopt en naast me gaat zitten. " hey matt hoe gaat het?" Vraagt robbie serieus. Ik vind het wel eng dat hij dat vraagt maar aan de andere kant ook wel lief. "Hey robbie het gaat prima hoor" zeg ik maar ookal weet ik dat het niet goed gaat. " Ik ga even wat eten halen! Wil je ook?" Vraagt hij. "Nee Dankje" zeg ik. "Oke" zegt hij terwijl die opstaat en naar de keuken loopt. Ik heb echt best honger maar ik mag gwn van mezelf niet eten!

Pov: robbie
Wil je ook? Vraag ik. "Nee Dankje" antwoord hij. "Oke" zeg ik terwijl ik naar de keuken loop. Ik snap niet waarom matthy nooit meer wil eten. Ik hoop niet dat hij dat doet omdat hij zichzelf te dik vind. Want hij is zo niet dik! De laatste tijd valt me op dat hij alleen nog maar afvalt. Ik wil toch even met hem praten. Ik heb mijn ontbijt gemaakt en eet het op. "Matt kan ik je even spreken op de gang?" Vraag ik lief. Ik zie aan hem dat hij er een beetje van schrikt. "U-uhm oké..." zegt hij. We lopen samen naar de gang. "Matt ik weet dat er wat aan de hand is en jij gaat mij nu vertellen wat er aan de hand is" zeg ik met een kleine stemverheffing. "E-er is n-niks" zegt hij stotterend. "Matt alsjeblieft ga niet liegen tegen mij... ik weet dat er wat is" zeg ik half smekend. "Rob.... geef me wat tijd alsjeblieft" zegt matt. Ik zucht. Ik weet echt wel dat het moeilijk is om je gevoelens te uiten, maar ik wil echt weten wat er is. Maar ik snap het wel. "Oke dat snap ik... als je er klaar voor bent wil je dan please naar me komen?" Vraag ik bezorgt. "J-ja oké" zegt hij en hij loopt weer terug naar de andere jongens en gaat op de bank zitten.
Arme jongen......

Heyy srry voor heel lang geen nieuwe poost!! Ik had even geen inspiratie en geen tijd om er verder aan te werken maar ik wil jullie wel een deel geven dus daarom is dit een iets kleinere deel.

Ik weet niet waarneer het volgende deel komt want ik voel me de laatste tijd niet echt fijn ofzo... maar ik hoop dat er snel weer een deel komt!!

Xx esmee