CHAPTER 26 - A SISTER'S LOVE

360 15 10
                                    

Ilang minuto lang ay nagising din si Irene kaya agad kaming lumapit sa kanya.

Anak? Okay ka lang ba? May masakit ba sayo? - sunod-sunod na tanong ni mommy.

Mommy?......nasan tayo? - malumanay na tanong ni Irene.

We're on the hospital anak dahil bigla ka nalang nahimatay kanina kaya dinala ka namin dito - pag-aalalang sabi naman ni mommy.

Irene! Why you didn't tell us about sa sakit mo? - agad na sabi ko kaya lumingon sya sakin.

a-anong sinasabi mo manang? - kinakabahang sabi ni Irene.

Alam na namin anak!........Bakit mo itinago sa amin?.... Edi sana naalagaan kita🥺edi sana natulungan kita sa paghahanap ng gamot!🥺
- naiiyak na sabi ni mommy.

Habang sinasabi ni mommy ang mga iyon ay napaiyak naman si Irene.

mommy I'm sorry😭....ayoko lang na makadagdag pa sa mga iniintindi mo at sa mga problema mo - sabi ni Irene habang umiiyak.

Anak kahit kailan hindi ka naging problema! Kayo! Kayong mga anak ko kahit kailan hindi kayo naging problema ko🥺 - sabi ni mommy habang humahagulgol ng iyak.

(umiiyak na kaming lahat)

Gusto ko lang naman na sana sinabi mo sakin/samin anak😭....dahil ayokong nagkakasakit kahit isa sa inyong mga anak kooo dahil importante kayo sakin..... at kung may problema man kayo andito lang ako lagi to support you and damayan kayo🥺 lalo na itong sakit mo na cancer anak! Hindi yan biro - dagdag pa ni mommy.

I'm sorry mommyyyy😭 - tanging sabi lang ni Irene.

Taman na yan! Dahil wala na tayong magagawa dahil andyan na yan eh - saad ko naman.

Manang, I'm sorry dahil naudlot pa yung kaso mo sakin dahil sa sakit ko😢 pero wag kang mag-aalala manang handa akong makulong makamit mo lang yung hustisya para sa anak mo🥲 - sabi ni Irene na kinaiyak ko ng lubos.

Ireneee!!! - umiiyak kong sabi at niyakap ko sya ng mahigpit.

Kumalas nako sa yakap.

Iuurong ko na yung kaso🥲 - agad na sabi ko na ikinabigla nila.

Huh? ba-bakit manang? Akala ko ba gusto mo ng hustisya para kay Isabel - tanong ni Irene.

No! Hindi ko maaatim na makikita kang nasa kulungan na iniinda yung sakit mo!🥺 Hindi ko Iuurong yung kaso dahil lang sa may sakit ka kundi dahil mahal kita Irene🥺mahal na mahal kita aking ading🥺 - sabi ko at yumakap ako ulit sa kanya.

Salamat manang🥺... Patawarin mo'ko sa lahat ng kasalanan ko lalo na sa pamilyang binuo ninyo ni Rod na nasira ko🥺 - naiiyak nyang sabi.

Shhh...kalimutan mo na yun ang importante ngayon ay andito na samin ulit si Isabel at ang aatupagin natin ay ang sakit mo - sabi ko.

But this disease is incurable manang hindi na magagamot🥲 bilang na ang mga araw ko dito sa mundo kaya ang importante sakin ngayon ay makasama kayong mga mahal ko sa buhay bago man lang ako mawala sa mundong ito🥲 - sabi ni Irene na mas ikinaiyak namin.

Anak stop saying that! - sabi ni mommy at hinalikan yung kamay ni Irene habang umiiyak.

Tanggapin nalang natin mommy dahil wala na tayong magagawa eh🥲 hanggang dito na lang talaga ako - sabi pa niya.

Dahil sa sinabi nya ay niyakap namin sya ni mommy.

Arayyy ko naman...grabi naman kayo makayakap mommy, manang eh haha - sabi nya at natawa kaya natawa nalang kami.

Pagkatapos naming mag-iyakan ay nagpa deliver lang kami ng Food for dinner pero hindi na kami kumain ni Rod doon dahil kailangan naming umuwi kasi syempre si Isabel kaya nag drive thru nalang kami ng foods namin at umuwi na.

Pauwi na kami ni Rod at pagpasok namin ay nasa sala si Isabel nanunuod ng tv kasama si yaya nelly.

Anak! we're home - sabi ko at agad naman syang bumangon.

"Mommy!! Daddy!!" masayang sabi nya at agad lumapit sa amin.

I miss you my love - sabi ko sa kanya habang nakayakap.

"I miss you more mommy ko daddy ko" sabi nya

I miss you din anak ko - sabi naman ni Rod at hinalikan sya sa noo.

We have foods anak, let's go eat na? - pag-aya ko sa kanya kaya nagtungo na kami sa kusina.

Kumain na kaming tatlo and habang kumakain kami I decided na sabihin kay Isabel ang mga nangyayari kahit hindi pa niya masyadong maintindihan.

Ahm anak? mommy has something to tell - sabi ko sa kanya.

"Ano po yun mommy?" - sabi naman nya

Did you know your tita Irene? - tanong ko sa kanya.

Ah yung kapatid mo po mommy? - sabi nya at agad naman akong nagtaka.

Ah did you know her already anak? - nagtatakang sabi ko.

"Yes po mommy, nung isang araw po kasi mommy nauna akong nagising sa inyo ni daddy kaya nagpunta po akong kusina and nakita ko po si tita Irene dun nag bi-bake po sya ng cookies mommy kaya nilapitan ko sya and tinanong kung bakit sya nag bake ng napaka-aga, sabi naman po niya baka daw kasi mag-abot kayo eh ayaw daw niyang nagagalit ka mommy and then inalok po nya akong cookies mommy and napakasarap po ng cookies mommy😃 kaya binigyan nya po akong maraming cookies mommy. Tapos  nagpunta po kami sa lamesa mommy at nag kwentuhan po kami saglit tapos tinanong ko po sya kung bakit magkamukha kayo sabi po niya kasi kapatid mo daw po sya hindi ko po kasi sya masyadong nakikita kaya po I'm happy kasi nakasama ko sya nun mommy at sinabi po niya sakin na magpapakabait daw po ako sa inyo ni daddy lagi at sabi nya na mahal na mahal ka daw nya po mommy and then pagkatapos po nun umakyat na po sya mommy" - kwento pa niya na nagpa-antig naman ng puso ko kaya bigla nalang akong naiyak.

"Bakit po kayo naiyak mommy? - tanong nya

Wala anak, ah mabait talaga yung tita Irene mo anak but anak she has a cancer anak🥺kaya pupuntahan natin sya tomorrow anak ha and iparamdam natin sa kanya na mahal natin sya - sabi ko sa kanya at nakita ko naman na nalungkot sya.

"What do you mean po mommy?  mawawala po ba si tita Irene mommy?" - naiiyak nyang sabi

We don't know kung hanggang kailan ang itatagal ng buhay ni tita Irene mo anak pero ipaparamdam natin sa kanya kung gaano natin sya kamahal anak😢 - tanging sabi ko na lamang.

"Opo mommy" sabi nya at nagpatuloy na sa pag kain.

Pagkatapos naming kumain ay umakyat na kami at naligo pagkatapos ay nagbihis na at natulog.






















Mahirap talagang tanggapin kapag isa sa mahal mo sa buhay ay mawawala, kaya pahalagahan nyo araw-araw yung mga magulang nyo, kapatid nyo at kahit sino pang mahal nyo sa buhay dahil hindi natin alam kung hanggang kailan natin sila pwedeng makapiling🥲 - author

END GAME Where stories live. Discover now