Pov Juan
Het is 7:30u dus besluit ik op te staan. Ik doe het licht aan in Romy's kamer en doe het gordijn omhoog. "Goeiemorgen lieverd, kom je mee"?,vraag ik. "Ik wil niet naar school",zegt ze. "Jawel, kom", zeg ik terwijl ik haar uit haar bed haal. Ze begint te huilen en tegen te stribbelen. Ik neem haar mee naar de badkamer waar ik haar was. "Ik wil bij jou blijven", huilt ze. "Papa moet werken en dat weet jij", zeg ik. Als ze haar kleren aanheeft zet ik haar aan tafel terwijl ik een warme chocomelk maak voor haar. "Hier, je moet ook wel een boterham eten",zeg ik tegen haar. Ze kijkt boos en zegt niks. Ik smeer een boterham met choco en geef die aan haar. Ik eet zelf ook iets. "Romy je bent nu al een hele tijd boos, wat is er"?, vraag ik. "Ik wil niet naar school", zegt ze boos. "Is dat door de kindjes van jouw klas"?,vraag ik. Ze knikt en huilt. "Ik ga straks eens met de juf praten,goed"?, vraag ik. Ze schudt haar hoofd. "Dat mag niet",zegt ze. "Eet nu gewoon jouw boterham op", zeg ik. Ze eet hem op en laat haar chocomelk staan. Ze kijkt nog even tv terwijl ik de tafel afruim. "Romy, we moeten ons haasten", zeg ik. Ik neem haar op en draag haar naar de badkamer aangezien ze niet meewerkt. "Hier, poets maar al dan doe ik jouw haar",zeg ik terwijl ik haar tandenborstel geef. Als dat gedaan is help ik haar schoenen aan te doen en neem haar jas. Ik geef haar nog siroop tegen de pijn en stop die dan in haar boekentas. "Klaar"?, vraag ik. Ze knikt en kijkt naar beneden. "Hey, kom eens hier bij papa",zeg ik als ik haar ophef. "De pesters zijn die traantjes niet waard, en alles wat er gebeurd moet je zeggen aan de juf en aan mama en papa", zeg ik haar. "En aan Oscar"?,vraagt ze. "Ja, ook aan Oscar", zeg ik.
Ik sluit de deur en ga naar de auto. Ik zorg ervoor dat Romy goed vast zit en we vertrekken naar school. "Moet ik straks in de opvang blijven"?, vraagt Romy als we naar het schoolgebouw wandelen. "Ja, maar heel even", zeg ik. "Maar ik wil niet",zegt ze. "Maar als tante Eline hier nog is kan je naar haar klas gaan", stel ik haar gerust. "Ik mag dat niet", zegt ze triest. "Papa zal het eens vragen", zeg ik. We staan nu aan de deur van haar klas. "Ah Romy kom maar binnen, de andere kindjes zijn nog buiten aan het spelen", zegt de juf. Ze begint te huilen en verstopt zich achter mij. "Romy, we hebben het hier al over gehad",zeg ik als ik haar vanachter mij haal. "Maar ik wil bij jou of mama blijven", zegt ze tussen haar tranen door. "Wij moeten werken, schat", zeg ik haar. Ik buk mij en neem haar handjes vast. "Als jij nu braaf mee naar binnen gaat, dan gaan we vanavond samen naar een film gaan kijken", zeg ik. "Ik wil naar huis, het is hier niet leuk", zegt ze huilend. "Sorry, normaal kwam ze echt heel graag hoor", zeg ik tegen de juf. "Dat is te begrijpen hoor, kinderen kunnen heel gemeen zijn tegen elkaar",zegt ze. De deur van de hal zwaait open en er komt een moeder heel kwaad binnen met haar dochter aan haar arm. "Ik wil nu weten wat er is gebeurd met Kato haar arm", zegt ze. Ondertussen heeft Romy haar verstopt achter mij. De moeder toont haar dochter's arm waarop een beet te zien is. "Kato wie heeft dit gedaan",vraagt de juf. Kato wijst naar Romy die uit schrik naar mij kijkt. "Aha dus jij bent Romy, jij bent degene die mijn dochter slaat en bijt", schreeuwt ze tegen Romy. Ik sta recht en neem mijn dochter dicht bij mij. "Mijn dochter zou zoiets nooit doen, ze was 2 dagen afwezig omdat UW dochter haar van de bank heeft geduwd en nu 4 breuken in haar arm heeft", zeg ik terug. "Oh ga je er nu een musical over maken?, het is niet omdat jullie bekend zijn dat jullie dochter hier alles mag!", schreeuwt de vrouw. De juf neemt Kato op schoot en gaat op de bank zitten om haar wonde te bekijken. "Het staat er waarschijnlijk wel al een paar dagen op", zegt ze. "Ahja, nu snap ik het", zeg ik. Ik neem Romy op en loop weg. "Dit is waarschijnlijk de laatste keer dat u haar hier heeft gezien", zeg ik voor ik de deur open doe.
