Chapter 19

57 16 0
                                    

One week have passed ng hindi kami naguusap. Isang linggo kasi ang outing nila magkakaklase, and to be honest... Hindi ako mapakali. Sa loob ng isang linggo, tulala lagi ako. Kung ano ano kasing scenario ang pumapasok sa utak ko, kagaya ng baka nagkakamabutihan na sila, lalo na marami silang magkakapareho.

 Pareho silang galing maynila, at balita ko ay mga liberated daw ang mga taga syudad. Bukod pa dun, pareho silang ubod ng yaman. Maganda si Roxie at gwapo naman si Verzine, bagay sila lalo na't pareho silang may kompletong pamilya. Hindi kagaya ko. 

I only have my mom, hindi rin kami mayaman, and I don't have any friends except him, except Verzine that's why... I can't afford to lose him. I feel so lonely when he's not around, at sa loob ng isang linggo yun, I realized a lot of things. I realized that... I hate seeing him with someone else. I hate it when he's happy, at hindi ako ang dahilan. I hate it when he's smilling and showing his dimples to other girls, especially Roxie and most importantly... I hate this feeling! I hate the feeling of jealousy, and I hate to admit this but... I guess I'm in love. 

The long wait is over, when Verzine show up at our front door, smilling at me while showing some souvenirs in his hand. 

"This is for you! 

He said full of energy habang inaabot iyon sakin, pero imbis na kunin, I found myself hugging him.  

"What took you... What took you so long..? 

I whisper while trying to stop the tears, from falling in the corner of my eyes. I've felt him stiffened at my sudden action, but I didn't mind it. I just keep on hugging him tightly as if he will leave me if I don't. When he recovered he whispered. 

"I miss you too... Rye. 

This time, ako naman ang nanigas. I didn't expect him to say that! For pete's sake! He's giving me butterflies in my stomach! He's making my heart flutter!  And Damn! I think I'll have an heart attack especially when he chuckled and caress my hair gently. In that moment, I prayed na sana huminto na lang ang oras, because I want to cherish this in my memories. I don't want this moment to end. 

Verzine and I catch up. He spend the whole day with me para daw bumawi,  at shempre hindi mawawala sa kanya ang pagiging madaldal niya, which is I don't know if it is a good thing or not. Paano ba naman kasi, Kinuwento niya sakin ang ganap sa isla na pinagoutingan nila. Nung una ay okay pa ang mga kwento niya, kung gaano kasaya ang sumakay sa bangka, malinaw daw ang tubig kaya nakapagdive siya at nagkasunburn. Nag bonfire din daw sila at nagkaron ng iba't ibang activities. 

Masaya ako na kinukwento niya ang mga nangyari sa kanya, habang hindi niya ko kasama. Ramdam ko din na talaga namang naging masaya siya sa outing nila, at habang kinukwento niya yun, ay parang naranasan ko na din. Pano kasi ang pagkwento ng loko with action pa! Well atleast balang araw, kung may magyaya din sakin, o di kaya magkaron man ako ng iba pang kaibigan bukod kay Verzine, eh di hindi nako magiging ignorante pero mukha namang imposible na may magyaya sakin eh! Napaka imposibleng mangyari! 

"And you know what, Roxie helped me choosing souvenir gifts for you! She's so kind right..?

At ito na nga ba ang sinasabi ko. Nagpantig ang tenga ko ng madinig, ang pangalan ng babaeng yun sa kanyang bibig. Hilaw akong ngumiti at pilit na tumango bilang sagot, habang masamang pinagmamasdan ang tatlong souvenir na binigay nya sakin. Tsk! Nakakainis! Nagpatulong pa siya sa babae na yun!

"Hey are you okay..?

Tanong niya habang nakakunot ang noo. Napansin niya siguro na wala na sa kanya ang atensyon ko. Paano ba naman kasi naiinis talaga ko eh! Hindi ko tuloy magawang makinig ng maayos sa kanya. 

"You seem very quite..? Is there something wrong..? 

Dugtong niya pa na tila nagiisip. Iniling ko ang ulo ko bilang sagot, pero mukhang hindi kombinsido ang loko. Well I guess... He knows me so well.

"Are you sure... Rye? Did I say something wrong? 

Oo meron! Ang pagbanggit mo sa babaeng mo yun! I hate hearing her name coming from your lips! I hate that you guys spend time together! I hate that I'm feeling this way! I'm being ridiculous for love sake! 

Sagot ko sa isip ko. I  badly want to say these words to him. Damn! Gusto ko na nga mag confess but.. I can't. I can't because we're still young and most importantly, I'm considering our friendship because I know, Once I cross the line..? There's no turning back. 

"Hey Rye... I'm asking did I say something wrong..? 

Tanong niya sakin sa pangalawang beses. Hays... Kung pwede ko lang sabihin na kanina pako sumagot pero hindi eh! Kaibigan lang kasi. I'm starting to hate the word best friend for love sake! Iniling ko ang ulo ko sabay sagot. 

"I'm just tired. You know... School works. 

Pagdadahilan ko pa and then I give him a reassuring smile, to assure him that I'm really fine. Kung nakakayaman lang ang pagkukunwari, baka bilyonaryo nako, sa tamis ba naman ng ngiti ko di mo talaga aakalain na may problema. Indeed a smile can hide a lie, it's like wearing a mask. 

Inihatid niya na ako kaagad sa bahay, after ko siyang makumbinsi na pagod lang talaga ko kaya ganun ang kilos ko. He even apologized to me, baka daw kasi naistorbo niya ang dapat na pahinga ko. I told him that he don't need to say sorry for visiting me, because I also miss him after all... We didn't see each other for a long period of time, that's why it's fine. 

After nun, nagpaalam na siya sakin na uuwi. Hapon na din kasi at nagbabadya pa ang ulan sa dilim ng kalangitan. 

"Please take a good rest, I'm going home.

He gently said and kiss my forehead.

My heartbeat fast as I realized that... He always do that. He always kiss my forehead sa tuwing uuwi siya eversince maging close kami, So how can I not fall..?

I nod as a respond, while I try to calm my heart, and I even manage to give him a small smile as if his kiss didn't affect me at all! I watch him get inside the car while whispering. 

You told me to take rest, but little do you know..? Na ikaw ang pahinga ko..? I guess, you dont... You don't notice at all. Oh well... I'm just your best friend after all. 

Nang tuluyang makapasok sa sasakyan, he shouted take care before he close the door. I wave my hand as I say goodbye, until he's out of my sight. Hindi ko maiwasang mapailing because, 
he's no longer here and yet, his presence remains... Inside my heart and my mind. 

The Bad Girl's Slave ( Playful Series#1) COMPLETED✅Where stories live. Discover now