Elleri bağlanmış bulduğum yurdumu her yanı işgal altında… Hakkım helal değil.
🖤
"Gitmesen… olmaz dimi?"
"Gitmem gerek bir hafta oldu bende senden gitmek istemiyorum ama ne yapıyım okul var daha fazla izin alamam. Sen gelirsin olmaz mı?"
"Bilmiyorum güzelim bizim izin işleri sıkıntılı oluyor ama ilk izninde yanına gelicem"
Volkan ile konuşurken uçağımın anonsu yapılmıştı. Bir haftadır burdaydım Valkan'laydım şimdi ondan gitmek bana çok zor geliyordu. ilk tayinim çıktığında annem ve babamdan ayrılırken bu kadar üzülmüştüm.
" Anons yapıldı ben gidiyim o zaman"
Sessiz bir şekilde söylediğim kelimelerden sonra Volkan kafasını sallayıp bana sarıldı ama sanki çekiniyor gibiydi benden. Sanki biri çekiverse kollarının arasından kayıp gidicektim. Volkan dan ayrıldıktan sonra valizini de çekiştirerek yürümeye başladım. Fakat bir şey vardı bu huzurunu bozuyordu Volkan sanki yabancıymışız gibi sarılmıştı bana.
Volkandan ayrıldıktan on-onbeş adım sonra bir ses yankılandı kulağımda sonrasında ise ayak sesleri. Arkamı döndüğümde Volkan nerdeyse koşar adım denilebilecek bir şekilde bana doğru geliyordu. Vücudum da hissettiğim sarsıntı ile kafamı kaldırdım bir vücut beni sımsıkı sarıyorsu o kadar sıkıydı ki oracıkta canını alsalar bırakmayacak gibiydi Volkandı bu bana sımsıkı güvenle sarılan Volkan dı. İki eliyle çenemi kavrayarak yukarıya doğru yavaşça kaldırdı ve öpüşmeye başladık. Etraftakiker bize mi bakıyordu baksınlar, Dünya mı yanıyormuş? Yanıyorsa şuan yansın.
Alt dudağımı kavramaya başladı sanki bir çocuk gibi dudaklarımı emiyordu. Canımın yanmasından korkuyor gibiydi yavaş ve yumuşak öpüyordu, ben ise ona ayak uyduruyordum.
Aradan kaç dakika geçti bilmiyorum ama nefeslerimiz birbirine karışıyordu. Anlımızı birbirine dayadık burunlarımız birbirine sürtüyordu. Midemde ve kasıklarımda hissettiğim sızı beni delirtiyordu.
Nefes nefese kalmış sesiyle konuştu" Bir daha gel olur mu güzelim ben gelemesem bile sen hep bana gel ne olursa olsun."
Sadice; " Ne olursa olsun sen Volkan…" Diyebilmiştim.
İkinci anons dan sonra Volkan istemeyerek de olsa beni kendinden uzaklaştırmıştı. Dudaklarına bir öpücük kondurdum ve "hoşçakal" dedim "Hoşçakal güzelimm" arkamı döndüm ve uçağa bindim.
… Volkan'dan:
Anastasia'nın uçağı kalkana kadar beklemiştim uçağın kalktığından emin olduğumda arabama bindim. Askeriyeye gidicektim sorgu vardı albay sorguya katılmamı istemişti fakat orda ne yapacağımı ne diyeceğimi bilmiyordum son bir kaç gündür bilincim yerine geldiğinden beri Anastasia yı gördüğüm ilk günden beri kafam çok karışıktı içinde bin tane ses vardı.
Anastasia bana zarardı bunu bir haftada çok iyi anladım görevdeyken onu düşünüyordum, çatışma başladığında vuruldum bir acı hissettim sol tarafımda vurulmuştum ama Anastasia karşımdaydı vurulduğumda bilincim kapanana kadar onun hayali ban eşlik etmişti. Daha önce de kız arkadaşlarım olmuştu sadice bir kaç gün takılıp gönül eğlendirmiştim.
Anastasia da bana ilk yazdığında etkilendim ondan bir kaç gün konuşsak bir şey olmaz diye düşünmüştüm ama bu sefer benimle eğlenen kader olmuştu. Ben Âşık olmuştum.
Bunları düşünürken yol bitmişti askeriyeye kayıtlı olan araçla içeriye kolaylıkla girmiştim. Araçtan inip askeriyeye yürürken bir kaç geçmiş olsun sesi duydum başımı sallayıp yoluna devam ettim. Erler beni gördüğüne sevinmiş olmalıydı ben yokken antremanlarına binbaşı giriyormuş. Az vicdansız değildir kendisi eğitimdeyken kaburgamı kırmıştı.
"Volkan"
"Üsteğmen Volkan KARADAĞ emret komutanım"
"Rahat"
Rahat kelimesinden sonra ellerimi aşağıya indirmiş bekliyordum.
"Gitti mi Anastasia kızımız?"
"Gitti komutanım."
Komutan hafif bir tebessümle "gel bakalım" dedi ve yürümeye başladı arkasından gittim. Sorgu odasına girdiğimizde binbaşı içerdeydi.
Sorgu odasından içeriye girdiğinde selam verdim başıyla rahat olmamı söyleyen binbaşıyı izlemeye devam ettim.
"Yorulduğumu hissediyorum yaşladım sanırım üsteğmen" teröristi dövmeye ara vererek bana döndü devam edebileceğim anlamına geliyordu bu binbaşı güzel dayak atardı görünürde hiç bir şey olmazdı ama içi içler acısı olurdu adamın. Benim kaburgalar gibi…
…
Sorgu bitmişti. Saate baktığımda aradan üç saat geçtiğini gördüm Anastasia uçaktan inmiştir diye düşünerek ona yazmıştım.
Siz: Güzelim geçtin mi eve?
Efulim: bana yardım et help miiiii
Siz: Noldu Anastasia bir sorun mu var? İyimisin?
Efulim: büyük bir sorun var
Siz: Anastasia iyimisin düzgün yazsana
Efulim: anam, Emrah anama her şeyi ötmüş anamda babamı almış evime gelmiş. eve bir geldim salonda oturmuş beni bekliyorlar. Yani kısaca
Efulim:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🖤
"Halkını cehalet ile sefalete teslim eden yöneticiler yok olmaya, cehalet ile sefalete sürükleyen yöneticileri seçen halk ise köle olmaya mahmumdur." Mustafa Kemal ATATÜRK
