ASAYRA

8.BÖLÜM: ''ANAHTAR''

Selamlar,

Bölüm hakkında düşüncelerinizi paylaşmayı unutmayın, keyifli okumalar...

8.BÖLÜM: ''ANAHTAR''

''Ne oldu?''

''Tamamdır,'' dedi sakince ve bana değil doğrudan manzaraya bakıyordu. ''Anahtarı bıraktım.''

''Güzel,'' diye mırıldandım. Ben de onun gibi manzaraya bakıyor ve kahvemi yudumluyordum.

Şirketin bahçesindeydik ve videoyu izledikten sonra Evren'e telefon gelince ben de işime dönmek zorunda kaldım. Bana mesajla, adam arşivin anahtarını düşürmüş olduğunu düşünsün diye kütüphanede bir yere bırakacağını haber vermişti. Sonra da kahve molasında buluşalım diye sözleştik. Şimdi burada yeni tanışıyoruz gibi mesafeli bir şekilde davranıp konuşmaya çalışıyorduk. Neyse ki pek kimse yoktu. Yine de sessiz olmaya özen gösteriyorduk.

''Departman da bir hareketlilik olunca merak ettim,'' dedi bana bakmamaya çalışarak, ''Sana bir şey diyen oldu mu?''

''Hayır,'' dedim onun gibi, ''Kimsenin dikkatini çektiğimi sanmıyorum.''

Bana bir an da döndü ve söylediğim çok saçmaymış gibi baktı. Ama çok kısa sürmüştü.

''Bense aksini düşünüyorum.'' Ona kaşlarımı çatıp bakarken devam etti.

''Şimdilik sorun yok gibi,'' dedi tekrar manzaraya dönüp kahvesinden içti. ''Zaten bir şey olursa mutlaka haberim olacaktır.''

''Ben işe döneyim,'' dedim ve karton bardağı çöpe atmak için hareketlendim. ''Yine haberleşiriz.''

''Tamam.''

Çöpü attıktan sonra kata çıkmak için asansöre geçtim. Videoyu doğru düzgün konuşamamıştık. Buna fırsatımız olmamıştı, zaten şirkette de rahat konuşabilecek bir durumumuz yoktu. İkimizde videodan sonra dağılmıştık ve şimdi ne yapmalıydık üzerinde konuşsak iyi olacaktı. Ama ikimizden de ses çıkmıyordu.

İşimin başına döndüğümde Leyla Hanım da henüz gelmemişti. Bende masadaki bana göstermiş olduğu evrakları incelemeye başladım. Zamanı çalışarak öldürüp bugünün bitmesini diledim.

&

''Bir şey anladılar mı?''

''Hayır efendim,'' dedi Fuat. Yine bir eli sırtında diğeri önünde ceketini tutarken, dimdik durmuş patronuna bilgi veriyordu. Halil bey bastonundan destek alarak camdan dışarıya Evren ve Asayra'ya bakıyordu. Gözleri onları tararken Fuat'ın sesini duydu. ''Kendileri buldu sanıyor.''

''Güzel,'' dedi yaşlı adam. Gözleri eş zamanlı haince parıldıyordu.

''Şimdi ne yapalım, efendim?''

''İzleyelim Fuat.''

&

Ertesi gün yine aynı saatte şirkete gelmiş, işimin başına geçmiştim. Günümün yarısı Leyla hanımdan komut almakla ve işlerine koşturmakla geçmişti. Dikkat ettiğim şey bazı evrakları -ki onlara beni hiç karıştırmamıştı bile- dosyalayıp kilitli çekmeceye koymuştu. Benim de bilgimin olduklarının çoğunu ise yok etmemi söylemişti. Sanırım tamamlanmış ve artık hükmü olmayan dosyalardı. Özellikle kaldırılan dosyaları merak ediyordum ama benim rahatlıkla bakabileceğim bir şey değildi. Takip edip en sonunda ne olacağını görmek için Leyla hanımın yanından pek uzaklaşmadım. Fakat dosyaları kaldırdıktan sonra sanki unuttu ve işine geri döndü.