İKLİM DİYOR Kİ

TEMBELİM UYKUDAYIM, OBLOMOV AYARDAYIM

Uykucu mu? Buyurun Benim!

 Tabii canım... 

Sen ne diyosun be? 20 saat rekorum var benim bi' kere, heheyt...

 Öyle bilmem kaç saat uykusuz kaldımdı da, aman efendim çok yorgundum da, vay efendim hastaydım da, yok üzgündüm kızgındım falandı da değil! Bildiğin sağlıklı, mutlu mesut keyifli, deliksiz uyku! İvit... Hatta annem (kıyamam) ara ara gelip bakmış öldüm mü kaldım mı diye?

Kadıncağız bazen; "Bu dünyaya; yataktan kalkıp arada bir uyanıp (!) normal insanlar gibi yaşamsal gereksinimlerini gidermek üzere işler yapmak zorunda olduğunu bilsen, doğmak istemezdin sen kesin, tembel kızım benim!" der... Haklı mı ne? N'apayım böyleyim!

Hayır ama yani anlamadığım; her insan için fiks uyku saati, zamanı olmak zorunda mı? Başkası 3 saat uyur fişek gibi kalkar da zıpkın gibi olur, biri 6-7 saatten fazla uyursa mal gibi olur, öbürü 10 saat uyumazsa ölü gibi olur! Olabilir yani, olamaz mı? Yok efendim, beden sağlığımız için şu kadar uyumalıymışız, ruh sağlığımız için bu kadar, güzellik için o kadar! Beni benden iyi kim bilecek ki? Bilemez... Beni ben bilirim!

Amerika Duke Üniversitesi bir araştırma yapmışmış. İşi gücü yok ayol bunların. Git iki buluş yap, faydalı bi'şey bul. Buldukları sonuca bak; Kadınların uykuya daha çok ihtiyacı varmış!

Hayır, bunu öğrenmek için o kadar araştırmaya soruşturmaya ne gerek vardı ki? Bunu bilemeyecek ne var? Tabii ki kadınlar daha fazla uyumalı canım, aa...

"Kadınlar beyin yapısı gereği gün boyunca aynı anda bir çok işi yapabiliyor. Bu nedenle beyin daha çok yoruluyor. Ve daha fazla uyuyor." diye de analiz yapmışlar. 

E, bunu biz de biliyoruz da ondan o ka uyuyoruz herhalde şekerim?!  Beynimiz var ki, yoruluyor. Olmayan şey nasıl yorulsun di mi ama? Erkekler neden daha az uykuyla idare edebiliyorlar zannediyordunuz ki? Ehe...

O değil de, sabahları nasıl zor kalkıyorum yahu! 'Sabah' derken, lafın gelişi...

Ha... Araştırdım anacım, buldum, teşhisimi koydum; Bir sendromun pençesindeyim anacım...

Al bak;

"Yataktan çıkmak istememek ve sabahları zor uyanmak psikolojik bir semptomdur; tıptaki adi Dysania'dır."  E, öyle desen ya şekerim?!

Ben mi uydurdum da diyorum, al işte, biliyorlar da söylüyorlar?!

Nasıl bir sendrom ise artık, yıllardır peşimi bırakmadı. Sonuçta psikolojikmiş canım, elimde değil ki, karşı koyamıyorum işte demek ki?! Hayır yani tembelliğim ile, oblomovzede halimle hiç bir alakası yokmuş. Bi'tür hastalık işte?! 

Ay... Hastayım ben... Hasta mıyım ki gerçekten? Şekerim o nasıl bir hastalıktır ki te bebeyken başlayıp bir türlü geçmeyen? E, ama farkında değildim ki o zamanlardan? Tabii...

Farkındalık önemli. Farkına varaydım da gideydim bir psikoloğa neyin, belki bu zamana iyileşirdim.

Anne... Bak gördün mü, bi' de kızıyorsun bana hasta hasta...