Yorgunluktan ölüyordum baya yorucu bir nöbet olmuştu. Uykusuzluktan yakında gözlerim kangren olacaktı.
Üstümü değiştirmek için üst katta ilerledim.Dolabımdan siyah bir sweat altına siyah bol paça bir pantlon saçımıda yukarıdan at kuyruğu yaparak hastanenin çıkışına doğru ilerledim.
Bu hastanede 5 aydır çalışıyordum ve gerçektende bu hastaneyi benimsemiştim. Geneliyle iyi anlaşmıştım.Kapıdan çıkacağım an "Asel Hanım çıkyormusunuz ?" diye bir ses işittim arkamı dönüm baktığımda Emirhanı gördüm. Bu hastanede çalışan 27 yaşında bir
Psikolog Doktordu.Kibar ve iyi kalpli biriydi ve oldukçada yakışıklıydı.Altın sarısı saçları,ela rengi gözleri, beyaz teni ve uzun boylu biriydi yani benim tam zıttımdı.Benim ise simsiyah saçlarım , koyu kahverengi gözlerim, buğday rengi bir tenim vardı.1.72 boyundaydım.
Yanına doğru ilerleyip "Evet,Emirhan bey çıkyordum" gülümseyip"Bende çıkyordum isterseniz sizi eve bırakabilirim " dedi." Teşekkür ederim arabam zaten ileride görüşürüz" dedim. "Görüşürüz Asel hanım" dedi.başımı sallayıp hızlıca kapıya doğru ilerledim o anda telefonu çaldı çantamdan çıkarıp baktım ve annemin aradığın gördüm açıp " Alo efendim anne ?"dedim. " Nasılsın asel çıktınmı işten?"diye sordu. " İyiyim anne yeni çıktım.Sizler nasılsınız herşey yolundamı?"diye sordum.
Annem babam ve kardeşim mert Şanlıurfada yaşıyorlardı doğma büyme olarıydım zaten. Babam emekliydi annemde ev hanımı kardeşim mert ise bu sene üniversite sınavına hazırlanıyordu."İyiyiz kızım herşey yolunda baban televizyon izliyor Mertte dershanede " dedi.
" Tamam anne benim şimdi kapatmam gerek görüşürüz." diyip telefonu kapattım. Arabay binip hızlıca çalıştırdım ve eve doğru sürdüm.Binanı önüne geldiğimde arbadan indim ve eve doğru ilerledim. Bina 5 katlıydı 2. Katta oturuyorduk ev 3+1 di benle Liseden beri tanıştığım Zeyneple oturuyordum oda urfalaıydı aynı liseden mezun olmuştuk.Burda lise de matematik öğretmeniydi. Benimle aynı boyda , beyaz tenli, kumral saçlı, kahverengi gözlüydü. Upuzun kirpikleri vardı ve gerçekten güzel bir kızdı.Hızlıca merdivenlerden çıkıp kapının önüne gelip kildi çevirdim ve kapıyı açıp hemen içeri girdim.
Karşımda Zeynebi görmeyi beklemiyordum çünkü öğleden sonra dersi vardı. Yüzüne baktım ve yorgun görünüyordu kesin yine soğuk almıştı çünkü bünyesi benimki gibi düşüktü. " Zeynep gittmedinmi işe" diye sordum."Yok Asel bu gün izinliyim biraz grip olmuşum."diyerek hapşurdu. Yanına doğru ilerleyip yanağından makas alıp "Geçmiş olsun dikkat et kendine bu kadar narin olmak zorundamısın sen ya?" diyip gülümsedim oda gülümseyişime karşılık verdi.
" İstersen sana çorba yapabilirim" dedim bana bakıp kahka attı " Yok Asel teşekkür ederim sen çorba yapim derken evi falan yakarsın boşver güzelim."dedi. Kaşlarımı çatıp " Niye öyle diyorsun ya ben gayet marifetli bir kadınım"dedim. Biraz düşündükten sonra bu söylediğime kahka attım. Zeynepde dayanamayıp güldü. Yemek konusunda iyi değildim ama çok güzell tatlılar ve kurabiyeler yapıyordum.Annemle hiç bir zaman anlaşamıyorduk. O çok güzel yemekler yapar temizliğide çok severdi. Ben ise ikisindende nefret ederdim ama çok şanslıydımki Zeynepte çok güzel yemek yapardı.
"Zeynep ben çok yorgunum direk gidip yatıyorum " diyip odanın kapısını açıp kendimi yatağa atmam bir oldu sonra yine o sesi duydum "Aselll! ,Üstütünü değistir öyle gir yatağa." dedi.söylenerek yataktan çıktım bazen bu kız arkadaşım değilde annem gibi davranıyordu.Üstüme mor salaş bir tişort altıma siyah kısa bir şort giyip hemen yatağa uzandım.Gerisi koca bir karanlık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şifa
Teen FictionAsel isimli kız bu yaşına kadar kimseyi bu kadar sevmemiştir.Alaz ise bu zamana kadar ona yaklaşan tüm kızları terslemiş hiç birine yüz vermemiştir ama onu görene kadar bu inanılmaz aşkı okumya hazırmısınız bakalım asel alaza şifa olabilecekmi ? Sır...