-24

834 57 20
                                    

Bu bölümü pisipisi_meliss'e ithaf ediyorummm.

Bu bölüm 6. Bölümü Karan'ın ağzından okuyacağız.

İyi okumalarr, yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorumm.

Karan'ın ağzından ;

Deva'yı üzerini değiştirmesi için gönderdikten sonra ben de üzerimi giyindim ve onu aşağı da beklemeye başladım.

Bir süre bekledikten sonra "Hadi çıkalım" diye bağıran sesini duydum.

"Hazır mısın?" Diye sordum hayretle.

Ne Azra ne de Yelizin bu kadar kısa süre de bu kadar güzel olabildiğine şahit olmuştum.

"Evet?" Dedi 'ne var bunda?' Der gibi.

Her ne kadar ben güzelliğinden ötürü büyülenmiş gibi hissetsem de ağzımdan tam aksi sözler çıktı.

"Hani makyaj" dedim yüzüne bakarak.

"Kendimden başkasının makyaj malzemesini kullanamıyorum" diye açıklama yaptı.

Bahçeye çıkıp korumaların arabayı getirmesini beklemeye başladık.

"O zaman sana en kısa süre de bir makyaj seti alalım, göz zevkimi bozuyorsun"

Yalan, sen her halinle güzelsin...

"Göz zovkomo bozoyorson" diyerek taklit etti beni.

Etraf da birkaç korumanın kıkırdağını işittim.

Hemen kovuldun koçum.

Araba geldiğinde ben sürücü koltuğuna geçerken Deva'nın arka koltuğa geçtiğini gördüm.

"Niye öne geçmiyorsun"

"Göz zevkiniz bozulmasın diye Karan beyciğim" dedi yapma bir samimiyet ile.

Yol boyunca konuşmamıştık.

Ben yola bakıyordum fakat gözüm ara ara Deva'ya kayıyordu.

Birşey düşünüyor gibiydi. Fakat ben hâlâ onun Danla'dan özür dileyeceğine inanamıyordum.

O inatçı birisidir ve bunu yapmak için onu ikna etmek beni fazla yormamıştı.

Şirketin önünde durduktan sonra Deva'nın aşağı inmesini bekledim ama inmedi.

Birkaç kafa göz işareti yaptım, inmesi için fakat o gene de inmedi.

Sonunda hanım Efendi'nin kapısını açmamı beklediğini anladım.

"Baş belası" diye söylenerek kapısını açtım.

Başıma bela saracaksam da böylesini sarayım anasını satayım.

Geri çekildim ve elimle şirketi gösterip "buyrun Deva hanım" dedim alayvari bir tavır ile.

"Mersi canım"

Şirkete girdik ve asansörü kullanarak 2. Kata çıktık.

Asansörden indik ve Deva arkada ben önde yürümeye başladık.

"Az yavaşlasana be!" Diye çemkirdiğini duyunca adımlarımı küçülttüm ve sonunda bana yetişebildi.

Toplantı odasına vardığımız da ortakların çoktan geldiğini gördüm. 

"Günaydın" dedi Deva fazla neşeli bir ses ile.

Toplantı masasında tek boş yer vardı orası da benim yerimdi. Deva'ya sandalye istettiriceğim sıra da Deva hızla gitti ve baş köşeye kuruldu.

Mafyalar Kapatılsın!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin