Kafası Güzel [BoyxBoy]

20-''Ben onu tek bir gece için sevmedim,''

Telefonun ekranına baktığımda saat beklediğimden daha erkendi.

01:48.

Gece serinliğinden dolayı hafifçe üşürken navigasyonu açıp nerede olduğuma baktım. Bu çevreyi İlker sürerken de tanıyamamıştım, daha önce geldiğimi sanmıyordum.

Hangi yollardan yürüyeceğimi baktıktan sonra telefonu kapayarak cebime koydum. Yürüyerek bir saat gösteriyordu ama umurumda değildi. Hissettiklerim yürüyerek geçerdi belki de. Keşke geçseydi.

Keşke.

Ona söylediklerimden sonraki halleri kafamdan çıkmıyordu, sanki yavaş çekimde gibiydi o an. Duyduklarını anlaması biraz sürmüş, ardını şaşkınlığa ve en sonunda hüzne bırakmıştı.

Birinin senden hoşlandığını duymak seni neden üzerdi ki?

Yolun yarısına kadar ellerim ceplerimde, ağrıyan başımla yavaş adımlarla yürümüştüm. Ardından yarın kesinlikle işe gitmek istemediğim aklıma gelmişti. Aslında yaralarıma en son dokunan kişinin İlker olması fikri beni rahatsız etmiş ve üzmüştü.

Yaralarımı en çok sarmasını istediğim kişinin bana en büyük yarayı açacağını tahmin etmiyordum.

Adımlarımı en yakın hastaneye yönlendirip, ne kadar nefret etsem de benimle ilgilenmelerine izin vermiş ve gereksiz seni kim dövdü muhabbetlerini başımdan savarak iki günlük rapor almıştım. Bu şefin hoşuna gitmeyecek ve geri döndüğümde burnumda getirecekti biliyordum ama umurumda değildi, en azından onunla uğraşmaktan aklıma başka gereksiz düşünceler gelmezdi.

O gece; o havada kafamdaki dikişler, yüzümdeki morluklar, vücudumdaki ve kalbimdeki ağrılarla kaç km yürüdüm tam olarak bilmiyordum.

Gücüm olsa, İlker'i unutacak hatta kendimi bile unutacak kadar yürürdüm. 

-

''Konuşmayı planlıyor musun?'' arkadaşının sesiyle yarım saattir boş boş oturarak izlediği halıdan kafasını kaldırdı İlker. ''Hmm?''ne dediğini anlamazca mırıldanarak Cihan'a baktı.

Onu buraya çağırmamıştı ama Cihan yine de gelmişti, telefonda arkadaşının sesinden ne kadar kötü olduğunu anlamıştı. Yılların arkadaşlığıydı, bir şeylerin bozuk olduğunu söylemesine gerek yoktu.

''Diyorum ki yarım saattir halıya bakıyorsun. Hayır desenli de değil dümdüz gri halı.''diye söylendiğinde bakışlarını halıdan alıp Cihan'a döndü yorgunca.

Dün gece Çağ'da tam olarak bu koltuğa çökmüş ve düşmüş omuzlarıyla halıyı izlemişti. Bu görüntüler İlker'in kalbini kırıyordu ama yapabileceği hiçbir şey yoktu o anda.