yedi

676 69 37
                                    

midoriyaların evi onlarınkine yakındı. geleli birkaç saat olmuştu ve sarışın odasında etrafa göz atıp buradaki hayatıyla ilgili ipuçları arıyordu.

yeşilli kadın ve gencin evi, kişiliklerinden tahmin edildiği gibiydi : küçük, bitkilerle dolu, dağınık ama sıcak.

ve her yer madalya ile doluydu.

izuku burada çok yönlü yeteneklerle donatılmıştı. okçuluk ve tenis yapıyor, annesi ile bitki yetiştiriyor ve derslerini iyi tutuyordu.

hepsini fark ettikten sonra ondan geri kaldığını düşünmeden edemedi sarışın. annesi ile babasının ölümü muhtemelen onu zorlamıştı çünkü bundan daha iyi durumda olabileceğini biliyordu.

inko'nun lale soğanı almak için ayrıldığını duyunca izuku ile konuşmaya karar verdi. boynunda asılı tılsıma dokundu, odasına ilerleyip kapıyı çaldı.

"kacchan? gelebilirsin."

odasının penceresi sarmaşık ve saksılarla dolu olan yeşilli, onlarla ilgileniyor gibi duruyordu.

"kolay gelsin." katsuki mırıldanıp yatağa oturdu.

"teşekkür ederim, işim bitti zaten." çocukluk arkadaşının yanına yerleşti.

birkaç saniye sessizlik oldu. izuku, katsuki'nin ona söylemek istediği bir şeyler olduğunu anlamıştı ve kendini hazırlaması için istediği süreyi ona verecekti.

katsuki ise kafasında ne demesi gerektiğini tartıyordu. izuku zekiydi, muhtemelen sandığından daha zekiydi. rüya falan gördüm dese bile onu, bir rüyayı bu kadar merak etmeyeceğini bilecek kadar tanıyordu.

"son zamanlarda garip şeyler düşünüyorum." söze girmeye karar verdi.

"ne gibi?"

"paralel evrenlere inanıyor musun?"

izuku gülümsedi.

"evet. bir sürü farklı şeyler yapma ve çok farklı hayatlar yaşama potansiyeline sahip olduğumuzu biliyorum. öyleyse neden bir yerlerde o hayatları yaşamayalım ki? bilimsel olarak çok araştırmadım bunu ama birkaç teori okumuştum."

döndü, diğerine yöneltti aynı soruyu, "ya sen?"

"eskiden pek inanmazdım ama artık inanıyorum." evet bizzat yaşadığı için, inanmaması komik olurdu.

"eğer.." katsuki durakladı. "değer verdiğin birini kaybetsen ve sana ikinci bir şans verilse ne yaparsın? bununla o kişinin ölmediği başka yerlere gidiyorsun?"

"kacchan burada soracak çok fazla soru var. nasıl gidiyorsun? bu gerçekten güvenli mi? geride bıraktığın yerlerde ne oluyor? zaman ve mekanlar arası yolculuk seni nasıl etkiliyor? gittiğin yerlerdeki anılara sahip oluyor musun? geri dönebiliyor musun? gideceğin yeri seçebiliyor musun?"

"tamam tamam, yavaş gel."

"beynimde daha fazlası dönüp duruyor." diye itiraf etti izuku. "paralel evrenler zaten ilgimi çekiyor."

nasıl gittiğini açıklayamayacağını düşündü sarışın. güvenli olup olmadığı da tartışılırdı. o adam ona ikinci bir şans vermesine rağmen ısrarla kullanmamasını tembih etmişti. kaderine razı ol.

çok duyduğu bu kalıptan hiç hoşlanmıyordu katsuki. kader ona karşı adil değilse o neden memnun olsun ki?

"geride bıraktığın yerlerde ne oluyor, sorusunu hiç düşünmemiştim."

"bu en önemli sorulardan biri." yeşilli düşünceli bir tavırla gözlerini kıstı. "muhtemelen o evrendeki normal sen kendi yerini alıyor." kıkırdayarak arkadaşına döndü.

charm | bakudekuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin