GAME OF THE DEATH ☠️ || [Zhanyi] ✔️✔️

** 009 **

CHAPTER 09 ☠️

ඒ හිටියේ වෙන කවුරුවත් නෙමෙයි ජානුල්‍ය අයියා... ගිනි පිටවෙන ඇස් දෙකකින් එයා බලා හිටියේ මං දිහාමයි.. වෙන්නේ මොනාද කියලා හිතාගන්න බැරි උනු මම තවත් පස්සට යන්න බැරි නිසාම බිත්තියට ඇලිලා වගේ හිටියේ ඒ බැල්මට කතා කරගන්න වචන පවා මට නැතුව යද්දි..

ඒ බැල්ම ඒ විදියටම තියාගෙන මං ලඟට ආපු එයා මගේ දෙපැත්තෙන් අත් තියාගෙන මූණට ලං උනේ මගේ පපුව එකසිය ගානට ගැහෙන්න පටන් ගනිද්දි.. මං බයයි.. ඇත්තටම මට බයයි එයාව ඒ විදියට දකින්න.. දත්මිටි කාගෙනම එයා හිමීට ඒත් තියුණු කටහඬකින් කතා කලේ මගේ ඇඟේ හිරිකඬු පවා පිපෙද්දි..

" මාව යකෙක් කර ගන්නෙ නැතුව ග්‍රවුන්ඩ් එක ගාවදි උඹේ අතින් අල්ලන් හිටියේ මොකාද කියපන්.."

එ..එයා කොහොමද ඒක දැක්කේ... අනික එයාට මොකටද මගේ ඒවා.. ඒකත් අහගෙන හැමෝම ඉස්සරහා මාව ලැජ්ජ කරන්න වෙන්නැති..

මෙච්චර වෙලාම එයාට බය වෙලා හිටපු මට දැනුනේ කේන්තියක්.. ඒ ඇස් දිහා බැලුවාම ආයෙම මගේ ඇස් ගැස්සුනත් ඒ බව නොපෙන්නාවම මං දෙතොල් අග කට කොනේ හිනාවක් අමාරුවෙන් රඳවා ගත්තා...

" ඇයි ඒ මගේ කවුරු කියලද හිතුවේ.. ඒකත් අහගෙන හැමෝම ඉස්සරහා මං ආයෙමත් ලැජ්ජ කරවන්නද ඕනි.."

" මොකද්ද උඹ කිව්වේ.. ආ.. ආයෙම කියපන් බලන්න.. උඹ මං මොකෙක් කියලද හිතන් ඉන්නේ..."

ඒ ඇස් රතු පාට වෙලා ගියා... කේන්තිය කොච්චරද කියනවා නම් එයා ලාවට වගේ වෙව්ලනවා.. නහර පෑදුනු අත්වලින් මගේ මුව දෙපැත්ත එයා මිරික ගනිද්දි ඒ වේදනාවටම මගේ ඇස්වලට කඳුලු පිරුනා..

අද දවස නම් අන්තිමයි.. මාව රිද්දන අය වෙනුවෙන් ආයෙම කඳුළක් හලන්නෙ නෑ කියලා හිතාගත්තත් හදවතට වැට කඩුලු බඳින්න බැරි උනු මට ඇස් දෙකට විලංගු දාගන්නත් අමතකම වෙලා ගියා... දුක, කේන්තිය මිශ්‍ර උනු ලුණු රස වතුර බිංදුවක් ඇස් කෙවෙනිවලින් ගලා යන්න පටන් ගනිද්දිම මෙච්චර වෙලා යකෙක් වැහිලා හිටපු එයා එකපාරටම කලබල උනා.. මගේ කඳුලු දැකපු ඒ ඇස් ගැස්සුනා..