Under The Stars | Chanmin ✔

12. Bölüm

" Babam ise bana, 'Madem okuldan geldin, biraz oyun oynayalım aslan-cık' demişti. Ben de masumca kabul etmiştim.. Onun oyun dediği, beni tecavüz etmekti."

En hassas noktama gelmiştim. Bana ilk tecavüzünü yaşattığı âna..

" Odama geçtiğimizde kapıyı kilitledi ve benim o zamanlar en sevdiğim çocuk şarkısını söylemeye başladı. Bir küçücük aslancık varmış.."

Gene durup yutkundum. Kolay değildi, hepsini birden aynı anda anlatmak.. o iğrenç anıları tekrardan göz önüne sermek..

" Daha sonra üstümü çıkarttı, ardından da kendi üstünü.. Ben anlamamıştım o zaman, tek kaşım havada olacak şekilde babama bakıyordum. Daha sonra pamtolonunu indirdiğinde ve oradan bana iğrenç bölgesini gösterdiğinde bir çığlık atıp köşeye geçmiştim.."

×××

Seungmin'in Anlatımından;

Derin bir nefes aldım.

" Ama köşeye geçmem, onun işini yapabilmesi için daha kolay bir yol olmuştu. O güzel sandığım günü mahvetmek için bana tecavüz etmesi yetmişti."

Gözlerimi, pencereye sertçe vuran yağmur damlalarının olduğu yöne doğru çevirdim.

" Daha sonra annem geldi. Odamın kapısını açtı ve babamın bana tecavüz edişini izledi. Ne bi 'dur' dedi, ne de yanımıza gelip babamı üstümden attı. Hiçbirşey yapmadan, yüzünde oluşan sırıtmayla bize baktı, özellikle de bana.."

Bu sefer gözlerimi pencereden alıp Chan'a çevirdim.

" Onlar için gelip kırabilecekleri bir eşyadan farksızdım. Hele de babamı bana tecavüz ederken dinlemezsem eğer, bana en çok acıtan kahverengi kemeriyle vururdu. Sırtımdan kan gelene kadar döverdi beni."

Tekrardan gözlerimi pencereye vuran yağmura döndürdüm. Sanki pencereyi kırmak istercesine vuruyordu pencereye.

" En çok da, gökyüzündeki bulutların siyaha dönüp ve yağmurun yağıp, gökün gürlediği zamanlarda tecavüz edip döverdi beni. Bu yüzden 6 yaşından sonra gök gürültüsünden nefret ettim."

" Hayat bize adil oynamamış.."

" Evet.."

Birsüre ikimiz de sustuk. Benim pencereye bakan gözlerim yavaşça kapanmaya başlamıştı. Bu yüzden ben de tekrardan Chan'ın kolunun altına girip yattım. Chan'ın bana baktığını hissediyordum ama, şu an bunu düşünemeyecek kadar halsiz ve yorgundum.

×××

Chan'ın Anlatımından;

Hayat hiçbir zaman adil değildi..

Özellikle de ikimize karşı..

Bunu, bugün Seungmin'in anlattıklarından birkez daha anlamıştım.

Şu an uyuduğundan dolayı fark etmiyordu ama, ellerini belime dolamıştı. Bu benim gülümsememe sebep olurken, yavaş yavaş onun kokusu dolayısıyla uykum gelmeye de başlamıştı. Fobim oluştuğundan beri, ilk kez birisiyle beraber uyuyacaktım. Ve bu ilk kişi, Seungmin'di.

Denizde esen rüzgar gibi ferahlatan kokusunun etkisiyle, göz kapaklarım kapanmaya başlamıştı. Sanırım.. fobimi aşmaya başlıyordum?

×××