Ben izleme cihazını aktif hâle getirdikten sonra Karanın onu imha ettiğini düşünmüştüm.
Fakat işleri, merkezin yer tespiti yapabileceği kadar uzun sürmüş olmalıydı.
O an ordan çıkıp arabadan inen Tarığın kollarına atlamak istedim.
Fakat polislerin gelmesi ile korumaları ile birlikte üstü çıplak, altın da sadece gri bir eşofman olan Karan da dışarı çıktı.
Tarık sözü uzatmadı direkt sordu. "Deva nerde?"
O an polislerin beni koruyacağını düşündüm. Ve yerimde kıpırdanarak ordan çıkmaya çalıştım.
"Öldü" dedi Karan.
Ne?
Ben Karanın söylediği şeyin şaşkınlığını yaşarken bir çift ev terliği yanıma geldi.
"Sakın kıpırdama" dedi. Bu ses yelize aitti.
Tabi ki onu dinlemedim ve bağırmaya başladım.
"Burdayım Tarık!" O an Karanın gözlerini yumup sabır çektiğine şahit oldum.
"Aptal!" Diye bağırdı Yeliz ve beni adeta sürükleyerek arabanın altından çıkardı.
Kolumu onun kolundan kurtardım ve Tarığa doğru ilerlemeye başlamıştım ki Yeliz tekrar beni kendine çekti.
O sırada bakışlarım Yelize sabitti fakat "demek öldü ha?" Diyen Tarığın sesini duymuştum.
Ben Yeliz ile bir kavgaya tutuşurken arkada ki korumalarında polisler ile küçük çaplı bir kavgaya tutuştuğunu işitiyordum.
Açıkçası Yeliz gibi aşko kuşko bir kıza göre çok güzel dövüştüğünü kabul etmeliydim.
Şuan elimiz de silah yoktu yani yalnızca yumruk yumruğa dövüşüyorduk, ve ben Yelizi anında yere sereceğimi düşünmüştüm.
Fakat bu kızın kol kası falan vardı!
İçimizden geçer bu bizim Deva!
Sen neden beni küçük düşürüp duruyorsun!
Benim iç sesimsin sen benim! Benim tarafımda olmalısın!
Üstelik onu pekala yenebiliriz.
Yeliz yüzüme bir yumruk savuşturduğun da geriye çekildim bir yandan da bana yumruk attığı kolunu tutup ters çeviriyordum.
Acıyla inlediğini duydum fakat hâlâ saldırmaya devam ediyordu.
Bacağını neredeyse benim boyum kadar çıkarıp kolunu büktüğüm elime sert bir tekme attı.
Elimi ister istemez kolundan çektim ve biraz geri çekildim.
Birkaç dakika klasik şekilde yumruk yumruğa savaşdık ve kimsenin kimseye bir üstünlüğü olmadı.
Fakat en sonunda iki kolunu da boynuma sardığın da nefessiz kaldığımı hissetmeye başlamıştım.
"Gerçekten kendi topuğuna sıkıyorsun" diye fısıldadı kulağıma doğru.
Birazdan nefessizlikten diğer tarafı yoklayacağız birşeyler yap!
Nefes almak için boynumu saran kollarını ellerimle engellemeye çalışıyordum.
Fakat bundan daha etkili bir hareket aklıma gelince ellerimi kollarından çektim ve boynuna götürüp sıkı sıkı tuttum.
En sonunda tüm bedenimin gücünü ayaklarıma verip bedenimi zemine sabitledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafyalar Kapatılsın!
Action"Koşun! Kaçıyor!" "Bu sefer Karan bey bizi kesinlikle gebertecek!" Selam! Ben Deva, Deva Keçici. İstihbahrat koordinasyon da acemi ajanlık yapıyorum. Şu ana kadar pek önemli bir göreve çıktığım söylenemez fakat bu ilk olanı! Ve bu oldukça heyecanlı...
