Geçmişte Kalanlar

Bölüm 16

''O iyimi nesi var ? ''

''Telaşlanmayın , 15 dakikaya emar sonuçları çıkar.Çıkınca sizi bilgilendiririm.''

Kulağımda yankılanan boğuk seslerle gözlerimi açmaya çalıştım.Ama olmuyordu.

''Aç gözlerini hadi,neden uyanmadın hala ? ''

Kulağıma gelen boğuk sesleri az da olsa seçebiliyordum.Göz kapaklarımda binlerce ton ağırlık olmasaydı elbette açabilirdim.Fakat göz kapaklarım tonlarca ağırmış gibiydi.Kendimi zorlayarak gözlerimi hafifçe açtım.Gözüme dolan beyaz ışıkla gözlerim acımıştı.Kendimi zorladığımda nihayet kendime gelebilmiş ve gözlerimi açmıştım. Odada bir çocuk vardı.Uyandığımı gördüğünde hızla yanıma geldi.

''İyimisin ufaklık ? canın çok acıyor mu ? ''

''Ne oldu bana ?''

Gerçekten ne olduğunu bilmiyordum.Yetimhanede olmam gerekiyordu.Burada ne işim vardı benim ?

Kapının açılmasıyla içeri doktor girmişti.

''Doktor bey ufaklık iyimi ? nesi var ? ''

''Şimdi beni iyi dinlemenizi istiyorum,test sonuçlarına baktık ve hastamızda hafıza kaybı görünüyor.Buna tıpta Travmatik Amnezi adı verilir.Kafatasında oluşan hasar nedeniyle geçiçi bir hafıza kaybı yaşıyor.Fakat tahminen 7-8 yılı unutmuş durumda.Hafızasının geri gelmesi tahminen 3-5 ayı bulur.Kaza anını hatırlamıyor.Zor bir durum,psikolejik olarakta etkilenicektir.Ona 7-8 yıla ait anılarınızı,eşyaları,yada video gibi bir şeyler izletebilirsiniz.Yada gerçekten dinlerken birşeyler hissettiği müzikleri dinletebilirsiniz.Beyin bu tür anları kaydeder.Şimdilik bu kadar.Hastamız taburcu olabilir,geçmiş olsun.''

''Teşekkürler.''

Ne diyordu bu doktor ? ne kazası ? benim yetimhanede olmam lazımdı.Hafızamı mı kaybetmiştim ben ? hemde 8 yıl kadar bir süreyi hatırlamıyormuydum ? bir boşluk içindeydim.Bu adam kimdi ? tanıyormuydum onu ? Gerçekten hayatım çok mükemmeldi. Sanki hiç sorunum yokmuş gibi birde hiç hatırlamadığım bir kaza yaşamış , kafama darbe almış , yıllarımı unutmuştum.Üstelik eğer 8 yılı unuttuysam muhtemelen yetimhaneden de çoktan çıkmıştım.Universitem neredeydi ? evim ? acaba kabuğumu kırmayı başarıp bir arkadaş edinmişmiydim ? babam aramışmıydı beni ? aklım binlerce soru işaretleri ile doluydu.Ve .. şuan hiç olmadığım kadar huzursuz hissediyordum.Bu adam kimdi ?

''Doktor ne kazasından bahsetti ? ''

dediğim ile yüzünü buruşturmuş hatırlamak istemiyormuşçasına kafasını iki yana sallamıştı.

''Yağmurlu bir havaydı.İşe geç kalmıştım ve acil bir toplantım vardı.Trafikteydim tam ilerleyeceğim sırada kırmızı ışık yanmış fakat bunu umursamadım çünkü bu toplantı gerçekten önemliydi.Yol boştu hızla ilerlerken birden koşarak arabanın önüne çıktın.Frene bassamda araba sana çarpmıştı.Kafan kanıyordu.Seni alıp hastaneye yetiştirdim.Gerçekten..çok özür dilerim.''

''Yani biz tanışmıyoruz ? ''

''Evet ilk kez bugün gördüm seni.''

Cidden daha ne kadar şanssız olabilirdim ? bir umudum vardı oda yok oldu.Bu adam benim hayatımda yoktu.Burdan çıktığımda ne yapacaktım bilmiyorum.Yetimhaneden çıkmıştım.Çünkü şuan 18 yaşını nerdeyse geçmek üzereymişim.Evimi hatırlamıyordum.Bir yakınımıda.Telefonumda kaza yerinde kalmış olmalı.Oda yoktu.Cidden...şans saçıyorum.

''Hadi toparlan ufaklık , taburcu olucaksın.''

''Tamam.''

hızla kalkıp dolaptaki kendi kıyafetlerimi elime aldım.Şu hastane kıyafetini çıkarsam iyi olucaktı.