20-Bölüm

1.7K 95 8
                                    

Yüzün gülünce güneş doğar ya…

🖤

Nihayetinde uçak yolculuğum bitmişti. uçaktan indikten hemen sonra Volkanı aradım.

Çalıyor… Çalıyor… Çalıyor…
Aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor.

Duyduğum sesle telefonu kapattım.
Askeriyeye falan gitmiştir ya da annesi yanındadır.

Havaalanı'nın  çıkışında ki taksilerden birini çevirdim. Araba durunca bindim ve adresi söyledim.
Taksi şöförü kafasıyla beni onayladıktan sonra yola koyulduk.

Yaklaşık geçen 25 dakikalık yolculuğun sonunda evin önüne gelmiştik cüzdanımdan parayı çıkartıp beyefendiye uzattım iyi günler dileyip arabadan indim.

Apartman kapısının önünde dururken evimi özlediğimi fark ettim ama şimdi de Volkanı özlemiştim.

Kafamdaki düşünceleri silip apartmandan içeriye girdim.
Asansöre doğru yöneldiğimde ise kalakaldım yo yo yo hayır bu bir felaket demekti.

Asansörün kapısında büyük harflerle ARIZALI yazıyordu bu insanlık için normal benim gibi altıncı katta yaşayan bir insan için bir ölüm demekti.

Merdivenlere kısa bir bakış attıktan sonra koşmaya başladım.
Salak ben koşarak daha çabuk biteceğini sanıyordum ama merdivenler bana münasip bir taraflarıyla gülüyordu resmen.

Üçüncü katta nefes nefese kalmıştım devamını yerde sürünerek çıkmayı düşünüyordum ve öylede yaptım.

Sonunda kapımın önüne geldiğimde kendimi zafer kazanmış hissediyordum ama ne zafer be!

Çantamda ki anahtarı ararken aklıma gelen ses ile gülmüştüm.

"Erkan enektarlar koltuğun altında kala ara"

Bu sırada anahtarımı bulmuş ve kapıyı açmıştım.

Kapıyı kilitleme den evden çıkmıştım sanırım çünkü ilk çevirmem de kapı açılmıştı.

İçeriye girdiğimde salondan tanıdık sesler geliyordu.

Salona girdiğimde Emrah ve annem içerideydi.

Önce annemle göz göze geldik daha sonra Emrah ile Emrah beni öldürme der gibi bakıyordu resmen.

Emraha anlamaz bakışlar atmaya başladım o sırada omzumda bir el hissettim.
Refleks ile arkamı döndüğümde babamı gördüm.
Kısa bir bakıştan sonra babam konuştu.

"Ooo bizim kaçak gelmiş nerelerdeydin babam gelmeseydin!"

Neyden bahsediyordu? Biliyor muydu ki benim Volkanın yanında olduğumu? Yok canım nerden bilice-

EMRAHHH!!!

Sonuna kadar inkar sonuna kadar!

1. aşama salağa yatma

"Ne kaçağı babacım ne oldu ki"

Babam gözlerime geç bu işleri der gibi bakarken annem normalden yüksek çıkan sesiyle konuştu. Pardon bağırdı.

"Salağa yatma Anastasia"

" Ne alaka anne ne oluyor?"

"Ne mi oluyor nerdeydin sen Anastasia? 2 gündür biz evdeyiz sen sen nerdesin?"

Emrah iyi çocuktu tek bir kusuru vardı, her şeyi ispiklemek.
Kendi ellerimle yapıcam onun helvasını
Annem ve babam sevgilime ya da hayatıma karışan insanlar değiller fakat her şeyden haberleri olsun isteyen iki adet ebebeyin.

"Bir arkadaşımın yanına gitmem gerekiyordu bana ihtiyacı vardı."

Babam kıskanç bir ses tonuyla araya girdi.

"Vurulan bir askerin sana nasıl ihtiyacı olabilir güzelim bırak doktorlara ihtiyacı vardır onun sen boşver güzelim sil onu hayatından hem illaki bir ARKADAŞ istiyorsan ne güzel kız arkadaşların var Emrah var yeter bunlar sana hayatında başka birine ihtiyacın yok kesinlikle"

Arkadaşı baskılayarak söylemeseydi iyiydi de neyse.

Ufak bir düzeltme sevgilime babam karışıyor arkadaşlar.

Hayatımda 7 defa sevgilim oldu ki ona sevgili bile denmez flört dönemindeyken babam tarafından korkutulup kaçan kişiler.

Turşumu yemeye bekliyorum hepinizi.

"Ne arkadaşı bu çocuk sevgilisi değilmi Emrah?"

"E-evet Alexandra teyzecim."

İspiyoncu şerefsizzz.

" Peki kızım peki sen hiç annene söyleme zaten ben kimim ki evlenirken falan haberim olur benim sorun değil."

"Ne evlenmesi Alexandracım saçmalama bu yaşta asla evlenemez ne gerek var bir sevgilisinin olmasına. Bir kere benim kızım evlenmiycek!"

"Ben kızımın mürvetini göremeyecek miyim?"

"Ne gerek var hanım böyle saçma şeylere ne evlenmesi"

Annemle babam kendi aralarında konuşurken emrahı kolundan çekiştirip mutfağa götürdüm.

"Kanka valla yemin ederim tehdit etti yoksa asla söylemedim özür dilerim nolur affe-"

"Ne tehtditi emrah annem seni ne ile tehdit edebilir Allah aşkına?"

"Bir daha bana poğaça, kısır, patates salatası, mücver, sarma ve diğer güzelim yemekleri yapmamakla tehdit ett-"

Gerçekten ya allahım al canımı kurtulurum

"Emrah sus seninle sonra hesaplaşıcaz zamanı geldiğinde ben söylerdim annemle babama sen niye söylüyorsun?"

"Kanka bak va-"

"Emrahcım SUS"

Telefonumu çıkartıp Volkan'a yazdım.

Siz: Bana yardım et Help miiii.

🖤

Ayyy hellüü

Nasıldı?

Uzun bir ara oldu ama kafamı toparladım en azından kusura bakmayın

İyi gecelerrr😘

Beni AraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin