ერთადერთი დღით || K.S.J

16. Surprise

ის ისეთი მგრძნობიარე და სიფრიფანა არსებაა.

მამაკაცი გრძნობდა, რომ უკვე გაჩერების დრო ახლოვდებოდა, მაგრამ იმის მაგივრად, რომ მისგან გამოსულიყო და ყველაფერი დაემთავრებინა, პირიქით, კიდევ უფრო მძლავრად უბიძგა სხეულში და მაშინვე მიხვდა, რომ ზუსტად იმ ადგილში მოახვედრა.

უცბად მისი სხელი დაძაბულად გაირინდა, პირი დააღო, მკვეთრად შეკრთა და წარბები შეკრა. ორგზამს განიცდიდა. ჯინმა უმალევე რაღაც ცხელი და სველი იგრძნო. მის საშოზე უფრო მხურვალე შემოეჭდო ასოზე და შემდეგ მუცელში უცნაური ტალღა ეტაკა. მისგან გამოვიდა და აღფრთოვანებით დააკვირდა როგორ გადმოსდიოდა მისი საშოდან გამჭირვალე და სქელი მასის ნაკადი.

ჯინი მუხლებზე წამოიწია და თვალებგაფართოვებული ხშირ სუნთქვასთან ერთად მაჩერდა მათი სხეულების შერწყმის ადგილს. მისი საშო იკუმშებოდა და ყოველ შეკუმშვაზე უფრო მეტ სითხეს გამოყოფდა. ხმამაღლა დაიკვნესა თუ არა მან, გამონადენის მეორე ტალღა წამოვიდა. სითხე მამაკაცის ტორსს და დუნდულებს შეესხა. დაიღვარა მატრასზე და ზეწარზეც. ჯინი გაოგნებული მიჩერებოდა ამ მომენტს. ასე ძლიერი ორგაზმი არასდროს განუცდია.

ასე გამუდმებით ატრიალებდა გონებაში ლოლასთან გატარებულ წუთებს და წამებს. როდესაც ძლიერად ენატრებოდა ცდილობდა გაეხსენებინა მისი სურნელი, რომელიც ასე უყვარდა და რომელიც უნდოდა უსასრულოდ ესუნთქა. რა მკვეთრად ასდიოდა ეს სურნელი მის კანსა და თმას. ცდილობდა მოეგონებინა მისი ღიმილი, სიცილის ხმა, სხეულის სითბო და მზერა, რომელიც არასდროს ტყუოდა.

განა არ სცადა მისი დავიწყება? განა არ სცადა სხვა ქალებთან რომანების გაბმა? მაგრამ სულ ტყუილად. ზიზღს გვრიდა სხვა ქალების შეხება და მათი სხეულის ცქერა. ღამღამობით სულ მარტო რომ რჩებოდა საწოლში, გვერდით კვლავ გრძნობდა მას, ესმოდა ლოლას მშვიდი სუნთქვა, გრძნობდა მისი სხეულის სითბოს. თავს ვერ ერეოდა და სიცარიელის გრძნობას ვერ უძლებდა. გაიწვდენდა ხოლმე ხელს, თითქოს ისევ იქ ეგულებაო და ბალიშს თუ საბანს მჭიდროდ ჩაებღაუჭებოდა.