Bir Japon Masalı: Dedektif (L x reader)

Günlüğüme hoşgeldin

"Bana kendine has yürüyüşü ile yaklaştı gözlerinin altında ki tabaka komple siyaha bürünmüştü âdeta bir pandayı andıran sevimli yüzü bana daha da yakınlaşmıştı. Boynundan gelen kokular burnuma kadar ulaşıyordu anlamdıramadığım bir kokuydu sanki bir gül ya da... Bilmiyorum ama bu tatlı bir şeydi, ah salak kafam gül tatlı bir şey mi?
Bana daha da yaklaşınca kalbimin küt küt edişi kulaklarıma kadar gelmişti.
Bu adamı neden sevmiyorlardı? Adaletli birini neden sevmiyorlardı? Ben seviyordum hatta onun için canımı tehlikeye atacak kadar seviyordum.

-Sence sana biraz daha yakınlaşmam gerek mi?

Daha cevabımı beklemeden biraz daha yakınlaşmıştı kambur belini biraz daha eğip yüzlerimizi birleştirdi alnımı alnınına dayıyarak bana baktığı o gözleri yavaşça dudaklarıma kaymıştı:
- Hayatım ömrüm boyunca hiçbir kadından hoşlanmadım niye böyle oldu?...

Cevap veremedim çünkü benim de gözlerim onun o tatlı panda gözlerindeydi. Bakıyordum, bakıyordum doyamıyordum bakmaya.
Kalbimin sesini artık o da duyuyordu, kalbim onun için çıldırıyordu şu anda.
-Sen o kadar harika birisin ki neden hiçbir zaman birinden hoşlanmadın? Seninle evlenmek isteyen bir sürü kız vardır eminim.
-O kadar emin olma, dedi.

Gözlerini dudaklarımdan çekip yavaşça yüzüme baktı sanki gözleri bana bir şey anlatıyor gibiydi çok değişikti. Yüzü yavaşça güldü, gülüşü bir çocuğun gülüşü gibiydi:
-Benden hoşlansalar bile ben hoşlanmadım.
-Neden?
-Çünkü... Bilmiyorum yalnız olmak iyi gelmişti ama şimdi fikirlerim değişti.
-Peki ne düşünüyorsun şimdi?

Sustu,tekrardan dudaklarıma kaydı gözü. Elini cebinden çıkartıp yüzüme koydu, ve kalp krizi geçirmeme az kala dudaklarıma yavaşça dudakları değdi.

Ünlü dedektif L, herkesin ağzında dolaşan "kim bu L?" Dedikleri L, bütün suçluların korkulu rüyası L, beni öpüyordu ona olan sevgimden dolayı onu yıllar sonra bulsam bile iyi ki çabalamışım diyorum. L... Takma adıyla Ryuzaki gerçek adıyla Lawliet... Gerçek ismini tek bilen kişi babası kadar sevdiği Vatari'ydi ve artık bende biliyordum. L Lawliet, şimdi benim dudaklarımdaydı bu çok değişik bir duyguydu. Gözlerimi kapadım elimi onun beline götürdüm utançtan yanaklarım kıpkırmızı olmuştu, yüzüme düşen saçlarım beni daha çok terletiyordu yetmezmiş gibi.

Dudaklarımdan çekildi kıpkırmızı olmuş yüzüme baktı, gülümsedi.
-Dudakların çilek gibi, dedi.

Onun en sevdiği şey tatlılar ve meyveler favori meyvesi ise çilekti onun hakkında her şeyi biliyordum, ona takıntılıydım sanırım. Alt dudağımı iki dudağının arasına alınca gene kalbim çıldırmaya başlamıştı.

Çok değişikti, çok değişikti. Ünlü dedektif L, en iyi dedektif L, FBI'dan bile daha iyi olan L şu an beni öpüyordu. Bu bir rüya'mıydı?"

...

Hayır rüya değildi sadece defterime takıntılı olduğum adam için yazdığım hayaldi. Gerçek zannettin değil mi? Keşke gerçek olsaydı kendimi yıpranmış hissediyorum. Ben kim miyim? Adımı söylemek isterdim ama defterim bir gün başkasının eline geçerse ismim bilinsin istemiyorum. Kira olayı hâlâ devam ederken ismimi söyleyemem hatta ülkeden gitmeyi bile düşündüm ama sevdiğim adam için kalmam gerek... Neden bana onu yakalamam emri verildi ki, sevdiğim adama bunu yapamam. Her ne kadar onun yüzünü görmesemde, sesini normal duymasam da yapamam. Suçlu da olsam yapamam...
Ben kim miyim? Ben bir Japon kızıyım, aranan bir suçlu japon kızıyım ve ben...

Bir adalete aşık oldum.
Günlüğüme hoşgeldin.

Yazar notu: Merhaba sevgili okurum, aslında aklımda başka bir kurgu vardı ama onun üstüne biraz daha yoğunlaşmam gerek şimdilik bu hikâyemi size sunuyorum death note okuyun, okumayın bir şey fark etmeyecek polisiye suç romanı tadında bir kitap olduğunu unutmayın. Bu tarz bir kitap yazmak çok istediğim için yazıyorum keyifle okursunuz inşallah kendinize iyi bakın. Sevgilerle...