Niet weer...

27 1 0
                                    

Pov juf
Ik roep mijn klas naar binnen en we gaan in de praathoek zitten. "Vandaag gaan we veel binnen spelen want het regent", zeg ik. "Romy jij moet maar een klein dagje blijven, wil jij vertellen waarom"?,zeg ik. "Ik moet straks naar het ziekenhuis voor mijn arm",zegt ze. "Met wat wil jij vandaag spelen"?, vraag ik haar. "Met de poppen", zegt ze. "Maar juf ik wil altijd met de poppen",zegt Kato. "Je moet wachten tot het jou beurt is, Kato",zeg ik. Als we klaar zijn in de praathoek gaan de kinderen spelen. "Auuuuuw Romy, waarom heb je dat gedaan", roept Kato. "Hela wat is dat hier", zeg ik. Romy heeft de pop naar mij gegooid", zegt ze. "Romy is dat waar",vraag ik. Ze schudt haar hoofd. Speel maar een beetje apart, jullie twee", zeg ik. "Aauuwww juf, Romy doet het weeral", zegt ze. "Romy kom er eens af", zeg ik. "Ga maar daar in de hoek staan", zeg ik. Ze is stil en wandelt naar de hoek. Na een half uur is het pauze. Kindjes kom maar naar de zaal. "Ga maar allemaal mooi op de bank zitten", zeg ik. "Ik steek een rugzakje omhoog en je mag die om de beurt komen halen",zeg ik. "Romy", "kato", "Mila",.....

Pov Eline
Mijn klas is al begonnen met hun koekje op te eten. Ik kijk naar mijn nichtje die rechtover mijn klas op de bank zit. Ze eet rustig haar koekje op, ze zit wel iets verder van de rest van haar klas. Dat zal wel niks zijn, ze is graag op haar gemak. Ik zie dat Kato Romy haar koekje wil afnemen. "Kato hou daarmee op"!, zeg ik. Ze doet verder en geeft Romy een duw. Ze valt recht op haar gebroken arm. Ze krijst van de pijn dus ren ik ernaar toe. Ik neem haar op en zet haar op mijn schoot. "Kato ga maar in de hoek gaan staan"! ,zegt de juf. Ik probeer haar te troosten maar ze ziet lijk bleek van de pijn. "Ik ga Tinne bellen want dit is niet normaal", zeg ik. Ik neem haar mee naar mijn klas en zet haar op de stoel. Ik neem mijn telefoon en bel naar Tinne.

T: "Hey Eline, waarom bel je"?
E: "Tinne, Romy is net van de bank geduwd en recht op haar arm gevallen, ze ziet lijk bleek en ze heeft mega veel pijn"
T: "Wat!!!!, ik kom haar nu direct halen"
E: "oké, ik zet haar spulletjes klaar"

Ik haal haar rugzakje en haar jas. Ik geef haar een beetje drinken en troost haar. "Ik wil bij mama", huilt ze. "Mama komt", zeg ik haar. Na een kwartier komt Tinne binnengestormd. "Hey, bedankt om te bellen eh", zegt ze. "Graag gedaan", zeg ik. Ik geef haar spulletjes en ze vertrekken vlug naar het ziekenhuis.

Pov Tinne
Ik haast mij naar beneden en vertel het aan Oscar. "Ik ga mee", roept hij. Ik neem mijn handtas en jas en we lopen zo snel mogelijk naar de auto. Als we aankomen op school ga ik naar Eline. "Hey, merci om te bellen eh", zeg ik. "Geen probleem", zegt ze. Ik neem Romy op en ga naar de auto. "Ik bel jou nog", roep ik naar Eline. Ik zet Romy vast en ga naast haar zitten. "Heb je nog ergens anders pijn, popje"?, vraag ik haar. Ze schudt haar hoofd.

Als we aankomen leg ik alles uit aan de spoedarts. "Kom maar mee, we gaan eerst haar gips afdoen", zegt hij. We komen binnen in een kamer en wachten op de dokter. "Ik wil niet",zegt ze. "Wil je op schoot zitten"?,vraag ik. Ze knikt en strekt haar arm uit. "Schat kan jij even een flesje Cola halen, ze ziet lijkbleek"?, zeg ik. "Tuurlijk",zegt hij. Ik wieg har heen en weer en wrijf over haar hoofdje. "Hier", zegt Oscar als hij terug is. "Ik drink dat niet graag", zegt ze huilend. "Maar popje, anders val je flauw",zeg ik. Ze drinkt en trekt een raar gezicht. Ze huilt dus knuffel ik haar nog een beetje. "Hier jouw knuffel", zegt Oscar. Ze neemt hem en zegt dank u.

