young and wild

special gift #3

young and wild

özel bölüm #3

fresha & changbin

•

Kiraz çiçekleri açtığında, Changbin en sevdiği mevsime giriş yaptıklarını biliyordu.

Fresha, aynı kiraz çiçekleri gibi kokuyordu. Onlar kadar güzeldi. İncinemeyecek kadar da değerliydi. Okuldan mezun olalı bir yılı geride bıraktıkları süre içerisinde Fresha ile gittikçe daha da yakınlaşıyorlardı. İşleri ciddiye bindirmeye ne kadar istekli olsa da kız aynı şekilde düşünmüyordu. Bunu birkaç kere konuşmuşlardı.

Fresha her seferinde sakin bir şekilde kaçmış, yorum yapmamıştı.

Changbin ise hevesli olan tek tarafın kendisi olduğunu düşünmeden edemiyordu. Tartıştıkları yoktu. Birbirlerinin kalbini kırmıyorlardı. Chan ve Felix'e göre daha durgun bir hayatları olduğunu da söyleyebilirdi. İkili kadar birbirlerini yemiyorlardı.

Fresha yükselen, Changbin alttan alan taraftı. İlişkileri bir denge içerisinde ilerliyordu. Aynı evde kalmıyorlardı. Fresha fırsat buldukça, Changbin'in yeni taşındığı dairesine geliyordu. Haftanın bir günü birlikte kalıyorlardı. Sık sık yurt dışına çıkma durumu oluyordu.

İstediği gibi sürekli birlikte değillerdi ve Changbin bu durumdan dolayı oldukça üzgündü.

Tek başına çıktığı yürüyüşün sonuna gelirken çalan telefonunu cevapladı. Jisung arıyordu. "Neredesin?"

"Evime yakınım. Ne oldu?"

"Gel ve beni kurtar." dedi Jisung. Saat akşam yediye geliyordu. Fresha, son dakika işi çıktığı için Japonya'ya gitmek zorunda kalmıştı. Güzel bir cumartesi günü tek başınaydı. "Hyunjin ve Minho yine birlik oldu." diyerek devam etti Jisung. "Bana saldırıyorlar."

Changbin göz devirdi. Arkadaşı kendi kaşınmıştı. Hyunjin'le barıştıkları günden beri nerede yaşadıkları belli değildi. Hyunjin, Jisung için göçebe gibi takılıyordu. Sürekli övdüğü evine gitmeyi kesmiş, Tom'un bıraktığı eve yerleşmişti. Arada Felix ve Chan ile beraber de kalıyordu. Bazen, çok işi olduğu zamanlarda da kendi dairesine gidiyordu.

Yorulduğunu fakat arkadaşlarını yalnız bırakmamak istediğinin de farkındaydı.

Minho tek başına bırakılmaya gelmiyordu. Jisung, onunla serasında çalışmaya devam ediyordu. Yıllar geçmesine rağmen yaşadığı krizler arada gün yüzüne çıkıyordu. Doğum günü ve ölüm günü oldukça sıkıntılı zamanlarıydı. Ekip ne olursa olsun birleşiyordu.

Herkes bir şekilde işlerine tutunmuş olsa da birbirlerinden ayrıldıkları yoktu.

"Arabama yürüyorum." diyerek cevap verdi Jisung'a. "Bir saate orada olurum."

Minho'nun arkadan "Söyle gelirken baget ekmek getirsin!" dediğini duyduğunda göz devirdi. "Ona söyle hizmetçisi yok ama alırım."

Jisung söylediğine güldü. "Acele et! Beni mahvedecekler." Hyunjin'in dizine yatmış konuşuyordu. Keyfi yerindeydi. Telefonu kapattığında "İşlem tamam!" diyerek seslendi bahçe kapısında duran Felix'e.

Felix bu özel gün için siyah bir kot ve beyaz gömlek giyinmişti. Birazdan yukarı çıkıp hazırlanan arkadaşına yardım edecekti. Chan bahçedeki son dokunuşları yapıyordu. Bütün bir bahçeyi ışıklarla süslemişlerdi.

Jisung'un yetiştirdiği özel bitkiler ortada duran masaya yakın konulmuş, üstlerine yine led ışıklar döşemişlerdi. Masada Changbin'in en sevdiği mezeler vardı. Minho mutfakta, yemek pişiriyordu.