My chest started to pumped. He harshly grabbed my face and kissed me. That kiss was so painful. Nakikita ko sa mga mata niya na nasasaktan siya. He gently pushed me away, Tumayo siya at tumalikod, napahawak siya sa batok niya at nagsalita.
"Mas masarap ba siyang humalik kesa sakin Coleen?!"
Ako dapat ang nagtatanong sakanya niyan. Nagseselos ba siya?! WTF! Ano bang pinagsasabi niya?! Baliw ba siya?! Bakit siya nagseselos?! At isa pa wala namang KAMI! He's acting weird, what's wrong with him?! Ano bang pake niya?!
"Why are you acting like that?! Ano bang problema mo?! Tsaka ano bang pake mo?!"
Napasuntok siya sa pader. Hindi ko talaga siya ma intindihan muli niya akong hinalikan, sinubukan kong kumalas pero ang lakas niya.
"I-want to fuck.. You.. N-now, Coleen.."
May pagnanasa sa boses niya. And it really creeps me out. He parted my legs at hinubad ang panty ko, he then suddenly pushed his arroused manhood inside me, dahilan para mapasigaw ako sa sakit.
I saw him panicked, He pulled his manhood out of my pussy. Napaiyak ako. I covered my body with a pillow, my hair is ruined, even my dress is ripped. I am crying like hell! I don't want him to touch me, not even a single strand of my hair. Kinamumuhian ko siya. Pano niya nagawa sakin to? I can't stop my tears from falling. Nakita ko na napahawak siya sa noo niya.
Tumayo ako at tumungo sa pintuan ng kwarto niya, he is about to touch me but I refused. Diring-diri ako sakanya. He's an asshole! I walk slowly, My pussy is hurting. Kamuntikan pa nga akong nadapa but I managed myself to walk. Hindi niya man lang naisip na magdahan-dahan. Hindi ko lubos maisip na aabot kami sa ganun.
Pumasok ako sa kwarto at umupo ng dahan-dahan, ansakit ng pagkababae ko sobra. Narinig ko ang sunod sunod na katok niya sa pintuan ng kwarto ko.
"Coleen, I'm sorry, hindi ko sinasadya. I'm so sorry, nadala ako ng sobra sa selos ko. Sorry...so sorry.*sobs*.sana mapatawad mo ko."
Umagos na naman ang mga luha sa pisnge ko. Selos? Nagawa niya sakin yun dahil lang sa selos niya? Siguro nakita niyang hinalikan ako nung Garrix kanina sa cafeteria.Ang babaw ng rason niya! Dahil lang sa halik na yun? Hindi man lang ako tinanong kung bakit ako hinalikan ng Garrix na yun?! Nagalit siya ng sobra ng hindi niya inaalam ang totoong nangyari?! I ignored him, I even heard him sobbing, he keeps on saying sorry. Pero hindi ko siya pinansin, I need to rest.
Nagising ako at dahan-dahang tumayo hindi na masyadong masakit pero may konting hapdi pa rin. Lumabas ako ng kwarto, at naghanda ng makakain, maggagabi na rin pala. Hinanap ng paningin ko si Kristoff, mabuti na lang wala siya. Ayoko munang makita siya, ayokong maramdaman ang mga hawak niya, ayokong matikman ang mga labi niya. Galit pa rin ako sakanya.
Pagkatapos kumain, nagbihis ako at dahan-dahang lumabas ng dorm, parang bagong tuli tuloy ako kung maglakad. Nag skirt na lang ako para hindi na rin ako mahirapan, pupunta ako ng clinic, I need to get myself checked. Naglalakad ako sa hallway ng may mabangga ako, napaupo ako dahil nawalan ako ng balanse. Tinulungan niya kong tumayo, pero hindi ko ata kaya, kaya binuhat niya na lang ako na parang bagong kasal. Nang iniangat ko ang ulo ko, nanlaki ang mata ko ng makita si Garrix. Bakit ba sa dami ng studyante sa FCK na pwede kong makabangga siya pa?!
"Hey! Put me down!"
I tried to move and wiggle my body, kaso hindi ko kaya.
"No"
Sagot niya. Pinaghahampas ko siya. Why is he doing this?! I hate the way he hold my back and legs, feeling ko nandidiri ako.
"Put me down! Please.. I can walk."
He smirked and stop. He looked at me straight in the eye.
"You sure? I don't think you can"
Well, kaya ko pa naman eh! Mabagal nga lang. Pero atleast nakakalakad pa rin ako! Hindi naman ako lumpo!
"San ba punta mo?"
Tanong niya. Ayaw niya pa rin akong bitawan. Myghaassshh! Nakakahiya na talaga to!
"Clinic"
He doesn't look surprised, parang alam niya na kung bakit. I shooked my head. Feeling ko alam na niya kung ano ang purpose ko dun.
"Tamang tama dun din ang punta ko"
Nakakailang na talaga to. Gusto ko na talaga tumalon na lang kaso hindi ko pa kaya.
"Hey! Put me down!."
But he refused.
"Wag na kasing makulit. Okay? "
Napanguso na lg ako. Alam ko namang hindi ako mananalo sa lalaking ito. Maya-maya pa eh, dumating na rin kami sa wakas sa clinic, inihiga niya ko sa isa sa mga hospital bed, Inilalayan niya ko.
Umalis siya kaagad at kinausap ang school nurse, hindi ko narinig ang usapan nila. Bigla akong kinabahan, may possibility kaya? Isang beses niya lang naman naipasok at hinugot niya naman kaagad kasi nga napaiyak ako sa sobrang sakit. Myghaaddd! Hindi siya gumamit ng condom kanina, baka... Baka.. Oh noooooo! Nangingilid luha ko, dahil sa mga pumapasok sa isip ko, sana naman mali ako, masyado pa akong bata para magkaroon ng responsibilidad ayokooooo! Nag o-overthink lang ako siguro..
"Are you okay?"
Gusto ko sanang sabihin na hindi ako okay pero ayokong malaman niya ang iniisip ko, ayoko.
"Masakit pa ba?"
Kunot noo niyang tanong. Hindi ako sumagot. Umupo siya sa tabi ko at hinawakan ng mahigpit ang kamay ko.
"I know what happened, lalake ako, tell me who did this to you."
I can't Garrix, I'm sorry. Tahimik lang ako, hindi ko siya kinibo. Ayokong pag usapan to, I don't know him well, I better keep this myself. Hindi niya rin ako pinilit pa nasagutin ang tanong niya, mabuti na lang. Inalalayan niya ko hanggang sa makarating kami sa tapat ng pintuan ng dorm ko.
"Thank you Garrix"
I fake a smile at pumasok. I thought he's not nice, well I was wrong mabait pala talaga siya at gentleman. Pinaandar ko ang lampshade, I can't sleep, masyadong marami ang nangyari sakin ngayong araw, I was hurt emotionally and physically. Hindi ko alam kung paano haharapin si Kristoff. Hindi ko na rin na malayan na magdadalawang buwan narin pala ako dito, na mimiss ko na ang parents ko. Napapikit ako, tomorrow will be our first meeting for our KISSING SUBJECT. I hope everything will work well.
Napaisip din ako kanina, posible kaya na mabuntis ako kahit isang tusok lang yun? I mean, hindi naman siya gumalaw hinugot niya naman kaagad eh. Yun nga lang hindi ko napansin kung nalabasan na ba siya that time, bago niya pa ipasok ang batuta niya sa kweba ko. Hindi ako mapakali, sana hindi totoo ang hinala ko at napapraning lang talaga ako ngayon.
