Under The Stars | Chanmin ✔

13. Bölüm

Verdiğim yanıtla, yüzünde oluşan sırıtmayla ayağa kalktı. Ne yaptığını anlamaya çalışırken konuşup, bu merakımı gidermişti.

" Hadi o zaman?"

" Ne? Şimdi mi?"

" Evet Seungmin, şimdi! Hadi kalk!"

Beni, hızlıca kolumdan tutup ayağa kaldırırken ona baktım.

" Chan.."

Gözlerini kısıp tuttuğu koluma baktığında, hızlıca çekti elini üzerinden.

" Üzgünüm Seungmin.."

" Sadece sus ve bana dokunmaya devam et.."

×××

Seungmin'in Anlatımından;

Dediğim şeyle şaşkınlıkla bana bakarken güldüm.

" Ah! Hadi ama!"

" Sen ciddi misin?"

" Ciddi olmasam söylemezdim! Hadi!"

Bana şaşkınlık duygusunun içinden gülümseyerek baktı ve elini daha demin kaldırmış olduğu yere koydu; koluma.

Beni kolumdan hafifçe tutarak yürürken, vücudum hâla atak geçirmemişti. Normalde olsa bunu Chan yerine başkası yapsa, anında atak geçirirdim. Ama işte, vücudum Chan'ın yanında sessiz ve sakindi.

Yukarı çıktığımızda, ben yönümü odama doğru döndürmüştüm.

Odama girdiğimde kendimi sanki bir yıldır girmiyormuşum gibi hissediyordum. Odama girmenin verdiği rahatlıkla konuştum.

" İstersen benim kıyafetlerimden verebilirim?"

Odamda gezinen gözleri beni bulduğunda konuştu.

" Rahatsız olmayacaksan?"

" Olmam." deyip gülümsedim ve giyinme odama doğru yol aldım.

Giyinme odama girdiğimde, kendim için beyaz tişörtle gömlek, altıma da koyu gri bir pantolon alıp giyindim. Chan için ise açık griye yakın bir gömlek ve siyah bir tişört, altı için ise beyaz bir pantolon seçtim.

Tekrardan odama girdiğimde, Chan'ın odamda duran kahverengi ayıyı incelediğini gördüm. Kaşları çatık bir şekilde komidinin üstünde duran ayıyı inceliyordu.

" Kıyafetleri getirdim."

Konuşmamla, çatık kaşları yumuşayıp gözleri bana baktı. Elimde duran kıyafetleri ona verdiğimde, aklımı kurcalayan soruyu çoktan ona sormuştum.

" Neden bu kadar dikkatli bakıyordun?"

" O ayıyı ben sana vermiştim, hatırlıyor musun?"

Chan'ın böyle demesinin ardından, düşünüp geçmişime bir göz gezdirdiğimde.. evet, o ayıyı o bana vermişti.

" Evet, ara sokakta ailenden gizli vermiştin." deyip gülümsedim. Daha sonra ise elimde duran kıyafetleri ona uzatıp odamdan çıktım.

Odanın kapısında beklerken, birkaç dakika sonra Chan da yanıma gelmişti.

" Hadi çıkalım o zaman?"

" Olur."

Cevabımı verdiğimde, elini elimin üzerine götürüp iç içe girmesini sağlamıştı. Başta biraz ürksem de, daha sonradan vücudum onun Chan olduğunu anlamış ve tepki göstermemişti.

Bahçeye indiğimizde, gördüğüm arabayla yutkundum. Chan'ın arabası mıydı? Dünya da nadir bulunan arabalardan birisine mi sahipti?

Durduğumu görünce, o da durup gülerek bana baktı.