GAME OF THE DEATH ☠️ || [Zhanyi] ✔️✔️

** 013 **

CHAPTER 13 ☠️

" උඹ නොකිව්වයි කියලා තරහා වෙලා ඉන්න මට බෑ.මොකද ඒ වැරැද්දම මමත් කරපු නිසා.. මොනා උනත් දෙන්නා එක්ක හැමදාම සතුටින් ඉඳපන් අභි... "

අශ් කිව්වේ රෑ අපි දෙන්නා නිදා ගන්න ඇඳට ආවටත් පස්සේ.. මුකුත් නොකියා ලාවට හිනා වෙලා විතරක් මං නිකම් හිටියේ කියන්න වෙන දෙයක් නැති නිසයි..

තවත් දවසකට අරුණලු වැටිලා තිබුණේ වෙනදා නැති ප්‍රබෝධයකින් මගේ හිතත් පිරිලා යද්දි... වෙන මුකුත් නිසා නෙමෙයි ඉතින් ඊයේ එයාව මුණ ගැහුනු නිසා.. පාන් කියාගන්න බෑ වගේනේ මං පහුගිය ටිකේම හිටියේ...

වෙනදා වගේම අපි ඉස්කෝලේ එනකොටත් ඉසුරු ඇවිත් ඩෙස්ක් එකේ ඔලුව ගහගෙන.. මූ වෙනදට මෙහෙම ඉන්න එකෙක් නෙමෙයිනේ.. අසනීපයක්වත්ද.. උගේ එහා පැත්තේ පුටුවට බෑග් රාජයා සාර්ථක ව ගොඩ බස්සවපු මම හිමීට උගේ උරහිසට තට්ටු කර කර කතා කලා..

" අඩෝ ඉසුරුවෝ.. මොකෝ බන් මේ.. උඹේ ඔලුව රිදෙනවද.. නැත්තම් වෙන අවුලක්ද.."

මූ කතා කරන්නේ නෑනේ අප්පා.. අශ්කාරයාත් මොන ලෝකෙකට අතුරුදහන් වෙලාද මන්දා.. 

" කෝ ඔලුව උස්සපන් බලන්න.. බන්.. අඩෝ ඇයි බන් උඹේ ඇස් දෙකත් ලාවට රතු වෙලාද මන්දා..."

මගේ වදේ ඉවසගන්නම බැරුවද කොහෙද ඌ හිමීට ඔලුව උස්සද්දි මං දැක්කේ රතු වෙලා තියෙන ඇස් දෙක... බෙල්ලටයි නළලටයි අත තියලා බැලුවත් රස්නියක් නෑ ඒම... මූට මොකක් වෙලාද මේ...

වාඩි වෙලා හිටපු ඒකා දඩිබිඩි ගාලා නැකිටලා මාව බදා ගත්තේ වෙන්නෙ මොනාද කියලා හිතාගන්න බැරුව මාව අන්දුන් කුන්දුන් වෙලා යද්දි.. මොකක් නමුත් ලොකු අවුලක් වගේ...

මං හිමීට උගේ පිටට තට්ටු කලේ ඌ තව හයියෙන් මාව තුරුල් කර ගනිද්දි... මගේ හැම මඟුලටම හිටියේ මූ.. ඉතින් කොහොමද මං ඌට අහකට පලයන් කියන්නේ... අනික ඌ මගේ යාලුවා...

" අභි.. උඹ කොහොමද බන් එහෙම එකක් මගෙන් හැංගුවේ.. උඹ උඹ.. ඇයි බන් එහෙම කලේ මට.. "

මූ මොනාද මේ කියවන්නේ... අනික මං මොනා කලාටද..

" මොකක් ගැනද බන් උඹ කියවන්නේ... මට තේරෙන්නෑ ඕයි.. "