De dokter komt binnen. "Vertel eens, wat is er gebeurd"?,vraagt ze. We leggen het uit. "Je mag eens op de onderzoekstafel komen zitten", zegt ze tegen Romy. Ze kijkt bang. "Je mag ook bij mama zitten hoor op de tafel", zegt ze dan. Ik neem haar op en ga op de onderzoekstafel zitten met Romy op mijn schoot. "Ik ga nu met dit kleine zaagje jouw gips doorzagen", legt ze uit. "Maar ik kan niet in jouw arm zitten kijk maar", zegt ze. Als haar gips open is zien we meteen dat er nog een breuk zit. "Ik ga jullie naar de foto's sturen want er kunnen er meerdere inzitten", zegt ze. Oscar en ik kijken elkaar gevreesd aan. "Ik ga haar wel perdolan geven, zodat ze iets minder pijn heeft", zegt de dokter. "Bedankt dokter", zeggen we nog voor we naar de foto's vertrekken. We mogen direct binnen bij de foto's. Ik neem haar op mijn schoot wanneer ze haar arm op de tafel moet leggen. De dokter komt haar arm goed leggen waardoor ze huilt van de pijn. Ik probeer haar te troosten maar de pijn wordt erger. Ik krijg zelf ook tranen in mijn ogen. "U mag naar de wachtkamer gaan", zegt de dokter. Ik sta recht en neem Romy op. Ik ga naast Oscar in de wachtzaal zitten en verberg mijn tranen. "Schat wat is er"?,vraagt Oscar. "Ze heeft gewoon zo veel pijn, ik kan dat echt niet aan", zeg ik huilend. Oscar wrijft over mijn rug. "Ik voel mij zo een slechte mama", zeg ik. "Hey schat, dat ben je totaal niet, ik ken geen betere mama dan jij", zegt hij. "Het teken dat jij hier zit te huilen omdat Romy zoveel pijn heeft bewijst dat alleen maar", stelt hij mij gerust. "Romy Gerlo",zegt de arts. We kijken op. "Er zijn 4 breuken gevonden", jullie mogen naar de gipskamer gaan, hier is het briefje", zegt hij. "4"!!?zeg ik verbaasd. "Ja de breuk die aan het genezen was ik ook weer gebroken", zegt hij. "Oké bedankt", zeggen we. We lopen naar de gipskamer waar we al binnen mogen gaan. "Jij bent Romy zeker"?, zegt de dokter. Ze knikt. "Ik ga jouw arm in het gips steken, je mag hier een kleurtje komen kiezen", zegt ze. Romy kiest terug voor een roze gips. Na 20 minuten is de dokter klaar en zit Romy dus alweer in het gips. "Hoelang moet ze er in blijven"?,vraag ik. "Minstens een maand", zegt ze. "Ohnee", zeg ik. "En ze mocht er net na een maand uit",zeg ik. "En daarom mag jij een groot cadeautje komen kiezen", zegt de dokter. Ze kiest een knuffel van K3 en daarna een verkleedpakje van Marie. "Wat zeg je dan"?, zeg ik. "Dank u wel", zegt ze. "Dit zijn de papieren voor school. We mogen vertrekken en gaan Nell halen.

