මා පළමු වටය මුර කිරීම භාරගත් බැවින් දිව්යා නිදාගැනීමට සැරසුණා ය. ඇය ගල් තලය මත වැතිරෙමින් සුවපහසු ලෙස නිදා ගැනීමට උත්සහ කළා ය. මද වේලාවක් ගතවන විට ම මට ඇය ක්රමානුකූල ව හුස්ම ගන්නා හඬ ඇසිණි. මම ද ඇය අසළින් ම ඇණතබා ගනිමින් අලස ව අනතුරක් පිළිබඳ විමසිල්ලෙන් පසුවූයෙමි. මා දෙතුන් වතාවක් නිදිකිරා වැටුණ ද මා අවදි ව තබා ගැනීමට කැළෑ මදුරුවන් හා කෝඳුරුවන් උන්ගේ රාජකාරිය මනා ව ඉටු කරන්නට වූ නිසාවෙන් නින්ද මා අසලකවත් නො වීය.
නමුත් අවසානයේ දී මාගේ දෑස් පියවී ගියේ අද දින වෙහෙස නිසාවෙනි. මම පළමු වටය මුර කිරීම භාර ගත්තේ නින්ද ගිය විට මා අවදි කිරීම අපහසු බව දන්නා නිසාවෙනි.
අවසානයේ මා දිව්යාට දෙවන වටය මුර කිරීමට කතා කිරීමටත් ප්රථම දෙවියන්ගේ ශාපයකට අසු වූ කෙනෙකුන් මෙන් නින්දට වැටුණෙමි.
එක්වර ම උදෑසන මම ගැස්සී අවදි වූයෙමි. ඒ කුමක් නිසා දැයි යන්න පිළිබඳ මා හට එතරම් අවබෝධයක් නො වීය. ඒ වන විට හිරු කිරණ පතනය වීම ආරම්භ වී තිබූ අතර සෑම අතින් ම කුරුළු කූජන ඇසෙන්නට විය. අප නවාතැන් ගෙන සිටි ස්ථානයේ වූ ගල් කුළු අතරින් හිරු කිරණ මුදුන් සිපගත් වෘක්ශ රාජයෝ නැඟී සිටියහ.
නමුත් එහි වූ ප්රධානත ම කාරණය වන්නේ ස්වභාවධර්මයේ අලංකාරයවත් කන්කළු කුරුළු කූජනවත් නො වේ.
මා නිදාගෙන සිටියේ දිව්යාවත් එක් අතකින් වැළඳගෙනයි!!!
ඇය මාගේ දකුණත කොට්ටයක් සේ භාවිත කරමින් ඇගේ හස්ථයක් මාගේ බඳ වටා යවා තව ද පාදයක් මගේ ශරීරය මතින් දමාගෙන සිටියා ය. ඇය මෙලෙස මා හට තුරුළු වී නිදනා විට මුවෙහි වූයේ අව්යාජ සුන්දර සිනහවකි. ඇය මා හට නම් කිසිදිනෙක මෙවන් සුන්දර සිනහවකින් සංග්රහ කර නැත.
ඇය එලෙස සිටිනා විට ඉතාමත් සුන්දර හා හුරුබුහුටි ලෙස දිස්වුණ අතර හිරු එළියෙන් ඇගේ සම දිළිසිණි. කාල වර්ණ හිසකෙස් මතින් ඇගේ මුහුණේ සුන්දරත්වය කැපී පෙනෙන්නට විය.