Ferman (+18) (Tamamlandi)

19

„Anneeeeeeeee hadi nolur nolur uyan artik"
„Ne oldu benim prensesime?"
„Babam annen uyanmadan oyuncakciya gidemeyiz diyor, götürmüyor beni"
„Hmm bak sen yaramaz kizimin, yaramaz babasina, hemen geliyorum ve acilen oyuncakciya gidiyoruz, nasil üzermis benim kizimi"
„Yasasiiiiin, yasasiiiin, annem kalkiyorrr kalkiyorrrr"

...

„Hadi bakalim uykucular yeter yatakta oyalandiginiz, yumurtalar hazir"
„Hadi anne cabuk kalk babam yumurtalari yakmadan hemen yiyeliiiiim"

...

„Anne nolur uyan, babam sensiz yasayamaz"

„Anne uyan"
„Anneeeeeeeee"

...

„Allah belanizi versin"
„Gül ne oldu"
„Yare öldü, allah belanizi versin, sizin yüzünüzden Yare öldü"

Cansiz yüzüme bakiyordu.
Kapanan telefona baktim uzun uzun.
Kabus muydu?
Su an bir kabusun icinde olabilir miydim?

„Ne oldu abi ne diyor Gül"
„Yare..."
„Ne olmus abi Yare'ye???"
„Yare ölmüs"

Cansiz yere cöküp aglamaya basladi.

Düsünmeyi birakmistim, etrafimda olan biteni izliyordum.

„Abi ne oldu?", diye soran Devran'a baktim.
„Yare- Yare ölmüs Devran", diyerek yere cökmüstüm artik, bacaklarim beni tasimiyordu.

Silahimi nereye birakmistim?
Yasamak haramdi benim icin..

„Devran silahim nerde benim?"
„Abi ne yapacaksin silahini?"
„Lazim"

Devran'i izliyordum, agliyordu, etrafimdaki herkes agliyordu, ben?
Anlamamis miydim?
Karim ölmüstü.

„Abi beni affet!", diyen Devran'a döndüm, elindeki siringayi koluma saplamasiyla oldugum yerde sendeledim.

„NE VERDIN LAN BANA?"
„Seni kaybedemem abi, özür dilerim!"

Basim dönüyordu, mantikli düsünememeye baslamistim.

„Abi.. abi bana bak abi"
„A-n-l-a-m-i-y-o-r-u-m", her sey sanki yavas cekimde ilerliyordu.

„Cansiz, abimi arabaya tasiyalim", dediginde gözlerim yavas yavas kapaniyordu.

„Ne verdin abime?", diye sordu Cansiz, her seyi duyuyor haraket edemiyordum, tüm vücudum uyusmus gibiydi.

„Ege'den sakinlestirici aldim, senin arabandada var", Yare bu durumdayken Ferman abimin saglikli davranabilecegini düsünmüyorum.

Cansiz bir sey söylemeden arabaya bindi.
Arka koltukta yatiyordum, Cansiz Devran ve Kerem ile birlikte deponun oldugu bölgeden ayrildik.

Yola ciktiktan kisa bir süre sonra büyük bir gürültü ile deponun patlama sesi geldi.

„Ne-ne oldu?", diye sordum güclükle.
„Depo patladi abi", diye yanitladi Devran.

Yol boyunca sessizlik hakimdi, Cansiz sessiz sessiz agliyordu, ben ise düsünemiyordum bile.
Sevdigim kadin ölmüstü, düsünemiyor, aglayamiyordum.