2. Bölüm

62 16 0
                                    

Gözlerimi açtığımda saatin 9 olduğunu gördüm. Gözlerim hala uykusuzluktan kaşınıyordu.Neyseki yarın izin günümdü de doya doya yatabilecektim. Hızlıca yataktan doğrulup lavaboya doğru ilerledim elimi yüzümü yıkayıp odama girdim.Bugün Zeynebin sabah erken özel dersi  vardı ondan dolayı evde yoktu.

Dolabımı açıp krem rengi bol paça bir pantlon üstüne beyaz bir gömlek giydim. Hafif bir makyajda yapıp odadan çıktım. Ekmek arası bişey yapıp yedikten sonra ev kapısına doğru ilerledim ayakkabı olarakta beyaz bir spor ayakkabı giydim.

Arabadan inip hastaneye doğru ilerlerken Hazalı gördüm yanına doğru ilerledim." Selam hazal nasılsın?" dedim. Yüzünde çok tatlı masum bir gülüş oluştu ve daha ne olduğunu bile anlamadan kollarını belime doladı." Çok iyiyim Aselcim hani şu sana geçen bahsettiğim bordo bereli sevgilim var ya işte o bana evlenme teklifi etti." dedi.Biraz düşününce aklıma anlattığı an geldi.Ağızı sulana sulana anlatmıştı. Bu tür şeyler bana her zaman saçma gelmişti. Hayır aşka inanıyordum ama beni bulacağına inanmıyordum.

"Senin adına çok sevindim canım hep mutlu ol " deyip gülümsedim.Gülümseyişime karşılık oda gülünce hastanenin kapısına doğru beraber ilerledik.

İleride Emirhanı gördüm oda beni görünce mecburen yanına doğru ilerledim. "Merhaba Asel nasılsın " dedi gülümseyerek. "İyiyim Emirhan sen nasılsın"dedim.Emirhan dememe şaşırmıştı ama bu konunun onunla özel bir alakası yoktu çünkü dediğim gibi bey , hanım kavramları bana biraz uzaktı."Bende iyiyim kafeye gidelimi?" diye sordu. Aslında iyi olurdu ama işimin başına dönmem gerekiyordu.
" Başka zaman gideriz Emirhan şimdi işimin başına dönmem gerek hoşçakal" dedikten sonra oradan
uzaklaştım.

O gıcık askerin serumunu değistirmek için odasına doğru ilerledim kapıyı çevirip açtığımda dün bana sarılan kadınla onu sarılken gördüm beni görmemelerini umarak kapıya doğru ilerledim ama ne yazıkki onlarda beni görmüştü . Hemen gözlerimi kapatıp
" Çok özür dilerim gerçekten yani ben şey için gelmişti ne diyeceğimi bilemiyorum kusura bakmayın." diyip. Hızlıca odadan çıktım demek o kadın karısıydı ve gördüğüm o bebekte onların bebeğiydi.

Koridorda ilerlerken bir ses duydum "Hemşire hanım!" dönüp baktığımda o kadını gördüm. Büyük ihtimalle neden kapıyı çalmadan girdiğimi soracaktı." Şey kusura bakmayın eşinizle rahatsız ettim tekrardan özür dilerim." kadın bana bakıp kahka attıca anlık afaladım." Eşimi? O benim kardeşim hemşire hanım siz yanlış anlamısınız" dedi. Utançtan yerle bir olmak diye bişey varsa ben şimdi onu yaşıyordum.

" Hemşire Hanım tanışmamıştık ben Elif " dedi elini uzatarak gülümseyip elini sıktığımda "Bende Asel çok memnun oldum elif yanlış anlamasın değilmi elif diyorum Hanım tarzı şeyleri pek sevmiyorum da."dedim. gülümseyip " yok bende zaten otur şeyler sevmem asel ben seni işinden mahrum ettmim kardeşimin odası boşaldı bu arada serumunu değiştireceksen" dedi " görüşürüz o zaman elif " dedim ve oradan ayrıldım.

Odasına doğru ilerleyince bu seferde böyle bişey yaşamamak için kapıyı tıklatım ve içeri girdim. " aa afedersiniz beyefendi davul zurna takımımızda birazdan burada olur kusura bakmayın bu biraz sesiz bir giriş oldu "dedim gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Oda benim gibi olmadı gerekiyorki kahkayı bastı bende dayanamayıp hafifçe gülümsedim.

"Bunlara gerek yok sen kapıyı tıklat yeter." Yanına doğru ilerleyip serumunu değiştirdim."Gaye nasıl ne zaman görebilicem iyiyim ben "dedi. "Gaye iyi daha iyi olacak baya akrabası var herhalde"2 gündür yani vurulduğundan beri birsürü kişi hastanede gayeyi soruyordu.Bana dönüp bakarak "Evet Gayenin çevresi biraz  geniştir."anladım dercesine başımı salladım.Kapıya doğru yöneleceğim an " Tanışmamıştık hemşire Hanım " dedi. Gülümseyip "ben sizi öldürmeye gelen hemşire önlüklü katilim" dedim anlık olarak afaladı sonrada kahkayı bastı.

ŞifaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin