Aşk Doktorum

~25.Bölüm~

Lee Hyun yatağında oturmuş ağlıyordu.Kim ne derse desin dinlemiyordu.Aslında abartmıyordu sadece Binna'yı öz ablası gibi görüyordu.Annesinin onu hastanede terk etmesinin ardından çok sevdiği ablasıni kaybetmek onun için bir yıkım olacağı için bütün tepkisinin sebebi buydu.Kendini büyük bir boşlukta gibi hissediyordu.Derin bir kuyuya düşmüş gibi içi ise zifir karanlık...Elbette Binna'nın iyiliğini istiyordu ama ondan bu kadar uzakta olmasını değil.Hala onun ablası sayılsada Lee Hyun artık Binna'nın da onu terk ettiğini düşünüyordu.Ya da inanmak istediği şeylere inanıyordu,onu terk ettiğine inanıyordu.Sonuçta zihnine bu kazınmıştı.Bu çok net bir şekilde ortadaydı.Bir süre daha ağlamayı sürdürdükten sonra ağlamayı bıraktı.

Ghim Jae-Sung
-Gerçekten gözlerinde göz yaşı kaldı mı merak ediyorum.

Jae-Sung
-Hey Lee Hyun bu kadar üzülme sonuçta bir süre sonra geri gelicek.Hem ameliyatında biz senin yanındayız sonra Jung oppa var,profesör Mi eeee hemşire Jung Soon-Bok var.Yani üzülme olurmu?

Sadece kafasını sallamıştı.O çoktan inanmak istediğine inanmıştı bile.Kim ne derse desin kimseyi duymuyordu,onun doğrusu buydu.Bir süre sonra Ghim Jae-Sung ve Jae-Sung odalarına gittiler.Lee Hyun arkasını dönüp uyuyumaya çalışıyordu.Tam karşısında birlikte gittikleri kareokeden kalma resim vardı,kalkıp resmin yönünü değiştirdi.Sonra odaya göz gezdirdi,k pop gurupları çeşitli posterleri ve yıldızlı led ışıklar vardı.Doğum günü için Binna hazırlamıştı.O zaman ikiside nede mutluydu.Lee Hyun hayran gözlerle bakarak "unni b bu çok gü güzel"diyebilmişti.İşte o zaman Binna o açık kahve gözleriyle Lee Hyun'a sevgi ile bakmıştı.Bir süre duvara dalan Lee Hyun kendini toparlayıp yatağa geri döndü.Bir an yaptıklarının çocukça olduğunu,onunda hayatının olduğunu fark etti."senden nefret ediyorum!" Bu cümleyi söylediği için çok pişmandı.Yatağından kalkıp çıplak ayakla koşarak profesör Mi'nin odasına gitti.Soluk soluğa kalmıştı.

Lee Hyun
-P profesör unniyle ko konuşabilirim değil mi?

Profesör Mi
- Elbette konuşabilirsin Lee Hyun. Ne zaman istersen bana söyle onu senin için arayacağım tamam mı?

Lee Hyun
- Te teşekkür ederim profes sör.

İçi rahatlamış bir şekilde odasına geri döndü.Yatağına yattı,battaniyesini güzelce üstüne örttü ve kuzular gibi uykuya daldı.Sabah olunca mutlu bir şekilde kalktı,hemşirenin odaya getirdiği kahvaltıyı afiyetle yedi.Daha sonra koşarak profesörün odasına gitti.Binna ile konuşmak istediğini söyledi.Profesör Binna'yı arayıp telefonu Lee Hyun'a verdi.

Lee Hyun
- Hey u unni b ben öz özür dilerim.S senden nefret etmi miyorum.

Binna sadece gülümseyebilmişti.Bir süre konuştuktan sonra telefonu kapattılar.Binna'nın içi rahat etmişti.Bir an onu kaybettiğini sanmıştı ama o olan şeyleri hemen unutmuştu.Hemşireler Lee Hyun'u ameliyat için hazırlamışlartı.Ghim Jae-Sung ve Jae-Sung'da Lee Hyun'un yanındaydılar.

Ghim Jae-Sung
- Sakin korkma olurmu biz burdayız.

Jae-Sung
- Çabucak ameliyattan çık.Seninle daha çok oyunlar oynayacağız.

Lee Hyun gülüyordu kafasını elbette anlamında sallamıştı.Odaya profesör Mi gelmişti,hazır olup olmadığını sordu.Lee Hyun içinde tedirginlik olsa bile belli etmemeye çalışıyordu.Kafasını salladı,profesör bunu duyduğuna sevinmişti en azından olan bu olaylar çabuk unutulmuştu.Hemşireler Lee Hyun'u ameliyat haneye götürürken son bir kez Binna ile olan fotoğrafına baktı ve gülümsedi.Bir süre sonra ameliyat başlamıştı.Dışarıda bekleyen bir babası yoktu,annesi,teyzesi ya da amcası yoktu.Sadece Ghim Jae-Sung ve Jae-Sung vardı.İkiside oturanlara oturmuş endişeli bir şekilde ameliyatın iyi geçmesini diliyorlardı.Umdukları gibide oldu,saatler sonra profesör ameliyattan gülümseyerek çıkmıştı.İkisininde içi rahat etmiş, birbirlerine sarılıyorlardı.Profesör odasına geçip bir bardak su içti ve eline telefonu aldı.

Profesör Mi
- Merak etme ameliyat iyi geçti.Orda durumlar nasıl?

Binna
- Merak etmeyin profesör her şey yolunda.İçim rahatladı,bunu duyduğuma çok sevindim.