Under The Stars | Chanmin ✔

7. Bölüm

Benim gözlerimin içine bakarken, birşeyleri anlamaya çalışıyordu. O pislik herifin bana yaşattıklarını anlamaya ve bilmeye çalışıyordu. Ancak ben gözlerimin ardındaki sikik geçmişimi bu denli iyi gizlerken, o bunu anlayamazdı. Normal şartlarda, bir insan kendi geçmişini bu kadar iyi saklayabilen birisinin gözlerinin içine bakarak geçmişini tam anlamıyla anlayamazdı. Felix de bu 'normal şartlar' kapsamına giriyordu. Kısaca, benim gözlerime dikkatle baksa dahi anlayacağını düşünmüyordum.

Ben gözlerimi yere dikmiş bir şekilde ayakta dururken, karşımda olan Felix hiçbirşey söylemeden yanımdan gitmişti. Sadece babamın ne yaptığını söylemedim diye neden bana soğuk yapıyordu ki? Kaldı ki, söylemeye çalışsam dahi babam olacak o pisliğin tehditlerine ve tecavüzlerine maruz kalacaktım..

×××

Seungmin'in Anlatımından;

Felix yanımdan çekip gittiğinde ağlamak istedim. Gözyaşlarım gözlerimden gelmeyene dek ağlamak istedim. Bugünün sadece bir rüyadan ibaret olmasını istedim.

Ama hiçbir zaman bu istediklerim tam anlamıyla gerçekleşmez.. veya hepsi gerçeklikten ibaret olur..

Onu da birgün kaybedeceğim diye ödüm kopuyor gerçekten. Belki de şu an kaybetmişimdir? Kim bilebilir ki?

Ben bu şekilde düşünüp dururken kapı çalmıştı. Tabii kapının çalmasıyla irkilirken, aynı zamanda düşüncelerimden de sıyrılmıştım.

Kapının olduğu yere gidip, kapı deliğinden baktım kim olduğuna.

Yüzü bana tanıdı-

Birdakika, ne! Chan?

Kapı deliğinden bakarken Chan kapıyı yumruklamaya başlamıştı. Ben de titreyerek de olsa kapının kulbunu tutup açtım.

" Felix nerde?"

Yutkundum başta. Böyle bir soru beklemiyordum.

" İ-içeride?"

Beni kapıda bırakıp hızla içeriye girdi. Ben ise Chan'ın önümden çekilmesiyle gelen soğuk hava dalgasıyla yüzümü buruşturdum.

İçeriye girer girmez, yüksek sesle Felix'i aramaya başladı.

" Nerdesin sen!?"

Üst kattan gelen ayak sesleriyle, Felix'in odasına çıktığını yeni fark ediyordum. Neler dönüyordu burada?

Felix'i görür görmez, hemen onun yanında bitmişti Chan. Felix, bana olduğu gibi ona da soğuk bir tavır sergiliyordu. Chan'a göre fazla sakindi.

" Yukarı, odama çıkalım Chan."

O sakince odasına çıkarken, Chan da sinirli adımlarla onu takip ediyordu. Ben ise hâla Chan'ın beni ittirdiği yer olan kapı önündeydim.

Onlar yukarıya çıktıkları anda, bağırışmalar gelmeye başladı.

Şu ânın, neler olduğunu öğrenmek için bir fırsat olduğunu düşünüp yukarıya doğru çıktım. Şu an Felix'in odasının önündeydim.

" Ya sen ne cürretle buraya geliyorsun? Söylesene önce!"

" Belli ki bazı yanlış anlaşılmalar olmuş, sana onu açıklamak için geldim Felix. Yoksa ben de meraklı değilim buraya gelmeye!"