Als we aankomen bij de crèche zie ik dat ze Nell nog niet bij de andere kindjes zit. "Nell slaapt nog, kom maar mee", zegt ze. Ik zie hoe ze langzaam wakker wordt. "Dag schatje", zeg ik. Ze wordt wakker en steekt haar armpjes uit. Ik neem haar op en we gaan naar de uitgang. "Hoe is het nu met de oudste"?,vraagt een medewerkster. "Ze is vanmorgen van de bank geduwd, recht op haar gips dus we hebben alweer op spoed gezeten",zeg ik. "Oei en wat is er"?,vraagt ze. "4 breuken in haar arm", zeg ik. "Ik ga nu nog eens naar de juf en daarna naar Eline",zeg ik. "Amai, en ze mocht er juist weer uit",zegt ze. "Ja inderdaad, ik ga nu eens gaan zien, merci eh"!, zeg ik nog. Met Nell op mijn arm ga ik naar de kleuterblok. "Ah Tinne hoe gaat het met Romy"?, vraagt de juf. "Niet goed, ze heeft 4 breuken in haar arm, ik vind dat echt niet kunnen, mijn dochter wordt gewoon van een bank geduwd en degene die dat gedaan heeft moet een kwartier in de hoek, mijn dochter zit voor minstens een maand in het gips"!, zeg ik. "Kijk ik snap uw frustratie,maar ik kan daar niks aan doen", zegt ze. "U kan eens babbelen met de ouders"?, zeg ik. "Kijk ik vind dit echt een heel goede school, maar als mijn dochter moet afzien zoals ik vroeger heb afgezien, sorry maar dat zie ik niet zitten",zeg ik. Ik draai mij om en ga naar huis. Ik kom aan bij de auto waar Oscar en Romy wachten. Ik steek Nell in haar autostoel en ga dan vooraan zitten. "Alles oké", zegt Oscar. "Jaja", zeg ik een beetje korter dan bedoeld. Heel de rit is het stil. Als we thuiskomen help ik mijn dichters uit de auto en gaan we naar binnen. Ik zet Nell op haar speelmat en Romy gaat in de zetel zitten. "Hey schat kom eens hier", zegt Oscar terwijl hij mij naar zich toe trekt. "Vertel het mij",zegt hij. "Ik ben altijd heel hard gepest geweest op school, dus daarom doet het zoveel pijn om te weten dat mijn eigen kind dat nu ook allemaal meemaakt", zeg ik huilend. "Wij gaan daar iets aan doen",zegt Oscar. Ik geef hem een kus en ga dan bij Romy zitten. "Morgen moeten wij naar een première eh schat"?, vraag ik. "Ja dat is morgen", zegt hij. "Romy gaat naar Juan, maar ik weet niet waar we Nell kunnen heenbrengen", zeg ik. "Zou Juan dat niet zien zitten, die is daar toch redelijk chill mee", zegt hij. "Ik zal eens bellen, ik moet hem het nieuws toch nog vertellen", zeg ik.

J: "Hey Tinne, alles goed"
T: "uhm, Romy is vanmorgen van de bank geduwd op school en ze is op haar gips gevallen"
J: "Neeeee, wat is er aan"?
T: "Ze heeft nu 4 breuken in haar arm"
J: "Ocharme dat meen je niet, wie heeft dat gedaan"?
T: "Ik weet dat je het niet graag gaat horen, net zoals ik maar ze wordt gepest"
J: "Dat meen je niet, en hoelang al"
T: "ik weet het niet, wij hebben het vandaag ontdekt en de juf probeert er iets aan te doen"
J: "Ik ga wel eens gaan babbelen met school"
T: "Is goed, maar ik zou nog even wachten, Romy gaat morgen niet naar school"
J: "Ah dan is het goed, morgenavond komt ze dan slapen eh"?
T: "Ja inderdaad, maar ik heb een vraagje. Wij hebben niemand die voor Nell kan zorgen, zou je het erg vinden om ook voor haar te zorgen"
J: "Ja hoor, dan moet je wel alles goed op een briefje schrijven"
T: "oooh yesss danku, zal ik doen"
J: "top tot morgen eh"
T: "tot morgen"

"Ze mag mee bij Juan", zeg ik. "Ah dat is kei lief", zegt hij. "Kom we gaan eten", zegt hij tegen ons. We zitten aan tafel en ik help Romy. Na het eten doen we de kindjes klaar om naar bed te gaan. Ik help Romy terwijl Oscar Nell wiegt. Ik zing Romy in slaap en blijf nog even bij haar. Ik ga nog eens kijken bij Nell. Daarna gaan we in de zetel zitten en kijken we wat tv. Rond 23u begint Nell te huilen, dus ga ik naar boven. "Hey meisje, wil jij nog even bij mama drinken", zeg ik tegen haar. Ik neem haar uit haar bedje en ga op de stoel zitten in haar kamer. Ik leg haar aan mijn borst en wieg haar een beetje. Ik ben zo moe dat ik zelf in slaap val. Na een kwartier komt Oscar de kamer binnen en maakt mij wakker. "Schat, kom we gaan slapen", zegt hij terwijl hij Nell terug overneemt. We leggen haar op bed en gaan dan naar onze kamer.

How it could've been~2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu