23-FİNAL

628 41 94
                                    

EVEEEEEEET

GELDİK FİNAL BÖLÜME

~Diana Oppa🐼

*Aylar sonra
Doğuma haftalar kala*

🐣

"Yoongi'm!" Diyerek bütün evde kocamı arıyordum, hiç bir yerde yoktu. 

Büyük salonun ortasında olduğum sırada durdum, aklıma gelen yerle şişmiş karnımı tutarak yavaşça merdiveni tırmandım. Yoongi'm ile odamız koridorun sonundaydı ve yatak odamızın hemen yanındaki odayı ise bebeğimiz için ayarlamıştık.

Tok sarı renkli kapıyı yavaşça araladım, beşiğin yanına koyduğumuz sallanan Yoongi'min tabiriyle 'Masal Okuma Sandalyesi'nde kucağında kızımıza aldığımız etten bebeğe sarılmış uyuyakalmıştı.

Son aylarda Yoongi'm çok değişmişti, bana karşı çok hassaslaşmış hiç bir şeye elimi sürmeme izin vermiyordu. Her sabah kahvaltımı kendisi hazırlıyor, kendisi topluyordu, evi bile o temizliyordu.

En büyük değişikliği ise artık seksin s'sini bile ağzına almıyordu, araştırmıştı ve 8 aya kadar yapabileceğimizi söylemişti. Yine de kontrole gittiğimiz 3 doktordan üçüne de binlerce kez hamileliğimin bir tehlikesi olup olmadığını, seksin zarar verip vermeyeceğini sormuştu.

Doktorlar ise hep benzer cevabı vermişti. Bünyem geçmişte yaşadığım o pek güzel olmayan anlar yüzünden çok güçsüzdü, vitamin konusunda ise vücudum resmen fakir kalmıştı. Doktorun dedikleri yüzünden Yoongi'm ise sürekli ağzıma bir şeyler tıkıyor hep bana vitamin veriyordu.

Kapı ağzında gülümseyerek kocamı izlediğimi fark ettiğim anda irkildim ve başımı iki yana sallayıp elimi karnıma indirdim.

"Evet güzel kızım." diye fısıldadım. "Babamız birazcık şey," dediğim sırada uygun kelimeyi ararken biraz beklemiş ve eklemiştim. "Çatlak, evet evet uygun kelime bu; çatlak."

Kıkırdamış ve elimi karnımdan çekmeden beşiğe ilerlemiştim, içindeki pikeyi almış sandalyede uyuyan koca bebeğin üzerine örtmeye yeltenmiştim. Ancak pozisyonu boynunun duruşu hoşuma gitmemiş pikeyi beşiğe atmıştım, boynu tutlacaktı böyle durmaya devam ederse.

Hafifçe eğilmiş dudaklarımı yumuşacık yanaklarına bastırmıştım.

"Yoongi'm," diye fısıldadığımda dudaklarını ıslatmış bir şey çiğniyormuş gibi bir ağız hareketi yapmıştı. Tekrar eğilmiş dudaklarımı yumuşacık yanaklarına bastırmıştım.

"Yoongi'm," demiştim daha yüksek bir sesle.

"Imh! Uykum var!" diye mızmızlandığında kıkırdadım.

"Ama eğer burada biraz daha böyle yatmaya devam edersen boynun tutulacak, hadi canım kocacığım kalk ve yatağımzda birlikte uyuyalım." Yavaşça gözlerini araladı ve bana baktı dudak bükerken.

"Ha uyuyalım diyorsun yine?" Gülümsedim ve hafifçe kıkırdadım.

"Evet kocacığım, uyuyalım diyorum." Hafifçe doğruldum ve bir elim hala karnımdayken diğer elimi belime çıkarttım.

"Lütfen bak belim ağrıdı," Anında doğruldu ve bana baktı.

"Belin mi ağrıdı, eğilmekten mi?!" Dediğinde başımla onayladım.

"Oy güzelim, bebeğim, küçüğüm, biricik karım benim hiç kıyamam ki ben sana!" dedi ve hızla beni kucağına aldı, eş zamanlı olarak bir kahkaha attım.

Revenge//YoonminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin