Beni Ara

31 Final

Karanlık çökeli saatler oluyordu. Ben neredeydim, Volkan şuan nasıldı, bana yalan mı söylemişti yoksa doğrumu?

Şuan kendimden çok volkanı düşünüyordum çünkü onun vurulduğunu söylemişti.

Karanlığın için de sessizce yürümeye devam ediyorum ama hâlâ nereden çıkabileceğimi bulamadım.

Saatler olmuştu ama o Ali denen adam beni bulmaya çalışmamıştı belki de aramıştı ama bulamamıştı böylesi daha iyiydi belki de.

Yürümeye devam ederken duyduğum ses ile durdum ve tekrarlanmasını bekledim ya kafayı yemiştim ya da kurtulmuştum.

"ANASTASİ, ANASTASİA NERDESİNN?"

Bu ses volkana aitti emindim beni bulmuştu ama ne taraftaydı, ses ne taraftan geliyordu?

"VOLKAN YARDIM ET BURDAYIMM!"

Bağırdıktan sonra bir daha ses alamadığım için korkmuştum.

"V-VOLKAANN" Ağlamak istiyordum sadice korkuyorum.

" Güzelimm" hissettiğim o sessiz ve endişeli bir o kadar da güven veren sesle  arkamı döndüğümde ise volkanı  7-8 adım ötede gördüm.

"Volkan" koşarak aradaki mesafeyi kapattım ve boynuna sarıldım.

"Güzelimmm"

"V-v-olkan b-ir adam geld-"

"Şş güzelim tamam tamam lütfen ağlama sorun yok."

"A-ma o-"

"Her şeyi ben planlamıştım böyle olacağını tahmin edemedim özür dilerim."

"Sen ne planladın volkan ne diyorsun o adam senin yaralandığını söyledi sen vurulmuşsun sonra sonra arabayı orman-"

Duraksamıştım korkmuştum nedendi neden bana bunu yapmıştı?

"YA NEDEN YAPTIN?  SEN KAFAYI MI YEDİN NE KADAR KORKTUĞUMDAN HABERİN VAR MI APTAL!"

Daha fazla dayanamayıp bir anlık sinirle volkanın suratına tokat attım da anasını satım sıfır etki insan olan varlığın yüzü bı buruşur acıyla bı kafası oynar, bu dağ ayısına bişi olmadı.

"Bunun için."

Ne what dedin gülüm dışa etki etmedi ama beyne etti herhalde ne saçmalıyor du  bu adam tripliydim şuan.

Volkan elini arka cebine atarak bir kutu çıkarttı ve dizlerinin üzerine çöktü.

"V-"

"Seni buraya getiren asker, o seni bana getirecekti tek bir farkla hastaneye değil dağ evine."

Dağ ayısı işte evi bile varmış.
Ya bir sus da elindeki şeye odaklan.

"Neden?"

"Çünkü Anastasia"

Duraksadı ve derin bir nefes aldı, daha sonrasında elinde ki kutuyu açtı devam etti.

"Anastasia seni her uyandığımda yanımda görmek istiyorum seninle uyumak seninle uyanmak istiyorum seni öpmek biliyorum çok bencilce askerim her zaman yanında olamam ama elime geçen her fırsatta yanın da olurum ta ki  vatan bizi ayırıncaya dek. Ben bir askerim her an şehit olma ihtimalimle şuan karşındayım bunu bilmeni isteyerek sana teklif ediyorum benimle evlenir misin?"

Kalakalmıştım volkan la evlenmek tabiki de istiyordum ama böyle bir anda beklemiyordum çok düşünmeme gerek yoktu.

"Ben seninle her şeyi farkında olarak birlikte oldum vatan bizi ayırıncaya dekte olmaya devam edicem seni seviyorum ve evet seninle evlenirim."

Volkanın yüzüne derince bir gülümseme yerleşti mutlu olduğu ve rahatladığı belliydi.
Yüzüğü parmaklarımın arasindan geçirdikten sonra ayağa kalktı, yüzümü ellerinin arasına alarak konuştu;

"Seni çok seviyorum sevgilim."

....

Bitttiii