Ik loop kwaad met Romy naar de parking en kom onderweg Eline tegen. "Hey Juan, oei wat is er", vraagt ze. "Hey, Romy wordt gepest en de juf neemt het op voor de pesters, de mama van die Kato beweert nu dat Romy Kato heeft gebeten en natuurlijk gelooft de juf haar, vorige week was het juist hetzelfde", zeg ik. "Er is geen enkele collega die haar afkan, ze is niet gemaakt om in het onderwijs te staan", zegt ze. "Het is nu nog even op jullie tanden bijten en volgend jaar zit ze bij mij in de klas", zegt ze. "Ik weet het wel, maar het is zo pijnlijk om te zien dat ze niet graag meer naar school gaat, elke ochtend huilt ze wanneer we ons moeten klaarmaken", zeg ik. "Ik ga zien wat ik kan doen, want dit is niet oké",zegt ze. Ze geeft ons nog een knuffel en gaat dan door. "Ik ga bellen naar mama of je daar mag blijven vandaag", zeg ik tegen haar.
Pov Tinne
Ik sta op om 8u aangezien we toch niks te doen hebben vandaag. Ik neem Nell bij mij en leg haar aan mijn borst. "Dag schoonheid", zegt Oscar met een brakke stem. "Goeiemorgen schat", zeg ik wanneer ik hem een kus geef. "Kijken we nog wat tv in bed"?, vraagt hij. "Ja is goed", zeg ik. Ik leg Nell tussen ons in als ze klaar is en we kijken samen een film. Opeens gaat mijn gsm.
T: "Hey Juan, is er iets"?
J: "Hey, ja uhm, zou Romy vandaag bij jou mogen blijven"?
T: "ja tuurlijk, maar waarom is ze niet naar school"?
J: "ik zal het je dan uitleggen"
T: "oké is goed"
J: "tot straks"
T:" tot straks"
"Wat is er", vraagt Oscar. "Juan komt Romy brengen", zeg ik. "Gaat ze niet naar school"?, vraagt Oscar. "Nee Juan zegt straks waarom",zeg ik. Ik geef Nell aan hem en ga mij omkleden. Ik hoor de deurbel dus ga vlug naar beneden. "Hey, kom binnen",zeg ik. Ik neem Romy over en ga ermee in de zetel zitten. Juan komt erbij zitten en zucht diep. "Wat is er"?, vraag ik aan hem. Hij verteld wat er zojuist is gebeurd. "Dat kan echt niet, ik eis een gesprek met school", zeg ik. "Eline zei net ook dat ze alles gaat proberen wat ze kan", zegt hij. "Ja maar wat doen we nu, ik heb geen zin om elke ochtend Romy te zien huilen omdat ze bang is om naar school te gaan", zeg ik. "Ik ook niet Tinne",zegt hij. "Ik zal haar meteen na mijn werk komen ophalen, maar ik moet nu echt door", zegt Juan. "Is goed", zeg ik. Hij geeft Romy nog een kus en vertrekt.
