Binuksan ko ang pinto ng kwarto ko. Nakita ko siya na nasa kusina, nagluluto. He stared at me. I can see the guilt in his eyes. Umiwas siya ng tingin. He's half naked, ang ganda ng katawan niya. Nang iinit ako. Bumaba ang tingin ko sa totoy niya, parang biglang nag 'hi' saakin nang biglang humarap. Napakagat ako ng labi.
This is soooo AWKWARD. Nahuli niya akong titig na titig sa junjun niya. Muntik ko nang makalimutan na galit pala ako sakanya.
Dumiretso ako sa fridge at kumuha ng fresh milk. I don't care if he sees me wearing only my undies and sleeveless, wala akong bra kaya bakat na bakat ang nipples ko. And so? Palagi naman akong lumalabas ng kwarto ko na ganito. I think he don't care at all. Umupo ako sa couch at inayos ang buhok ko.
"Coleen.."
Hearing his voice again after a long time make me froze. Humugot ako ng malalim na hininga bago nagsalita.
"What?"
I pretend to act and speak normal, like nothing had happened. I heard him sighed.
"Can we talk?"
Really? I don't know if I'm ready to face him. I don't know how to have a conversation with him talking about what he did four months ago. Yes apat na buwan na rin pala ang nakakalipas simula ng mangyari yun. Pero ngayon lang kami nagkibuan sa loob ng mahabang panahon, parang hangin lang kami sa isa't isa, minsan nagkatinginan tapos todo iwasan, ganun kami sa araw-araw.
"Were talking"
Ugh! Parang may bumabara sa lalamunan ko, sa tuwing sasagot ako sa mga tanong niya, pakiramdam ko niyayakap ako ng ka awkwardan dito sa buong dorm. I heard footsteps. Kinakabahan na ko, are we really going to talk about it? right now? Mas mabuti na rin siguro na malinawan ang issue na ito at matuldukan na. So I prepared myself at inayos ang pagkakaupo as he sat beside me.
"Coleen I..I'm so sorry.. I know I was a jerk that time na nagawa ko iyon sayo..Hindi ko intensyon na saktan ka..hindi ko maintindihan itong nararamdaman ko, kung bakit ganito ang nararamdaman ko sayo. Ayokong may ibang humawak sayo..Ayokong may humalik sayo maliban sakin...Nong mga panahon na ayaw mo kong kausapin..pakiramdam ko gumuho ang mundo ko at paunti-unti akong pinapatay.. I was drunk every night and a prisoner of my room on day light...Hindi ko alam ang gagawin Coleen.. Parang pinupunit ang puso ko sa tuwing iniiwasan mo ko..Then I realized, all those actions and jealousy was because...I..already started to like you..Napakatanga ko...
Hinawakan niya ang mga kamay ko. Wala pa ring kareareaksyon sa mukha ko. Nakatingin lang ako sakanya.
".....Dumating yung panahon na hindi ako mapakali ng hindi kita nakikita, nagbabakasakali na kahit sa malayuan man lang masulyapan man lang kita...Minsan naisip ko mas mabuti pang mawala na lang ako kung yun ang kaparusahan sa lahat ng nagawa ko sayo, tatanggapin ko. At sa mga panahong yun.....I never knew that..I was falling inlove with you Coleen."
Tumulo ang mga luha ko. Wala akong binitawan kahit ni isang salita. Tumayo ako as I wiped my tears using my index finger.
"...Kung hindi mo pa ko kayang patawarin sa ngayon, naiintindihan ko. Pero sana kapag dumating ang araw na handa mo na ulit buksan ang puso mo. Sana hindi nagbago ang pagtingin mo sakin. Ako pa rin ito Coleen, nandito lang ako palagi para sayo..pinapangako ko na hindi na mauulit yun, I'll protect you..I'm sorry.."
Alam kong pinipigilan niya lang ang luha niya. Nanginginig ang boses niya sa bawat salitang binibitawan niya. Pumasok ako sa kwarto at doon ibinuhos lahat ng luha ko.
Nakakainis! Bakit ba siya nagkakaganyan ngayon?! Mas gusto ko pa rin ang dating Kristoff na makulit at manyak. Dahil kahit palagi kaming nagtatalo, I can tell na mabait naman talaga siya and he really cares about me. Siya yung nag motivate sakin na ipagpatuloy ang pag aaral dito a loob ng FCK. Siya ang nagpapatibay ng loob ko sa Panahong mahina ako. Nakakainis lang at nagkakaganun siya ng dahil saakin. Na miss ko siya sobra. Yes I am enjoying Garrix's company pero iba talaga ang saya ko kapag siya ang kasama ko. Nakakalungkot lang at kailangan pa naming umabot sa ganitong sitwasyon.
I turned off my lampshade. Hindi maganda ang pakiramdam ko. Parang pinipiga itong puso't isip ko. Nagising ako dahil sa alarm clock ko. May klase pa pala ako. HANDJOB SUBJECT. My poor hands. Sana naman sex toys lang muna ang gagamitin namin.
Hindi ko kakayanin kung aktwal na penis yung lalaruin namin. Jusko! Gusto kong gawin iyon kay Kristoff lang! Ohhh crap I mention his name AGAIN.
Hindi siya maalis sa isip ko, hindi niya ako masisi.. Nakakainit siya at malaki at..teka? Ay ewan! Now here I am holding a huge silicon penis. Mukha itong totoo hindi na masama. Hinawakan ko ito. And with our professor's signal I move my hands up and down.
Hindi ko maintindihan kung bakit gustong-gusto ito ng mga lalaki.Ano kayang pakiramdam nila kapag ginagawa nila ito? Masarap ba talaga? Feels like heaven or cloud 9?
Naalala ko kasi si Kristoff nong first day of school. I saw him holding his arroused dick, his moving his hands up and down. Napailing ako nang masagi sa isip ko yun. I feel wet down there, fuck! Pinagpapantasyahan ko ba siya?
Naalala ko lang noong una kaming magkita. Napangiwi ako, hindi maganda ang pagkikita naming yun. Napabaling ako sa labas. Made of glass yung dingding ng classroom kaya kitang kita kami sa loob. Namamalikmata ako? I am holding this fucking fake dick as I thrust it harder up and down.
"K-Kristoff?"
I saw a man standing behind the glass wall. Is he watching me doing this? OMYGD! spell A-W-K-W-A-R-D. Kill me now! Baka kung ano na naman ang iniisip nun at baka pagnagkabati kami ay tutuksuhin niya ako patungkol dito.
Napalunok ako sa mga iniisip ko. Tiningnan ko ulit kung nandiyan pa rin siya. Good thing at wala na siya, baka nagwala na naman ang kapatid nitang may ulo sa ibaba at pinaamo ata. Sa dami ba naman naming nag ha-handjob ngayon, sino bang lalaki ang hindi matatayuan? Anyway, ano bang ginagawa niya dito?!
