Bumangon ako mula sa pagkakahiga. Bakit hindi niya man lang sinabi saakin?
"Tell me.. Ikaw ba ang lalaking nakapareha ko nung first quiz?"
Napalunok siya. The taste of his lips is fucking familiar! And the way he move his lips makes me crazy! Bakit hindi mo man lang sinabi saakin? He closed his eyes and gulp. Before he speak.
"Yes"
Sagot niya. Bumuntong hininga ako, masyado ng marami ang pumapasok sa utak ko na nanunuot sa sistema ko. All this fcking revelation in just one day! Gusto kong mawalan ulit ng malay.
"Bakit hindi mo sinabi saakin?"
I know na hindi ito problema but its an issue. Since that day | am always wondering who is that mysterious guy. And hindi ko man lang napansin o namalayan man lang na kasa kasama ko na pala siya. And all this time alam niya. Pero mas pinili niyang manahimik, at itago sakin ang bagay na yun. He looked away at hindi nagsalita.
"Please answer me Garrix.”
Huminga siya ng malalim bago nagsalita.
"Dahil ayokong masaktan Coleen."
Masaktan? Bakit naman siya masasaktan? Hindi ko maintidihan ang sinasabi niya.
"Hindi ko maintindihan Garr-"
Hinalikan niya ko. Nabigla ako sa ginawa niya. Nakakunot pa rin ang noo ko. I still don't understand. Naitulak ko siya at nasampal. Bakit hindi niya sagutin ang tanong ko?!Panandaliang katahimikan ang bumalot sa aming dalawa matapos ng nangyari.
"Natatakot ako na ba ka mahulog ang loob ko sayo Coleen, kaya pinigilan ko ang puso ko na mahalin ka hanggat kaya ko pa."
Nanatili akong tahimik.
"The first time I saw you at the first quiz. Nagka interes na ko sayo. You catched my attention, from then on palagi kitang hinahanap dito sa loob ng campus...
Then one time | saw you bleeding. I am worried, nagalit ako kay Kristoff dahil sa ginawa niya, gusto ko siyang suntukin, gusto ko siyang murahin kaya lang hindi ko magawa, dahil sino ba naman ako sa buhay mo?..
..Simula noon naging magkaibigan tayo, mas nagustuhan kita dahil hindi ka lang pala maganda, mabait ka pa..
..Napapangiti ako pag naaasar kita, makita lang kita kompleto na ang araw ko. You inspired me to continue my studies here. | even shift my other subjects to yours para lang maging kaklase kita.. And I knew that time I already liked you...
.. Then I realized, hindi lang kita basta nagustuhan lang, alam ko sa mga panahong iyon mahal na talaga kita. Pero hindi mapigilan ng puso kong umiyak dahil alam kong kahit kailan hindi mangyayari na mahalin mo rin ako pabalik..
.. But still I wanted to see you, I wanted to talk to you, I wanted you..
..At ang pinaka masakit sa lahat? Noong nalaman ko na pumalpak ang thesis namin. And I got my groupmate pregnant. I knew that time all my hopes and dreams had gone. Hope that you might love me back and My dreams to be with you for the rest of my life...
..Life's unfair indeed, seeing you happy with Kristoff makes me realize that I don't have any chance in your heart anymore. God knows how much I wanted you.
..And the night when we were about to make love, you were drunk and I was too. i really wanted to taste every part of you. Pero hindi ko tinuloy, hindi ko ginawa. Because I don't want to took advantage with you. Pinigilan ko ang sarili ko..
..At nung umalis ka umiyak ako. Dahil sinampal ako ng katotohanan na kahit ano pa ang gawin ko, hindi ka mapapasaakin. Kaya simula sa araw na yun kahit masakit tinanggap ko, kahit mahapdi tiniis ko na ang puso mo ay para lang kay Kristoff at wala ng lugar pa para saakin."
Natulala ako. Hindi ko alam na ganun na pala ang nararamdaman niya para saakin. Garrix is a great man. He's the type of guy that every girl could ever dreamed of. His tears is running down his cheeks. I feel sorry for him. Nilapitan ko siya at niyakap. Mas tumindi ang buhos ng mga luha niya, niyakap niya ko ng sobrang higpit.
"I appreciate you Garrix. Masaya ako at nalaman ko iyon mula saiyo. I should've known earlier, but after all, you're still here. Through my ups and downs. And I love you for that. I'm so lucky to have someone like you in my life. Garrix, friendship never dies, always remember that. I don't want to break up with you thats why if you will and if still want. Can I still be your friend?"
I asked him smiling, pinahid ko ang mga luha niya gamit ang hintuturo ko, ito lang ang magagawa ko ngayon. I hope I somehow comfort him. Hinawakan niya ang kamay ko, at ngumiti. Patuloy pa rin ang pag agos ng mga luha sa mga mata niya.
"Ofcourse."
***
KRISTOFF's POV
Iminulat ko ang mga mata ko. Naramdaman kong may humahalik sa leeg ko. Hindi ba galit ako sakanya? Hinawakan ko ang bewang niya at inihiga sa kama.
"We need to talk Col-"
What the fuck?! Akala ko si Coleen ito. Pero anong ginagawa ng babaeng ito dito?!
"What the fuck are you doing here?! Pano ka nakapasok dito?!"
Hinawakan niya ang pagkalalaki ko, hinawi ko ang kamay niya. Sumimangot naman ito. Baka kung ano ang isipin ni Coleen kapag nakita niya ang babaeng ito sa loob ng kwarto ko.
"Get out."
Aniya at niyakap ako, pilit ko siyang inaalis sa katawan ko. Fvck! This girl is crazy!
"I SAID GET OUT!!"
Natigilan ito sa kakasiksik ng katawan niya sa katawan ko. Pinulot niya ang damit sa sahig at patakbong lumabas ng kwarto. Naibagsak ko ang katawan sa kama. Ano ba itong nagawa ko? Napahawak ako sa ulo ko. Parang inuntog ng sampong beses ang ulo ko sa sobrang sakit.
***
COLEEN'S POV
Tulala akong nakaupo sa living room ni Garrix. Hindi pa rin ako makapaniwala sa lahat ng mga nalaman ko't nakita.
"Are you okay?"
Tanong niya. Umupo siya sa tabi ko.
"I think so."
Ani ko.
"Anong you think so?.. Ano bang nangyari kanina at hinimatay ka habang umiiyak. May nangyari ba?"
Napakagat ako ng bibig. Tumulo ang mga luha ko. Sana namamalikmata lang ako. Sana hindi totoo ang mga nakita ko kanina. Sana hindi si Kristoff iyon. Bahagya akong napapikit.
"Isaw him."
Ani ko. Nanginginig ang boses ko. Pakiramdam ko dinudurog ang puso ko. Paulit-ulit na bumabalik sa memorya ko ang mga nakita kk kanina, hindi ko mapigilang hindi umiyak.
"I saw him, kissing a woman in his room...parang hindi ko kakayanin ito Garrix. Hindi ko kaya.."
I sobbed. He hugged me so tight and comfort me.
"Dammit! Hindi ka dapat sinasayang Coleen. I swear to God na kapag nalaman ko na talagang niloloko ka niya.Gagawin ko ang lahat maagaw ka lang sakanya. You don't deserve to cry, you don't deserve to be in pain and get hurt."
I hugged him back. I am happy to have someone who I can lean on. Someone I can cry on. Ang swerte ng babaeng mapapangasawa mo Garrix.
"Can I sleep here tonight?...Hindi ko pa siya kayang harapin.."
He smiled at me.
"Sure. Anything you wish for."
