hoofdstuk 8

517 16 1
                                    

Pov: matthy

*de volgende dag*

Ik heb gister helemaal niet gezwommen. Gelukkig hebben ze na het gesprek van rob niks meer gezegt daarover. Ik lig nog in bed omdat het nog een beetje te vroeg is om naar beneden te lopen. Maar ik besluit om toch maar te gaan. Ik heb vanacht weer gehuild. Het gebeurt niet vaak maar als het gebeurt kan ik echt niet meer slapen. Ik kleed me om en loop naar beneden. Ik pak een glas met water en loop naar de bank. Ik vind dat ik eten niet nodig heb. Ik zit even op mijn telefoon. Ik hoor na een tijdje iemand naar beneden lopen. Ik kijk op en zie dat robbie door de deur loopt. "Goedemorgen mattje" zegt hij. Hij loopt verder naar de keuken. Sinds wanneer heeft hij een nieuwe bijnaam voor mij? Ik vind het wel echt schattig. "Nieuwe bijnaam bedacht?" Vraag ik lief en grinnik een beetje. Ik zie hem omkijken en blozen. Ik lach. "Het is goed hoor. Ik vind het schattig." Zeg ik. Hij glimlacht naar me. Die lach doet iets met me. Hij komt naast me zitten met 2 broodjes voor zichzelf. "Heb je ontbeten?" Vraagt die opeens. Kut. Wat moet ik zeggen? Tuurlijk heb ik niet ontbeten. Daar word je dik van. "Uhm ja" zeg ik snel zonder naar hem te kijken. "Matt, kijk me is aan" zegt hij. Ik twijfel even maar besluit hem wel aan te kijken. Ik kijk naar zijn ogen. Wat zijn ze mooi. Het is even alsof de wereld stilstaat. Voor ons allebei.

Pov: robbie
Ik kijk naar zen ogen. Ik verzink erin. Ze zijn zo mooi blauw. Ik merk dat hij ook nogsteeds naar mijn ogen kijkt. Zou hij me ook leuk vinden? Ik bedenk me opeens dat hij natuurlijk niet heeft ontbeten. Hij zegt van wel maar ik geloof hem niet. "Matt, ik weet dat je niet ontbeten hebt" zeg ik. Ik kijk naar mijn brood. Het is matthy's favoriet. Pure hagelslag. Ik geef hem er 1. "Hier eet er maar 1 van mij" zeg ik lief. Zijn lach gaat gelijk weg. "Ik heb geen honger" zegt hij. "Alsjeblieft matt, we doen het samen" zeg ik. Ik kijk hem aan en neem een hap van mijn broodje. "Nu jij" zeg ik met een volle mond. Hij lacht en neemt een klein hapje. Ik ben nu al trots op hem. "Heel goed matt. Nu de 2de hap oké?" Zeg ik. Hij knikt. Ik neem weer een hap en hij daarna. Na een tijdje hebben we het brood op. Ik geef matthy een knuffel. Ik voel dat hij even schrikt maar daarna wel weet ontspant. "Ik ben zo trots op jou matt." Zeg ik. En dat meen ik echt. "Dankje rob" zegt hij. "Geen probleem mattje" zeg ik met een glimlach. Ik zie hem blozen en ook lachend wegkijken. "Hey niet blozen jij" grap ik een beetje. Hij bloost nu alleen maar meer. Het ziet er wel schattig uit. "Ohw we moeten de boys even wakker maken want we moeten voor een video naar de stad" zeg ik. "Okee" zegt hij. We maken de andere wakker en na 45 min rijden we naar de stad.

Pov: matthy
Ik heb eigenlijk helemaal geen zin om naar de stad te gaan. Maar het moet voor een video. Het word een video wie komt het meest aan binnen 1 uur. Probeer je een beetje af te vallen zit je werk in de weg. We gaan ons wegen in de stad want dat wou koen zo graag. Koen doet de intro en legt uit wat we gaan doen. "Oke we moeten eerst even wegen" zegt hij. "Ja wie begint?" Vraagt roaul. "Ik begin wel" zeg ik. Dan ben ik er teminste vanaf. Ik ga op de weegschaal staan en hij zegt 87,3 kilo. Jezus ik ben echt zwaar. "Zo matthy is ook aangekomen" lacht koen. Ik ga snel van de weegschaal af. De teams zijn geloot en ik zit met robbie in een team tegen de rest. Ik ben stiekem daar wel blij mee. "Oke de tijd start in 3..2..1 GO!!!" Zegt robbie. Hij rent gelijk weg en ik ren achter hem aan. We hebben geen cameraman dus we moeten zelf filmen. Rob doet de camera aan. "Oke matt, waar wil je als eerst heen?" Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. Ik wil eigenlijk gwn naar huis. "De mac?" Vraagt hij. Ik knik. "Oke dan gaan we naar de mac" zegt hij blij. Hij zet de camera uit. We lopen naar de mac. Onderweg vroeg robbie of het wel goed met mij ging. Ik vind het zo schattig dat hij altijd vraagt of het goed gaat. We staan voor zo'n schermpje. "Wat wil je?" Vraagt hij. Ik kijk en zie een salade staan. Ik druk erop en neem water erbij. Robbie kijkt me raar aan. "Alleen dit? Echt niet meer?" Vraagt hij. Ik schut mijn hoofd. Ik knikt en bestelt wat hij wil. We gaan een tafel zoeken en wachten tot het eten er is. Ondertussen filmt rob weer even wat. Ik kijk naar hem. Hij is zo schattig. Nee matthy niet denken. Kom op man. Het eten is er en ik eet een paar happen maar ik hoef eigenlijk al niet meer. Ik roer wat in de salade. Ik durf niet te zeggen dat ik niet meer wil. Ik zie robbie kijken. "Zit je vol?" Vraagt hij lief. Ik knik voorzichtig. "Geeft niet, ik eet de rest wel op" zegt hij. Ik kijk dankbaar naar hem en geef hem mijn salade. Winnen gaan we sws niet meer. Het uur zit er al op en we lopen weer terug naar de plek waar we hebben afgesproken. We wegen ons allemaal weer even en ik ga weet eerst. 87,4 kilo zie ik staan. Hoe dan? Ik heb maar 3 happen van een salade op. En ook nog niet eens het hele water. "Nou matt heeft ook veel gedaan" lacht koen. Milo lacht mee en ik 'lach' ook mee. Hoe kom je zo snel aan? Dan eet ik wel vanaf nu helemaal niks meer!!

Ik heb vanacht weer gehuild......

--------------------------------------------------------------

1024 woorden.

Lekker lang ook weer hahaha.

Ik weet niet waarom maar ik kan me een beetje vinden in matthy. Geen idee waarom.

Laat pls even weten of deel 7 al online staat want ik zie de hele tijd dat hij weer weg gaat 😭👇

Tot bij Deel 9 🧡
Xx esmee

Zorgen Om Niks....Toch?? // Mabbie Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu