-23

935 71 33
                                    

Bu bölüm birazcık mutlu olsunlar istedim. (Birkaç bölüm sonra ağızlarına sıçıcam) çünkü ben mükemmel bir yazarım.

İyi okumalarr oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorumm 💗

Sabah uyandığımda gözlerimi Karan'ın yatağında açtım.

En son o gelene kadar onu beklemiş ve sanırım koltukta uyuyakalmıştım.

Beni buraya o taşımış olmalıydı.

Gözlerim Karan'ı aradığında yatağın yanında ki koltukta uyurken buldum onu.

Aynı benim buraya geldiğim ilk gece uyuduğum gibi.

Yataktan kalktım ve koltuğa onun yanına gittim.

Açıkta kalan boynuna küçük bir öpücük bıraktım.

Tuttuğu nefesinden uyandığını anlamıştım ama bana rol çekiyordu.

"Koskoca yatak varken küçücük koltukta yattığına inanamıyorum" dedim ilk günler de onun sözlerine atıf da bulunarak.

"Seni rahatsız etmek istemedim" dedi ve yavaşça araladı gözlerini.

"Senden rahatsız olmam" dedim ama bu dediğime ben bile şaşırmıştım.

Karan beni belimden tutup kendine çektiğinde beklemediğim birşey olduğu için küçük bir çığlık kaçtı dudaklarımdan.

Şuan onun üzerinde yatıyordum.

"İşin yok mu senin, işe gitsene!" Dedim.

"Hiç bir iş senden önemli değil, bugün işe gitmek istemiyorum." diye kısa bir cevap verdi.

Yüzü git gide yüzüme yaklaşıyordu.

İlk dediği kalbimi yerimden söken sözleir yok sayarak.

"Her istediğini yapamazsın ama! Eve para getirmen lazım. Yoksa evlenmem senle. İşi gücü olmayan erkeğe vermez anam beni-"

Düşük çenemi ve boş cümlelerimi kesen şey dudaklarımın üzerinde hissettiğim baskı idi.

Karan dudaklarını dudaklarıma bastırmış, yavaş yavaş hareket ettiriyordu.

Bir süre küçük hareketler ile beni öptükten sonra geri çekildi.

Benim hâlâ hareket etmediğimi birnevi transa girdiğimi görünce küçük bir gülüş kaçtı dudaklarından.

Bu garip atmosferi bozmak adına konuyu dağıttım.

"Ee, anlatsana hikayeni." Kollarımı onun göğsünün üzerine koyarak rahat bir pozisyon aldım.

"Ne hikayesi" dedi kaşlarını çatarak.

"İşte, mafya olma hikayen. Baban seni hiç sevmiyordu, annen babandan şiddet görüyordu bir gün baban sana da vurmak isteyince annen ona engel oldu ve baban onu öldürdü. Sende babanı öldürmek istedin ve onu öldürmek için karanlık dünyadan birisiyle iş birliği yaptın. Babanı öldürdün ve onun koltuğuna geçtin ondan çok daha korkutucu bir mafya oldun!"

İki dakika da Wattpad kitabı yazmıştım anasını satayım.

Karan beklemediğim şekilde bir kahkaha attı.

"Hayır annem ve babam birbirlerine aşıktı ve gayet mükemmel şekilde büyüdüm. Sadece 13 yaşımdan sonra babam bana eğitim vermeye başladı o kadar"

Kaşlarım çatıldı. Elimle Karan'ın göğsüne küçücük vurdum. "sen nasıl mafyasın ya! Mafya dediğinin acıklı hikayesi olur! Kan olur, vahşet olur! Tecavüz edilen ablalar, öldürülen anneler olur!"

Mafyalar Kapatılsın!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin