Geçmişte Kalanlar

Bölüm 4

Hatırlatma ;

Hep siyah giyinirdi.İçindeki duyguları saklarcasına , duygudan yoksun görünmek için.Ve kereminde onunla alay eder gibi siyahların çocugu demesi ağrına gitmişti.

4.Bölüm ;

Siparişler gelindiğinde , Mısra çok acıktıgı için hızla dalmıştı hamburgere.Baran bi ara kendi yemeğini unutmuş Mısra'yı izliyordu.İki gündür yetimhanedeydi , hep açmı bırakıyorlardı bu cocukları ? Mısra biraz daha hızlı yerse paketide yiyecekti çünkü.Bu Kerem ve Pera'nında dikkatini çekmişti.Bunu görevlilerle konuşacaklardı.Tüm herkes yemeğini bitirdiğinde , avmnin büyük bir marketine girdiler.

''50 tl hakkınız var çocuklar , neyi istiyorsanız onu alın ''

Mısranın ilk almak istediği duş jeliydi.Oda güzel kokmak istiyordu.

Duş jellerinin olduğu bölüme gittiler.Eline çilekli duş jelini geçirdi.

Daha sonra artık cocuksuluktan cıkmış pijama takımı aldı kendine.Tabi oda pandalıydı.Ama o kadarda çocuksu değildi.Daha sonra bir sürü kitap aldı kendine.Birde yeni kulaklık.Nihayet alışverişleri bitmişti.Baran'a baktığında onun fazla birşey almadığını gördü.Şu duş jeliyle yıkanmak için sabırsızlanıyordu.Acaba oda Baran gibi güzel kokucakmıydı ?

Alışveriş merkezinden çıktıklarında bir süre yürüdüler.Pera çok susamıştı.

''Ya Kerem siz Baran'la su alsanıza he birde çikolata alın.''

Kerem şaşırmıştı.Market cok uzaktı , ama bunun başka bir nedeni oldugunu hissetmişti.Baranıda aldıktan sonra hızla marketin yolunu tuttular.

Ve Pera 'da amacına ulaşmış oldu.

''Anlatmak istermisin Mısra , nasıl kayboldugunu ?''

Mısra şaşırtmıştı.Biri ona soru soruyordu.Aynı kişi ona ikinci kez soru soruyordu.Anlatmak istemiyordu aslında.Ona acınmasınıda istemiyordu.Ama öyle ihtiyacı vardı ki biriyle konuşmaya.Anlatmaya , iyi değilim demeye.Bu sefer susmamıştı , anlatıcaktı.

Bütün hikayesini baştan sona anlattı Mısra.İyi değilim dedi.Çünkü iyi değildi.

''Çok üzgünüm Mısra , çok küçükken büyük acılar yaşamıssın.Ama sana birşey diyim mi ? 18 yasında burdan cıktıgında sana karısan bir aılen olmıycak.Böyle düşün.Sevgilin olcak ve aile stresi olmıycak , evlenıceksın aıle stresı olmıcak , çalısıcaksın , gezıceksın kımse sana karışmıycak.Hayatın senın ellerınde.Sadece 6 sene kaldı.6 sene sonra özgür olcaksın.Kendi hayatını kendin yaratıcaksın.Ben seninle söz veriyorum görüşmeyi kesmiycem , her sene gelicem buraya.Seni yalnız bırakmıycam Mısra.Bak 18 yıl belki acı cekmış olcaksın ama sonunda mutlu olcaksın.İnanırsan , başarırsın tatlım.Yalnız değilsin , asla.Allah var bak.Sen yine kitap oku , kendini geliştir.Derslerine iyi çalış bir universte kazan hersey cok guzel olcak.Tamam mı ? pes etmek yok.''

bu konuşmalar Mısra'ya okadar iyi gelmiştiki , yeniden doğmuş gibiydi.İçini , hayatını anlatmıştı Pera'ya.Evet hayatı güzel olcaktı.En azından 6 yıl sonra.Hem uvey annesıyle babası onu bırakmıştı.Onlara ihtiyacı yoktu.

''Ama Pera abla , en çok neyi özlüyorum biliyormusun ? annemin kollarında uyumayı.Ben yalnız yatamazdım.Hergun annemle uyurdum.Ama buraya geleli 6 yıl oldu ben hala alışamadım ki.Hergün kabus görüyorum.Bobi'ye sarılıyorum geçmiyor''

dediğinde gercektende Pera'nın canı yanmıştı.Çünkü Mısra'nın gözleri dolu doluydu.Fakat ikisininde bilmediği birşey vardı.Baran onları dinlemişti.Mısra henüz küçük olmasına ragmen kötü şeyler yaşamıştı.Ve kendine söz verdi.Ne kadar soğuk biri olursa olsun bu kızı koruycaktı , kızkardeşi gibi sarılcaktı ona .En azından yetimhaneden çıkana kadar.Zaten 3 yılı kalmıştı burdan gitmesine.En azından o üç yıl o kıza sahip çıkıcaktı.Kız kardeşim gibi dedi kendi kendine Baran. '' Kız kardeşim gibi''.