Kafası Güzel [BoyxBoy]

2-''Karına anlat''

[İlker]

"Doktorluğu seçtiğin için pişmansın değil mi? Hadi doğruyu söyle kızmayacağım?"

Başımın etini yiyen Cihan'a boş boş baktım.Bazen sadece yoruluyordum ama onun dışında seviyordum doktor olmayı,birkaç yıla kendi muayenehanemi açtığımda tamamen rahata erişecektim zaten.

Okuması zordu çoğu zaman bırakmayı düşündürmüştü ama insanlara yardım etmeyi seviyordum. Şu hayatta her şeyden önce sağlık geliyordu ve buna katkıda bulunmak kendimi iyi hissetmemi sağlıyordu.

"Bak zaten başım ağrıyor,sürükledin beni buraya." O gülerken şakağımı avuşturdum. Cihan barın sahibi olduğundan hep buradaydı ve beni de peşine takıp duruyordu bu sıralar. Genelde işte sonra eve gidip yatardım ya da gezmek için daha sakin yerleri seçerdim.

Bütün gün hastaların dertlerini dinlemek baş ağrısına neden oluyordu, çeşit çeşit insan vardı. Bugün biri ' sen bir antibiyotik yaz geçer ' diyerek sanki doktor oymuşçasına benimle tartışmaya girmişti.

Sorun ben göz doktoruydum, baş ağrısına niye antibiyotik verecektim ki?

Adamın migreni vardı ama antibiyotikle geçeceği gerçeğine her şeyden daha bağlıydı.

Hayır niye göz doktoruna gelip antibiyotik istersin ki?

Cidden bu ülkedeki insanlar beni her geçen gün daha çok şaşırtıyordu.

"Hayatın çok monotonlaştı ben sadece biraz renk katmaya çalışıyorum."elindeki viskisini içerken barmene ben de elimle işaret verdim. Her zaman aynı şeyi içtiğimden hemen hazırlamaya koyulmuştu.

"Yok abicim ben memnunum halimden renk falan istemiyorum."dediğimde bana gözlerini devirirken barmenin yolladığı içkimi elime alıp gözümü etrafta gezdirdim.

Gözüm yüzünde iyileşmeye başlayan bir morluk olan çocuğa çarptığında , bunun geçen gün serserilerden kurtardığım çocuk olduğunu fark ettim.

Değişik bir tipti, hoş burada bunlardan çok vardı o yüzden pek yadırgamamıştım. Başta tüm yönelimlere açık bir bar başlatacağını söylediğinde Cihan'a anlam verememiştim.Cihan bu konularda fazlasıyla rahattı ve her kesimden insan çekip parayı arttırmayı hedefliyordu.

Ne gerek vardı?  Tamam biliyordum hastalık değildi falan.

Falan işte. Çok üstünde durmadığım bir konuydu.

Yanındaki çocukla sohbet ederken rahatça ve özgüvenle koltukta oturuşunu izledim. Siyah dar pantolonu ince bacaklarını sarmış, üstünde bir rock grubunun olduğu siyah bir tişört,boynunda birkaç zincir şeklinde birbirine girmiş gümüş kolyeler vardı.

Bakışlarım yüzüne çıkarken gözlerinde düzgünce çekilmiş siyah kalemi fark ettim, geçen gün de vardı sanki.Tam emin değildim geceydi ve sokak lambası pek ışıklandırma için yeterli değildi.

Kahverengi koyu saçlarının dağınık bir şekilde nasıl bu kadar düzgün durduğunu biraz olsun kıskanmıştım.Gülerek saçlarını karıştırırken siyah ojeleri dikkatimi çekti.

Benden fazlasıyla farklı bir tarzı vardı, fazla serseri imajı veriyordu. Tamam bende süt oğlan gibi durmuyordum ama yine de değişikti.

Kendinden rahat bir şekilde ibne diye bahsetmesi beni rahatsız etmişti. Hakaret dolu bir cümleyi kendi hakkında böyle kolay söylemesi çok can sıkıcıydı.

Onu incelemeyi bitirdikten sonra yanıma gelen kıza kadar telefonumda biraz Instagram'da gezdim.

"Merhaba?"