young and wild

cp.13 "arkasında duran tehlike"

bolum uyarisi🙇‍♀️

bu bolumde chan'in gittikce kendisini sorgulatan hareketlerini gorebilir, ya bu cocuk boyle degildi basina tas mi dustu acaba diyebilirsiniz

ayrica siddet icerir, sonlara dogru hassaslasan kisiler icin o kisimlarin uyarisini da en basta vermek istiyorum, zaten yetiskin icerikte fakat fazladan uyari goz cikarmaz

young and wild calma listemizi takip etmeyi, sarkilarimizi dinlemeyi unutmayin profilimdeki linkten calma listemizi bulabilirsiniz, bolum sonunda soracagim sorularda cevaplarinizi bekliyorum

yazim hatalari varsa cok uzgunum kontrol ediyorum fakat her seferinde gozumden kacan oluyor maalesef

twitter| straykidsautr

bana buradan da ulasabilirsiniz🖤 olabildigince cc hesabindaki sorulara girip yanit vermeye calisiyorum

iyi okumalar🧚‍♀️

cp.13 "arkasında duran tehlike"

•

Chan, elinde iki kutu pizza ile evden içeri giriş yaptğında Felix üzerine geçirdiği tişörtle kahverengi tekli koltuğunda oturmuş kitabını okuyordu. Sabah uyandığında başlamış, gün boyu okumaya devam etmişti. Chan, onun bu eski kitabı nereden çıkardığını anlamamış fakat ses çıkarmamıştı.

Çıplak bacaklarını kendisine çekip, koltukta iyice küçülmüş çocuğa bakarken "Akşam yemeğini getirdim." dedi. Buzdolabında olan yiyecekler sabah için ikisini de doyurmuştu fakat akşama yetmeyeceğini bildiği için dışarı çıkması gerekmişti.

Felix, bakışlarını okuduğu kitaptan çekip yeni kararmaya başlayan havaya bakmış, ardından Chan'ın küçük sehpaya ilerlediğini fark edip, kitabının arasına ayracını yerleştirip sehpaya bırakıp ayaklanmıştı. "Teşekkür ederim." dedi Felix. "Sana yük oluyorum."

"Yük olduğun falan yok. Saçma düşünceler içerisine girme. İçeriden içeceği ve bardaklarımızı getir hadi."

Chan, ona bakmamış, direkt olarak yönlendirmişti. Sesinin sıkkın çıkması, Felix'in bir şey olduğuna dair inancını körüklüyordu ve sormak istiyordu. Bir saat içinde ne olmuştu?

Chan, cebini uzun zamandır doldurmuyordu. Para konusunda tekrar sıkışık olduğu bir döneme girmişti ve dışarı çıkıp avlanması gerekiyordu. Kenara koyduğu kötü gün parası Felix onunla kalmaya devam edecekse ikisine birden yetmeyecekti. Bir yandan Felix'i evde tek başına da bırakamazdı. Güvenli bir mahallede yaşamıyordu. Işığı açık olan penceresi her ne kadar sokağa bakmıyor olsada riske giremezdi. Bir gün içerisinde ışığı çok fazla açık kalmıştı. Dikkat çekmek istemiyordu.

Felix, bardaklarını siyah içecek ile doldururken Chan, "Dışarı tekrar çıkmam gerekiyor." dedi. "Evde tek kalabilir misin?"

Felix gelen soruyla kaşlarını kaldırırken "Evet, neden sordun?" diyerek karşılık verdi. "Burası anladığın gibi tekin bir bölge değil. Karanlıkta oturman gerekiyor."

"Sorun olmaz." dedi Felix. Bir bakıma aslında eve gitmesi gerekiyordu. Eşyalarını almak için. Fakat içinden bir ses ona dışarı Chan ile çıkarsa bir daha onunla geri dönemeyeceğini söylüyordu ve Felix bu sesten oldukça nefret etmişti.

Ona gerçekleri söylediği için.

Yedikleri boş pizza kutularını Felix, mutfakta duran çöpe atarken Chan üstündeki tişörtü beyaz bir gömlekle değiştirmiş, salona geri dönmüştü. Felix, mutfaktan uzattığı kafasıyla "Bekle." dediğinde Chan ona bakıp devam etmesini bekledi. "Beni de eve kadar bırakabilir misin?"